donderdag, maart 28, 2024
HomeColumnGast columnistKleurrijke spelers

Kleurrijke spelers

-

column167x60Op zo’n regenachtige dinsdagavond als vanavond (21 februari, red.), met weinig om handen op het moment, heb ik de tijd om m’n gedachten even te laten afdwalen. In 27 jaar tijd heb ik veel clubs getraind en dus ook veel spelers gekend. Een aantal van die kleurrijke figuren vergeet je niet snel.

Zo was daar bijvoorbeeld het kleinste GROTE talent Silvio Mansveld ( overigens geen familie van…), spelend in de jeugd van ADO.  Misschien wel het grootste jeugdtalent waar ik mee heb gewerkt. Hij was snel, technisch, had onnavolgbare dribbels, maar was helaas twee turven hoog. Dat zorgde er voor dat hij een beschermde status had in de groep. Ik kan me de wedstrijd ADO- B tegen Feijenoord- B nog goed herinneren. Silvio speelde goed en z’n directe tegenstander werd helemaal dronken gespeeld. Die rechtsback werd het op een gegeven moment zo zat dat hij Silvio een enorme doodschop verkocht. Ik heb nog nooit een verdediger daarna zo hard voor zijn leven zien rennen. Hij kon, met 10 ADO spelers ( waaronder Maurice Steijn!) achter zich aan, nog net op tijd de kleedkamer bereiken om zich in veiligheid te brengen.

Later kwam ik terecht bij de selectie van Roodenburg, mijn oude jeugdliefde. Daar kwam ik, met Marco van Alphen als m’n rechterhand, voor een groep spelers te staan waarin onder andere jongens speelden waar ik vroeger als jong ventje zelf naar had staan kijken ( zoals John v.d. Wetering en Jan Kromwijk). Maar ook jongens waar ik zelf mee had gespeeld, zoals Richard Gottmer, Fred Ouwerkerk en Marcel  van de Burg. Daarnaast had ik de beschikking over een lichting met nieuwe talenten, zoals Patrick Heijmans, Peter Kruit, Ron van de Linden, Michael ten Brinke en Patrick Kamperveen. Kortom, een prima selectie om je als jonge trainer in vast te bijten.  En als we het dan toch over kleurrijke figuren hebben…..Ron v.d. Linden was niet zo druk aanwezig, maar was een super talent met een gouden linkerbeen die helaas door een zware blessure voortijdig zijn voetbalcarrière vaarwel moest zeggen. Iets opvallender aanwezig, en dan druk ik me voorzichtig uit,  was Patrick Heijmans…over hem kan ik zoveel vertellen dat ik wel 5 columns kan schrijven!

Eén anekdote wil ik de lezer niet onthouden. Ik sta bekend om m’n “stevige” trainingen, deins er niet voor terug om de jongens stevig aan te pakken in een duel. Zo ook Heijmans ( altijd het hoogste woord, populair bij de dames, kortom: branie!). Tijdens een trainingspartijtje zocht ik hem op en gaf hem tijdens een corner een elleboog op z’n neus, gevolg: pijnlijke snuit en een tand door z’n lip. Zonder iets te zeggen maakte Heijmans de training af. De volgende training moest ik, trainer of geen trainer, het bekopen met een doodschop van achteren , vol op m’n toch al niet zo beste enkel. Ook ik liet, tot groot plezier van Heijmans, niets merken en speelde zo goed en zo kwaad als het ging door… Als we elkaar tegen komen na een wedstrijd hebben we het er nog wel eens over onder het genot van een biertje. Met Ten Brinke had/heb ik ook nog een andere relatie dan speler /trainer, hij was/is mijn zwager. Zo gebeurde het wel eens dat we op verjaardagen 20 meter uit elkaar zaten en de hele avond geen woord wisselden als gevolg van een bepaalde beslissing, m.b.t. de opstelling, die ik in zijn nadeel  had genomen. Ook erg gezellig!

Ook met Patrick Kamperveen heb ik wel wat te stellen gehad. Met polonaise lopen als een tamboer maître in het spelershome vlak na een verloren(!) wedstrijd hoef je bij mij niet aan te komen! Bloed onder je nagels vandaan! Samen met Marco van Alphen heb ik vaak genoeg getracht op de trainingen dat gemakzuchtige van hem wat af te straffen. Zo gebeurde het dat we samen tegen Kamperveen speelden en afspraken dat we hem te grazen zouden nemen. Bij het eerste balcontact van Patrick vlogen we allebei op hem af. Op het moment dat we samen aan kwamen glijden liet Patrick de bal liggen, sprong snel over het hek en ging in de bosjes staan schelden! Of we wel goed bij ons hoofd waren!

Wat een lol kun je hebben in je eentje op de bank op zo’n regenachtige dinsdagavond. En dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn jaren bij RVC, de Sleutels en GHC! Ook genoeg mooie anekdotes,maar daarover wellicht een andere keer meer.

Eelco Fielemon

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read