De twee, pakweg drie handjes vol getrouwen die ijs en weder dienende toch nog de drang hadden om de warme huiskamer bij moeder de vrouw te verruilen voor een kil avondje Kooltuin, hadden op voorhand een doelpuntrijk avondje verwacht. Zij kwamen niet geheel bedrogen uit want er vielen er zes. Maar dat er drie in het Rijnvogelmandje zouden vallen, was bepaald niet conform de verwachting.
Dat Kagia er drie zou maken stond niet op de begroting. De mannen uit Lisserbroek zullen ook allerminst hebben verwacht dat zij verwend zouden worden met de door de Sint achter gelaten surprises die dankbaar in ontvangst werden genomen. Een eigen doelpunt, twee simpele weggevertjes; zie daar het resultaat wat de Vogels aan de verkeerde kant van het kasboek konden noteren. Doelpunten van Niels Hogewoning, Carl Krayenoord en Yuri van Es brachten uiteindelijk weer evenwicht. Paal en lat speelden ook een bepalende rol in dit ‘vreemde’ treffen. Het weerhield de thuisclub van een winnende score, maar die had ook op naam van de bezoekers kunnen komen. Op een cruciaal moment had het (na het zoveelste lek in het Vogelnest) zomaar 2-4 kunnen worden. Deze blamage bleef de FCR echter bespaard.
In het eerste bedrijf stond er een formatie binnen de lijnen die niet bepaald als de gedroomde elf van coach Hein van Heek aan het duel begon. Maar de trainer wilde ook andere kandiaten aan het werk zien. Na de pauze een meer herkenbare formatie die Kagia niet op de knieën kreeg omdat de 1-1 ruststand al snel tot een 1-2 achterstand leidde en na de 2-2 vervolgens weer op achterstand werd gezet. Er zat weliswaar meer vaart en lijn in het spel maar de mogelijkheden om er meer dan een gelijkspel uit te halen werden onbenut gelaten. ‘Dinsdagavondvoetbal ligt ons blijkbaar niet’, aldus een teleurgestelde fan die hoofdschuddend De Kooltuin verliet. Op zoek naar de warme huiskamer.
