UDO werd eind 2011 geconfronteerd met het vertrek van Eelco Fielemon. De resultaten vielen tegen, maar bovenal had de trainer het idee dat de synergie verdwenen was. Ronald van Wattum, tot op dat moment trainer van het tweede elftal, werd doorgeschoven en de rust lijkt weer teruggekeerd in Oegstgeest. Aan de hand van wat vragen peilt onze redactie de stemming.
Heb je het vertrek van de trainer zien aankomen?
,,Ik heb gemerkt in de laatste twee maanden van vorig jaar dat de stemming bij 1 minder positief was dan bij 2. Onderling was er ook wel eens gekrakeel en dat kwam wel eens naar voren in wedstrijden. Op zich heb ik er geen bemoeienis mee gehad. In het weekend was ik met mijn eigen team bezig uiteraard. Ik kreeg wel steeds meer het idee dat de wil en de beleving verdwenen waren. Met Eel heb ik het daar ook over gehad. Voor hem werd duidelijk dat het zo niet werkte, ondanks dat hij zijn uiterste best bleef doen. Maar als de klik weg is, wordt het een lastig verhaal.”
Eerder werd jij ook al benaderd, nadat Lex van der Horst en UDO voortijdig uit elkaar gingen. Een paar jaar later is UDO dus weer bij jou uitgekomen.
,,Mijn eerste reactie was dan ook ‘niet weer he’. Ik wil echter de club helpen en een aanzienlijk deel van de groep wilde mij graag voor de groep hebben. Het werd dus breed gedragen, ook door de TC bij UDO. Na wat constructieve gesprekken zijn we er uit gekomen. Het was voor mij ook van groot belang dat het tweede elftal weer verder kon met een opvolger en dat is intern ingevuld.”
Vanaf het moment van de genomen beslissingen moest de knop dus om. Hoe heb je dat aangepakt?
,,We zijn op trainingskamp geweest in Dortmund. Dat was heilzaam. Mijn insteek was om zo snel mogelijk het plezier terug te brengen. Dat is simpelweg de basis van herstel. Ik heb ze duidelijk voorgehouden dat ze voor zichzelf moesten bedenken of ze mee wilden in het verhaal. Zo niet, dan was mijn voorstel om de keuze te maken lager te gaan ballen of te nokken. Die duidelijkheid heeft gemaakt dat we verder kunnen. Op trainingskamp is de groep weer dichter tot elkaar gekomen. Positivisme is wat we nodig hebben. Het is bij elke club zo dat er groepjes zijn. Dat vind ik ook prima. Maar dan wel buiten de lijnen, dat boeit me dan geen reet. Het hoeven echt niet allemaal vrienden van elkaar te zijn, maar in het veld moeten de neuzen dezelfde kant op staan.”
Afgelopen weekend leek UDO het sterke Nieuwkoop pootje te lichten, maar na een grote voorsprong ging het alsnog fout. Een opsteker werd een afknapper.
,,Winst bij de eerste de beste wedstrijd zou leuk zijn geweest. In de eerste helft speelden we goed. Doodzonde dat we het in de tweede helft zo veel minder hebben gedaan. Na afloop hebben we het er uitvoerig over gehad. De koppen moeten natuurlijk wel omhoog blijven, ondanks de enorme teleurstelling dat het van 3-0 uiteindelijk 3-4 werd. De insteek is om houvast te hebben aan de eerste helft. Geleidelijk aan krijgen we iedereen weer aan boord, dus alle vertrouwen dat het tij gaat keren.”
Wat zou je graag nog anders zien?
,,Qua voetbal moeten we het niveau van de tweede klasse aankunnen. We missen enkel een absolute leider. De groep is doorgaans erg jong. Er zijn spelers bij die de rol van leider op zich kunnen nemen, maar dat gebeurt niet altijd. Soms is dat wel een gemis.”
UDO staat er niet florissant voor, maar is dus druk bezig met herstelwerkzaamheden.
,,Handhaven is een vereiste, dat houd ik ze ook voor. Positief is en dat wil ik ook horen dat ze niet met handhaving bezig zijn. Er wordt door die gasten omhoog gekeken. Prima dat ze dat willen uitstralen. Met een collectief moeten we weer toewerken naar stabiliteit.“
Volgend seizoen sta je er vanaf het begin.
,,Ja, en dan moeten we uitbouwen wat we neerzetten in deze tweede seizoenshelft. Maar nu eerst punten pakken, safe komen te staan en dan kijken we weer verder. Onder meer met als doel om de selectie groter te maken. 29 man met drie keepers is voor twee teams aan de zuinige kant.”
