Gerard Desar klaar voor megaklus bij UVS
‘Op de fiets naar oude liefde’
Het is maar zeer de vraag of hij ooit nog wordt verdrongen als de onbetwiste doelpuntenmachine op de eeuwige topscorerslijst van UVS uit Leiden. Een kwestie waar Gerard Desar zich niet om bekommert. De neerwaartse spiraal van het vlaggenschip grijpt hem wel aan en juist op het moment dat de club schreeuwt om een ommekeer, is de in Roosendaal geboren en al ruim vier decennia in Leiden woonachtige ex-speler en ex-oefenmeester van de club beschikbaar.
De oude liefde moet weer helemaal gaan opbloeien met als doel om de blauwwitte brigade weer terug te laten keren bij de beste amateurclubs van het land. Desar, nu nog bezig aan zijn laatste maanden bij hoofdklasser Katwijk, gaat aan de slag als Technisch Coördinator, terwijl Hans van Leeuwen, als trainer, weer terug komt bij de club waar ook hij furore maakte. Gesteund door de Stichting Business Club UVS Leiden en een onderzoek van Topsport NU, uitgevoerd door ras-Leidenaar Tjeerd Scheffer, is Desar klaar voor een fikse uitdaging.
Thuiskomen
Als het stevig gevroren heeft, kan hij een paar sloten oversteken in het Leidse Hout om weer ‘thuis’ te komen bij UVS. Veelal zal hij echter de fiets pakken om zijn club weer te gaan helpen om het aangetaste blazoen weer op te poetsen.”Het gevoel voor deze club is nooit weggegaan. Tot midden jaren negentig was ik bij de club betrokken. Toen ik nog voor RBC uitkwam, maar studeerde in Leiden, trainde ik al bij UVS. Dat was in ’63. Vervolgens heb ik van alles meegemaakt als speler en later als trainer. Degradatiestrijd, titels en volgepakte tribunes. In 1996 ben ik met mijn vrouw op wereldreis gegaan. Er zijn daarvoor wel momenten geweest dat ik er al aan dacht om ook eens bij een andere club te gaan kijken. Zo ben ik onder meer terechtgekomen bij Voorschoten’97. Opgeklommen met de club tot het hoogste niveau. Nadat in december van het afgelopen jaar voor mij duidelijk was dat er een punt kwam te staan achter Katwijk waren UVS en Voorschoten’97 eigenlijk de enige gegadigden voor mij. In die volgorde. Mijn familie gaf mij aan om ‘lekker terug te gaan naar de Kikkerpolder’. Toen men zich meldde, was het voor mij duidelijk. Met beide handen greep ik de kans aan, hoewel ik mij tegelijkertijd realiseerde dat ik mij bond aan een megaklus.”
Ombuigen
UVS staat in de Leidse regio nog altijd bekend om zijn kwalitatief hoogwaardige jeugdopleiding. De hoofdmacht van de Leidenaren moest echter al eerder afstand doen van de hoofdklasse, maar staat op het moment van het gesprek zelfs al met één been in de tweede klasse. “ De kwaliteit van de jeugdopleiding is hoog, maar we moeten er keihard aan blijven werken. Stilstand is achteruitgang. De ideeën van de club stroken met mijn plannen. Wij gaan ervan uit we in eerste instantie een eersteklas waardige ploeg op de been kunnen brengen. UVS was vroeger, en misschien is dat wel ‘ouwelullenpraat’, een team vol Leidenaren. Het streven is om dat weer terug te krijgen, aangevuld met jongens uit de regio. Nu is het zaak om kwalitatief sterke spelers te behouden voor de club. Ook is er in de loop der jaren een generatie met blauwwit bloed weggegaan We moeten er voor zorgen dat zij weer terugkomen. En dan met hun zonen en daar de kinderen van. Binnen zes maanden moet duidelijk zijn welke kant we op gaan. Voor het ombuigen hebben we meer vrijwilligers nodig en de kwaliteit moet omhoog. We gaan ons daar buitengewoon voor inspannen. Binnen zes jaar moet UVS weer aanzien hebben. Het complex is ook hoognodig toe aan verbeteringen. Dat hoeft echt niet grootschalig. Klein, maar fijn.Waar VVSB uit Noordwijkerhout voorheen jaloers naar UVS keek, is de blik nu de andere kant op. Stap voor stap zonder gek te gaan doen.Een uitstekend voorbeeld om weer op te klimmen.”
Klus is hobby
Ploegen als Rood Wit Amsterdam, Zeeburgia, CVV, Hermes DVS, Unitas en Xerxes speelden ooit ook min of meer voorname rollen in de Hoofdklasse van de zondagamateurs, maar spelen inmiddels in de vergetelheid of in de krochten van de amateurs.” Dat mag met UVS niet gebeuren. Ik heb niet het idee dat UVS in het laatste decennium een ander structureel beleid heeft ingezet. Ik kan dat ook nog wel begrijpen. Op eigen kracht hebben ze de strijd lang kunnen volhouden. Nu is het de hoogste tijd om revolutionair, rigoureus en explosief te werk te gaan. Dat idee, zo heb ik inmiddels begrepen, is al een jaar terug ontstaan. Nu moet de jump worden gemaakt om alle goede ideeën en plannen samen te voegen.Het is een zware klus, maar ik blijf er rustig onder. Nu ik met pensioen ben, kan ik veel tijd gaan besteden aan mijn hobby.
Dankwoord
Desar heeft nogal wat op zijn palmares staan. Als voetballer en trainer, maar ook maatschappelijk gezien. In november 2006 nam hij na 38 jaar afscheid van het Stedelijk Gymnasium. Een geliefde en bevlogen docent. Een voorbeeldige conrector. Koninklijk onderscheiden. Zijn eerste doelpunt als spits van RBC; de legendarische Frans De Munck had het nakijken. Hij speelde met UVS om het kampioenschap der zondagamateurs in Heemstede tegen DCG voor 22.000 toeschouwers (2-1 verlies). Desar wordt overal gezien als een amicaal man met uitzonderlijke vakkennis, die zelden uit zijn vel springt. ” Boos word ik inderdaad niet snel. Volgens mij heeft dat ook enkel zin als het een functie heeft. En daarom kan ik alleen maar zeggen: ‘Bedankt,familie’, ‘Bedankt,voetballerij’, ‘Bedankt,sport’, ‘Bedankt, werk’. Het heeft me geleerd te relativeren.en nuances aan te brengen.”
