Een speler die Quick Boys op zijn curriculum vitae heeft staan hoeft zich meestal geen zorgen te maken over zijn toekomst. Overal waar je komt wordt met respect over de Katwijkse hoofdklasser gesproken. En spelen in de ArenA van Nieuw Zuid heeft iets magisch.
De ligging, de entourage rond de wedstrijden en de fanatieke supporters zijn uniek. Verdediger Eef Schoneveld kan er over meepraten. Een speler met een eeuwig blauwwit hart, hoewel hij sinds twee seizoenen de kleuren verdedigt van FC Rijnvogels. Na een lange periode van blessureleed hoopt hij, volgende week, tegen GHC weer bij de selectie te zitten.
In september 2008 beleefde Eef Schoneveld een van de hoogtepunten uit zijn voetbalcarrière. Hoewel hij vaak als de ideale twaalfde man werd beschouwd, gunde toenmalig Quick Boys hoofdtrainer John Blok hem een basisplaats in de KNVB beker wedstrijd tegen eredivisionist Willem II. Schoneveld kreeg de taak de kopsterke spits Frank Demouge aan de ketting te leggen. De Katwijkse soldaat is die avond heer en meester. Schoneveld trekt, knokt, sleurt en deel uit op de momenten dat het nodig is. Iedere keer als Schoneveld en Demouge elkaar tegenkwamen, ontpopt zich een heroïsch gevecht. Een lust voor het oog voor de neutrale voetballiefhebber. Schoneveld, afkomstig uit de eigen kweek steeg die avond boven zichzelf uit. Fantastisch, maar een vaste aanstelling in de Quick Boys defensie zat er niet in. Ruim drie jaar later ziet de wereld er totaal anders uit. Na het tijdperk Jasper de Muijnck kiest Schoneveld voor een nieuwe uitdaging. Van het magische Quick Boys naar het ambitieuze FC Rijnvogels. Hemelsbreed één kilometer verderop maar wel een totaal andere wereld.
Na een teleurstellend eerste seizoen is hij erop gebrand dit seizoen wel een prijs te pakken met zijn nieuwe club. Vooralsnog is zijn inbreng beperkt vanwege een ernstige enkelblessure. ,,Het gebeurde in de voorbereidingsperiode tegen SJC (zo). Na een botsing voelde ik pijn, het leek op een verrekking van mijn enkelbanden. Ondanks twee weken rust en enkele medische behandelingen wilde de pijn maar niet zakken. Achteraf bleek dat er een stukje zwevend bot dwars zat dat telkens de pijn veroorzaakte. Tijdens een operatie medio oktober is dat operatief verwijderd. Inmiddels vordert het herstel goed. Zo heb ik afgelopen weekend voor het eerst weer meegedaan met de reserves.”
Zaterdag 3 december hervatten de Vogels de competitie in de eerste klasse B tegen GHC. Na drie opeenvolgende zeges onder interim trainer Marchel den Haan is Schoneveld voorzichtig met het eisen van een basisplaats. ,,Ik hoop in elk geval dat ik weer deel zal uitmaken van de selectie. Zoals het nu gaat met het elftal kan ik me voorstellen dat de trainer niet teveel wil veranderen.”
Het blijft gissen naar de oorzaken van de plotselinge ommekeer bij FC Rijnvogels. De Katwijkers kenden een dramatische competitiestart en namen al vroeg afscheid van trainer Frenk van der Kley. ,,Door mijn blessure heb ik het vertrek van Van der Kley niet van dichtbij meegemaakt. Persoonlijk vond ik het een aardige man en goede trainer. De eerste serie wedstrijden hebben we veel pech gehad. We scoorden zelf weinig en kregen door eigen fouten veel goals tegen. Het oorspronkelijke plan om mij en routinier Stefan Schaafsma naaste elkaar te posteren in de defensie is dit seizoen nog niet gelukt. We moeten nu de ingezette lijn vasthouden.”
Of er al iets bekend is over een nieuwe hoofdtrainer? ,,Negen uit drie. Wat mij betreft hoeft er niks te veranderen tot aan de winterstop. Het staat nu goed en volgens mij kan het alleen nog maar beter worden. Dat er spoedig een nieuwe kapitein zou worden benoemd, daarover is bij mij niets bekend. Al moet ik wel zeggen dat ik de laatste weken wel diverse trainers heb zien lopen op De Kooltuin. Maar ja, dat heb je wel vaker bij een vereniging zonder hoofdtrainer”, aldus Schoneveld.
