Zaterdag (1B)- ‘We hebben ze bij de keel gegrepen’, was de korte en heldere analyse van trainer Hein van Heek na afloop van het royaal (eigenlijk nog mager gezien de vele kansen) met 5-0 gewonnen duel tegen promovendus DSVP. ‘Wij hebben veel druk uitgeoefend en dat was een grote verdienste’, vond de Rijnvogelcoach die vandaag in zijn team geen enkele zwakke plek had kunnen ontdekken.
Van Heek concludeerde na afloop terecht dat de Vogels verder uit hadden moeten lopen na de comfortabele 4-0 ruststand. Hierin stond hij niet alleen want het publiek had na de thee haar opwachting gemaakt om nog verder van een doelpuntenfestijn te smullen. Het hoofdgerecht was voor de pauze echter al opgediend, het toetje beperkte zich tot slechts één treffer. In het veen kijkt men niet op een turfje, is een oeroud spreekwoord.
Daarom waren er ook voldane gezichten na afloop van het simpel gewonnen duel. Een duel dat nooit een echte wedstrijd werd. Mede gesteund door de vroege (5e minuut) voorsprong was het in feite al gedaan met de bezoekers. Stefan Schaafsma krulde een vrije trap in de zestien en de wit-blauwe defensie bleek nog niet bij de les. Carl Krayenoord profiteerde met een dwarrelbal waar hij zijn voet nog net tegenaan kon zetten. De topscorer van vorig seizoen die tot nu toe nog geen enkel gaatje in het vijandelijke net wist te prikken, was dolgelukkig met zijn eerste seizoenstreffer. Goed voor de moraal, want het bleek voor de immer ijverige Krayenoord een opmaat naar een hattrick in het eerste bedrijf.
{moduleid=[551]}
Zijn treffer op deze zonnige middag had echter al snel een schaduwzijde kunnen hebben, maar doelman Peter Messemaker voorkwam met een reflex dat de enige echte gevaarlijke Pijnackerse tegenstoot tot succes zou leiden. Vervolgens werd het vanuit een gedegen middenveld spelend veelal éénrichting verkeer naar doelman Björn Benard, die bepaald geen gelukkige middag beleefde. Was hij de week daarvoor tegen Voorschoten ’97 nog de held van Pijnacker, die glans verbleekte vandaag. Op een uit een onmogelijke hoek ingeschoten bal van Pieter van den Breggen verkeek hij zich totaal en de Vogels konden vervolgens rustig verder fladderen.
Grote hoogten werden er niet bereikt, maar gecontroleerd en vooral opbouwend en gedegen spelend, trok een sterk collectief de regie van de opvoering geheel naar zich toe. Met enkele lange ballen trachtten de bezoekers de bakens te verzetten, maar het was roeien tegen de stroom in. De gastheren domineerden op alle fronten en de aanvallen rolden op de veste van Bonard af. Hij zag hoe een verdediger hem te hulp schoot na een vallend ingekopte bal van Thomas Dijk na een voorzet van de weer degelijk acterende Joey Zandbergen. Benard had mazzel dat een inzet van Mitchel Beijersbergen op de lijn werd gekeerd.
De dit keer sterk spelende Emiel Buntsma en Mitchel Beijersbergen zagen vervolgens hun goede bedoelingen net voorlangs suizen en het tot voor vorige week succesvolle vizier van Beijersbergen bleek vervolgens te hoog gericht. Dat van Carl Krayenoord stond echter op scherp. Na lekker aangeven van Pieter van den Breggen, liet hij met een gerichte knal het net achter de (nu kansloze) Bonard bollen en of hij er nog niet genoeg van had rondde Carl de zoveelste aanval wederom succesvol af, zijn hattrick hiermee voltooiend. Moet een goed gevoel hebben gegeven na de tot nu toe in de competitie droog te hebben gestaan.
Het dappere, maar inmiddels kansloze DSVP kwam enigszins gedreven uit de theepauze. Voor zover er over goed kan worden gesproken, etaleerden zij tijdelijk iets meer passie en talent in huis te hebben. Te weinig echter om de thuisclub te verontrusten. De Katwijkse afweerlinie hield de poort gesloten al werd er af en toe bescheiden aan gerammeld. Na deze opleving van de equipe van trainer Peter Klomp was het woord weer aan de Vogels. Zij verzuimden echter om de opponent op de slachtbank te leggen. Enerzijds voorkwam sluitpost Bonard een vijfde treffer, anderzijds sprongen de vrijuit fladderende Vogels te slordig met de kansen om. Een grotere afstraffing bleef de wit-blauwen derhalve bespaard.
Maar invaller Yuri van Es wilde – net als vorige week – maar wat graag zijn bijdrage leveren. Tegen SHO een prachtige knal die de winnende treffer betekende, nu was het een haarzuiver binnenschuiven nadat Benard in eerste instantie Carl Krayenoord van zijn vierde rake inslag afhield. Emiel Buntsma had kort voor het scheiden van de markt zijn goede wedstrijd graag met een treffer beloond gezien, maar het leer suisde langs de staander en derhalve kon het halve dozijn voor de thuisclub niet worden vol geschoten. Och, de 5-0 op het scorebord was toch een niet al te vaak gezien plaatje en daar kon de trouwe aanhang zich best wel in vinden.
Opstelling: Peter Messemaker, Joey Zandbergen, Eef Schoneveld (62.Orlando Ouwehand), Stefan Schaafsma, Wesley van Wijk, Pieter van den Breggen, Emiel Buntsma, Sander van der Horst (78.Andreas Stam), Mitchel Beijerbergen, Carl Krayenoord, Thomas Dijk (62.Yuri van Es).
Piet van Kampen
