donderdag, maart 28, 2024
HomeLFCLFCTali Arnold Amondo: ,,Scoren is nu eenmaal mijn handelsmerk"

Tali Arnold Amondo: ,,Scoren is nu eenmaal mijn handelsmerk”

-

nabeschouwing167x60Het rekenwerk voor FC Boshuizen kan steeds serieuzer vormen gaan aannemen. Op welke speeldag kan de titel worden veiliggesteld, hoeveel punten zijn er nog nodig en kan de champagne aan de Kade worden ontkurkt of barst het feest elders los?

FC-Boshuizen okt 2011 82Excelsior’20 bleek een taaie tegenstander te zijn en de Leidse ploeg kreeg de Schiedammers ook pas laat tegen het canvas. Eerder had FC Boshuizen één van de drie verloren duels moeten afstaan aan de huidige nummer elf. Lange tijd leek de thuisploeg averij op te lopen, maar Tali Arnold Amondo zorgde even na zijn invalbeurt voor de bevrijdende 1-0 en na een assist van Amondo zorgde Nelson Monteiro voor de laatste tik op de neus van de opponent.

Amondo was dus dit keer de gevierde man bij FC Boshuizen en redelijk nieuw in de lijst met namen. ,,Dat komt omdat ik er heel lang ben uitgeweest. Al drie jaar had ik meniscusproblemen en daar heb ik mij aan laten helpen. Het ging zo niet langer. Vanaf oktober/ november kon ik weer het veld op en via het tweede elftal ben ik langzamerhand in de buurt gekomen van het eerste team. Mario (Koswal, red.) heeft mij voorzichtig gebracht en dat kan ik mij ook helemaal indenken. Ik word klaargestoomd voor volgend seizoen.”

Amondo had tegen GDA al een paar minuten gemaakt, maar kon toen in kort tijdsbestek niets aanrichten. ,,Nu kwamen we maar niet tot scoren en dan wil je natuurlijk graag laten zien dat jou dat wel lukt. Ik gaf ook aan dat ik dat zou doen. Vraag maar na. Gelukkig kreeg ik de kans en ik heb het vertrouwen niet geschonden. Doelpunten maken is nu eenmaal mijn handelsmerk en ik ben ook niet beroerd om de assist te geven.”

Amondo rook al aan het betaalde voetbal, maar de daadwerkelijke stap bleef uit. ,,Ik ben begonnen bij Haaglandia en heb ook gespeeld bij Voorschoten’97. Ook heb ik wat stages gedaan bij Sparta, toen nog Haarlem, Beveren en RBC, maar dat liep op niets uit. Bij RBC wilden ze het opleidingsgeld niet betalen. Ook bij RKC heb ik het nog mogen proberen, maar het mocht nog niet zo ver komen. Bij Tonegido heb ik ook nog gevoetbald en nu doe ik mijn stinkende best voor FC Boshuizen. De samenwerking met Mario is prima en hij weet dat ik van waarde kan zijn.”

Vooralsnog dus twee invalbeurten, maar dit smaakt vast naar meer. ,,Dat is waar, maar ik word met alle mogelijke voorzichtigheid gebracht en dat snap ik ook wel. Natuurlijk wil ik graag laten zien wie ik ben, hoewel ik dat liever op een hoger niveau doe. Dit Boshuizen zou in de hoofdklasse in de middenmoot staan, geloof me. Ik kijk uit naar volgend seizoen. Het kan immers niet meer mis gaan.”

Op de vraag of hij met zijn 26 jaar nog ambities heeft, toont Amondo zich gretig. ,,Ja, ik kan nog steeds omhoog. Met Boshuizen in de hoofdklasse spelen is al interessanter dan in de eerste klasse. Door de komst van de topklasse is dit eigenlijk de tweede klasse en dat moeten we niet uit het oog verliezen. Voorlopig ben ik Boshuizen dankbaar voor de begeleiding en daar wil ik het een en ander tegenover zetten.”

Tonegido was dus al een stap hoger voor jou, maar in die fase was je dus al geblesseerd. ,,Klopt. Zeg maar gerust dat ik op 1 been liep daar. Ik ben nu gelukkig weer fit, maar moet enkel wedstrijdritme pakken. Het is een genot om hier te spelen met jongens als Mendes, El Ousrouti en Monteiro. Zij kunnen echter het onderscheid maken door ons sterke middenveld en onze defensie, die vrijwel wekelijks als een huis staat. Zij geven ons het veilige gevoel en dat voetbalt een stuk makkelijker als je voorin staat.”

Koswal benadrukte dat jullie rustig moetene blijven. Ook tijdens de wedstrijden. Dan is er geen vuiltje aan de lucht en kan het over een week of drie of vier gepiept zijn. Zie jij dat ook zo? ,,Wij willen alles winnen en dan zien we wel wanneer de afstand groot genoeg is om de titel definitief veilig te stellen. Nee, dat zal niet tegen UVS zijn. Die wedstrijd komt pas laat. Maar ook die willen we winnen, daar hoef je echt niet over in te zitten.”

De trainer was blij met de overwinning en was van mening dat Excelsior uiteindelijk was stuk gespeeld. ,,Het lampje ging uit bij ze. Ze werkten er snoeihard voor en gaven dubbele rechtdekking. Maar zie dat maar eens een hele wedstrijd vol te houden tegen ons. Het is voor een trainer een genot om ook te kunnen spelen met de nummer 12, 13, 14, 15 en 16. Bij Boshuizen zijn de verschillen heel klein, dat is ook wel bewezen tegen Excelsior.
We zijn binnenkort weer op volle oorlogssterkte met Nicky van As en Mehmet Güngor en dan kunnen we andermaal een stap zetten als we ook Neptunus pakken.”

Note redactie: op de foto Bart Jan Neuteboom die met zijn verdediging voor de vierde keer dit seizoen de tegenstander niet liet scoren. Boshuizen staat door de zege al op 14 (!) winstpartijen.

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read