FC Rijnvogels kent een moeilijke start van de competitie. Eerder ging het in de slotfase mis tegen Alexandria’66 en in de tweede speelronde verspeelde de equipe van Frenk van der Kleij een 1-3 voorsprong bij Breukelen.
Yuri van Es baalde een dag na het duel nog als een stekker en sprak daar openlijk over.
,,Als je nog tien minuten op de klok hebt staan en je veilig lijkt met 1-3, is dit uiteindelijk een bittere pil. Zeker omdat we een penalty tegen kregen die kant noch wal raakte. Rob (doelman Platteel, red.) plukte die bal keurig van de schoen af en ik draaide me al om en richtte mij op de volgende situatie. Het leek mij meer een regelrechte schwalbe. De andere twee tegengoals waren ook al ongelukkige weggevers en zo verspeel je dus een zekere winstpartij.”
Tegen Alexandria, dat onder meer Jim Blom en Levinho Wijdenbosch overnam van ARC, was de slotfase ook bepalend en bleven jullie zelfs met lege handen achter. Dat zit dus niet helemaal lekker. Heb je een verklaring?
,,Beide wedstrijden hadden we de controle. Zeker bij Breukelen hadden we de handen al om de keel van de tegenstander. Bij 1-3 krijgen we kansen om definitief weg te lopen. Ontzettend jammer dat we dan niet het vermogen hebben om het karwei af te maken.”
,,Jij startte eerder in de defensie, maar je speelde nu op het middenveld. Het is nog steeds schuiven bij de Rijnvogels.
,,Helaas hebben we nog steeds jongens bij de selectie met blessures. Al wekenlang missen we Eef Schoneveld, Bennie van Fruchten en Jeffrey Sam Sin. Dirk Varkevisser was er ook niet bij en Wesley van Wijk viel uit met een ribblessure. Om die reden moet de trainer dus puzzelen. Op zich maakt het mij niet veel uit op welke positie ik speel. Op het middenveld kan ik ook uit de voeten, want daar speelde ik al regelmatig. Als ik een voorkeur mag uitspreken dan stel ik wel dat ik het liefst achterin speel. Dat is ook bij de trainer bekend. Als Eef terugkomt, moet ik met hem de concurrentie aangaan. Of ik schuif door naar het middenveld.”
Het belangrijkste is hoe dan ook dat je speelt, want daar kwam de laatste jaren minder van bij Rijnsburgse Boys.
,,Na mijn tweede jaar in de A-jeugd van Rijnsburgse Boys schoof ik door naar het tweede. Vervolgens ben ik een halfjaar terecht gekomen bij het eerste, toen nog onder leiding van Ted Verdonkschot. Ik beleefde een geweldige tijd met drie kampioenschappen in vier jaar tijd.
Vorig seizoen speelde ik aanvankelijk weinig, pas na de winterstop kreeg ik speelminuten. Rijnvogels bleek al snel interesse in mij te hebben en ik ben daar nu heel blij mee. Ik ben pas 23 en het nog een voetballeven voor me. Natuurlijk wil een speler topklasseniveau spelen, maar het is nu eerst zaak om mij hier te bewijzen en een basisplaats af te dwingen. In vergelijking met de periode Rijnsburg, waar ik alle jeugdelftallen doorlopen heb, komt het nu meer aan op vechtvoetbal. En dat is juist goed voor mijn verdere ontwikkeling. Ik zal nog een hoop moeten leren, en vooral op fysiek gebied moet ik mij verbeteren. En slimmer worden in het veld.”
Heb je na afloop nog morrende supporters gesproken?
,,Dat was eigenlijk niet het geval. Er werd vooral gesproken over die penalty en het ongeloof daarover. De aanhangers waren mild en rustig en hebben ook gezien dat er steeds meer lijn in ons spel komt. Nu nog jezelf belonen daarvoor en dan komt het wel goed.”
DSO is de volgende tegenstander. Vorig seizoen werd Rijnvogels daar zwaar onder de voet gelopen, maar werd er thuis wel gewonnen. Wat zijn nu jouw inschattingen.
,,We spelen nu dus thuis en dat zou een voordeel moeten zijn. Het maakt mij even geen reet uit hoe, maar we moeten deze pot gaan winnen. Als er straks één punt achter Rijnvogels staat na drie duels is dat niet te verkroppen. Zij hebben een voetballende ploeg en dat ligt ons doorgaans beter. DSO herbergt diverse spelers uit het Haagse en die kunnen wel het een en ander. Ik voel in ieder geval geen druk en ben altijd gedreven. We hebben een prima groep en we zijn ook goed bezig. Dat moet zich zaterdag gaan uitbetalen op het veld.”
Van Es was overigens één van de drie doelpuntenmakers van Rijnvogels. Nadat hij een aanval zelf had opgezet, zette hij zijn handtekening ook onder het afdrukken. Zijn inzet verdween stijf in het kruis, maar het leverde dus niet de zo verlangde volle winst op.
Fotografie van de clubfotograaf van FC Rijnvogels, Piet van Kampen.
{moduleid [303]}
