Zijn ouderlijk huis stond zo ongeveer in de achtertuin van Nieuw-Zuid. Het was dan ook verre van toevallig dat Eef Schoneveld zijn voetballeven invulling gaf met een blauwwit gestreept shirt. Vorig seizoen kwam hij voor het eerst uit voor FC Rijnvogels, dat avances had gemaakt richting de speler die op een zijspoor belandde bij Quick Boys. Na een teleurstellend seizoen is de dertiger meer dan gretig om orde op zaken te stellen op de Kooltuin.
Van wrok wil hij niet weten als we even terug gaan in de tijd. Quick Boys is en blijft zijn club en de verdediger laat optekenen dat hij op zeker ook eindigt bij de huidige hoofdklasser. ,,Het afscheid was alles behalve leuk en ik had wat meer respect verwacht. Een drama vind ik echter een te groot woord. Ik verloor mijn positie in het eerste en speelde lange tijd in het tweede elftal. In de slotfase van een ongekend zwak seizoen werd ik door De Muijnck er weer bij gehaald, maar mij werd ondertussen duidelijk gemaakt dat ik niet meer in aanmerking kwam voor de hoofdmacht. Ik heb lang moeten nadenken over het belletje dat ik kreeg van FCR, maar uiteindelijk verkoos ik ervoor om te verkassen. Dat men bij Quick Boys wilde verjongen begreep ik wel, maar het deed wel even zeer. Toen ik voor het eerst naar Rijnvogels toog op mijn brommer ging ik aanvankelijk eerst automatisch richting Nieuw-Zuid. De gewenning was daarna gelukkig spoedig achter de rug.”
Sportief gezien verliep het seizoen 2010/11 uitermate wisselvallig voor de ploeg van Frenk van der Kleij. Schoneveld somt een aantal relevante verklaringen op.
,,Aan de wil ontbrak het niet. We speelden ook prima potjes, maar een week later leek het weer nergens op. Meerdere keren kregen we de kans om de aansluiting te vinden met de top, maar het kwam er nimmer van. Ik denk dat er teveel jongens zelfzuchtig waren en dat we daardoor niet altijd een team vormde. Ook dachten we soms dat we er met tachtig procent inzet wel kwamen, maar die vlieger ging dus duidelijk niet op. Zelf speelde ik ook zeker niet mijn beste seizoen. Aanvankelijk ging het redelijk, maar na de winterstop was er op mijn eigen niveau ook genoeg aan te merken. Ik was gehaald om de rust te bewaren en te coachen. Doordat het soms niet liep, ging ik handelingen verrichten die ik aan anderen moest overlaten. Ik heb daarvan geleerd en komend seizoen moet het beter.”
Garanties op succes zijn er niet, maar gekeken naar het nieuwe seizoen is Schonevelds vertrouwen groot. Na de negende en zevende plaats van de afgelopen seizoenen moet Rijnvogels in zijn ogen mee kunnen met de top en eist hij bijna minimaal een periodetitel. ,,De jongens die naar Rijnvogels zijn gekomen, kunnen stuk voor stuk meerwaardes gaan worden. Ik ben van mening dat er gerichter is gekeken naar posities en persoonliijkheden om het elftal te versterken. Iedereen kon goed voetballen vorig seizoen, maar dat is niet voldoende. Er komt veel ervaring over en bovenal zijn Beijersbergen en Miranda echte buitenspelers. Vorig seizoen speelden we regelmatig met feitelijk drie centrumspitsen voorin. Daarnaast is Schaafsma een hele sterke jongen met inzicht en het coachend vermogen. Wij kunnen een sterk centraal blok achterin gaan vormen, hoewel er nog wel wat opties zijn om te schuiven.”
Het scheelde niet veel of Schoneveld had rond zijn achttiende gekozen voor een andere passie. Achteraf is hij blij dat hij werd overgehaald te blijven voetballen.
,,In mijn beginjaren als voetballer was ik sowieso geen hoogvlieger. Ik speelde onder meer in de f12, e6, e3 en c5. Pas daarna werd ik bij de c1 gehaald. Na drie jaar A-junioren had ik eigenlijk al gekozen om te gaan surfen, maar mijn toenmalige begeleider haalde mij over met de mededeling dat het zonde zou zijn om te stoppen, omdat ik in zijn optiek toch echt talent had. Ik heb uiteindelijk prachtige jaren beleefd in het eerste van Quick Boys. Overigens surf ik nog steeds graag. Ik ben pas terug met mijn vrouw van een surfvakantie op Bali.”
Het vraaggesprek vindt plaats pal voor de eerste training en Schoneveld kan niet wachten om het gras weer te betreden. ,,Ik ben nog altijd even gretig als vroeger. Een zomerstop vind ik heerlijk, maar het wordt nu weer tijd om te ballen. En niet alleen dat, maar we hebben ook wat recht te zetten.”
Aan de milieukundig adviseur en zijn kompanen de taak om Rijnvogels weer kleur te geven na twee fletse seizoenen op rij.
Bron: presentatiegids FC Rijnvogels (begin augustus 2011)
