Vier tot zes weken rust waren voorgeschreven, maar Thom Wijnalda was desalniettemin van de partij in het nacompetitiewedstrijd van RCL bij TOGR. Met een doelpunt had hij een aandeel in de score (2-2).
Een minuut of zeven daarvoor had hij de Leiderdorpse bank al aangegeven gewisseld te willen worden, maar Jelmer Vijlbrief werd eerst naar de kant gehaald door Frank Bloemheuvel. Vijftien minuten voor tijd werd de naar adem snakkende spits wel gewisseld.
,,Natuurlijk was ik blij dat ik kon spelen. Dat neemt echter niet weg dat ik wel merkte dat ik de dinsdag ervoor niet had meegetraind met de groep. Dat is dan toch van invloed op het conditionele aspect. Daarnaast was het warm en ging ik de enkel wel steeds meer voelen. Gelukkig heeft de enkel het wel gehouden. Ik vond het uiteindelijk wel zo eerlijk om te erkennen dat ik er doorheen zat en geen toegevoegde waarde meer kon hebben voor het team.”
Wijnalda was niet de enige die op het tandvlees liep bij RCL. In de eerste helft was Martin Boom al uitgevallen met een hamstringblessure. Vijlbrief was al gemankeerd aan het duel begonnen (enkelproblemen) en in de tweede helft kwam Rudy Kluts ook een paar keer in aanraking met het canvas. Het duel slurpte voorts energie, want TOGR speelde net als RCL vol voor de winst.
,,Vijlbrief zou ongeveer een uur spelen, maar dat werd iets langer. Juist op het moment dat ik aan gaf gewisseld te willen worden, zakten er ook wat verdedigers door de hoeven. De trainer verkoos om eerst daar reparatiewerkzaamheden te verrichten. Daar komt nog bij dat Kenzie (Van der Klooster, red.) wel op de bank zat, maar ook al niet okselfris was. Al met al zijn we er doorheen gekomen en hebben we vooral in de eerste helft prima voetbal gespeeld.”
Die mening was gegrond, want RCL had de teugels zeker een halfuur in handen. Na de pauze werd het zwaarder voor de Leiderdorpers, maar kreeg het zelf ook nog weldegelijk kansen.
,,Eigenlijk was de 1-1 een countergoal en hadden we daarvoor het betere van het spel. In de slotfase van de eerste helft was dat ook het geval. Reëel zou zijn geweest om met twee doelpunten verschil de rust in te gaan. Ik kreeg zelf de grootste kans. Nick ging er op rechts weer eens vandoor en zijn voorzet nam ik in één keer uit de lucht. Daar moet je een beetje geluk mee hebben. Zo’n bal kan er invliegen of ze moeten die bal gaan zoeken. Helaas voor mij en de ploeg stond die keeper simpelweg in de weg, want de inzet was hard zat.
In de tweede helft moesten we wat tactische omzettingen doen en zakten we meer in. Dat was ook de verdienste van TOGR. De samba kwam erin bij hen. Zij hebben eerlijk gezegd ook meer individuele kwaliteiten. Als team weet ik niet of zij sterker zijn dan ons. Hun doelman vond ik niet zo heel goed en vooral hun blok achterin was ook niet echt overtuigend. Bij hen lagen kansen en dat zal ook volgende week van kracht zijn.”
Een prima uitslag tegen een sterke tegenstander. Dat mag de conclusie zijn na de eerste ontmoeting?
,,Daar is niks aan gelogen. Het was een lang seizoen met zesentwintig wedstrijden en dit was zeker één van de zwaarste potjes. Wij zijn in hun niveau meegegaan dus dat schept vertrouwen naar de volgende wedstrijd. Dan hebben we het thuisvoordeel en hoop ik dat er veel publiek komt kijken. Ik zag nu al diverse knapen van het tweede en dat voelt goed aan. Hopelijk zijn ze er straks allemaal en komt er ook veel jeugd op de wedstrijd af. Ik denk wel dat ons veld in ons voordeel is. Het zal stroperig zijn na alweer een week met zon en daar kunnen wij denkelijk beter op anticiperen. Als het moet kan RCL niet alleen aardig ballen, maar kunnen we desgevraagd ook strijd leveren. Dat hebben we nu ook bewezen.”
