(Zaterdag, 1B)- Voorschoten’97 was productief in de voorbije speelronde, hoewel de formatie van Marcel de Hoogt het beste wel tot het laatste bewaarde. Bij Benschop waren de cijfers uiteindelijk royaal in het voordeel van de Voorschotenaren: 1-5. Door dit resultaat nestelde de ex-hoofdklasser zich op een achtste stek met nu een positief doelsaldo. Voorschoten’97 heeft nog een inhaalduel tegoed. Volgende week komt GHC naar sportpark Adegeest.
Trainer Marcel de Hoogt: ,,In de eerste twintig minuten dicteerden wij, maar scoorden niet. Op dat moment sloop er gemakzucht in het elftal en daardoor hielpen we hen in de wedstrijd. In de laatste twintig minuten van de tweede helft gaven we wel gas en werd het toch nog een makkelijke overwinning.”
Voorschoten’97 kwam vlak voor rust op voorsprong door Maurice Fransen. Uit een omstreden strafschop werd het twintig minuten voor tijd gelijk, maar daarna onderschreven Roberto Escudero (2), weer Fransen en invaller Rodney Sno het krachtsverschil.
Bij de Voorschotenaren was er een basisplaats weggelegd voor Wouter Pen, vorig seizoen nog speler van vierdeklasser Wassenaar. Opmerkelijk wellicht, maar Pen speelde eerder ook op een meer dan redelijk niveau. Een vraaggesprekje met de aanvaller.
Wat is jouw traject op voetbalgebied geweest tot nu toe?
,,Ik ben begonnen bij Wassenaar. Daarna heb ik een jaar bij DoCoS gevoetbald en vervolgens heb ik een stap omhoog gemaakt naar Rijnsburgse Boys. Vanuit de A1 ging ik naar de senioren, maar dat was niet zo’n succes. Dat had ook te maken met mijn studie fiscale economie in Amsterdam. Op een zeker moment kwam ik tijd tekort en het voetbal schoot er bij in. Daarop ben ik teruggegaan naar mijn broertje bij Wassenaar, maar dat niveau is toch wel even anders dan ik ondertussen gewend was. Via mijn maatje Kasper Michel is het balletje gaan rollen richting Voorschoten’97. Ik kan nu stellen dat het een juiste beslissing is geweest.”
Toch is het nogal wat van de vierde klasse naar de eerste klasse. Zoveel voorbeelden zijn er niet. Ja, Emiel Buntsma ging van Woubrugge naar Rijnvogels, enkele jaren terug.
,,Het was ook wennen, want er wordt vanzelfsprekend veel meer van je verwacht. Ik ben er ook nog niet, maar het gaat sinds ik in de basis sta wel steeds beter. Tegen Benschop speelde ik mijn derde wedstrijd in de startopstelling.”
Kan je al stellen dat je een vaste waarde aan het worden ben?
,,Nee, want er zijn veel concurrenten voor mijn positie voorin. Liam de Ruiter en Patrick Duarte zijn nu geblesseerd, maar dat zijn niet de minsten natuurlijk. En dan hebben we ook nog Sno en Remy Constancia dus ik kan niet zeggen dat ik mijn plaats al veroverd heb. Ik had moeten scoren tegen Benschop, ik baalde ervan dat dit niet lukte. Er is nog voldoende ruimte voor verbetering, maar dat weet ik zelf als geen ander.”
Voorschoten heeft nu drie wedstrijden op rij niet verloren en de moeizame start heeft dus een beter vervolg gekregen. Wat zit er nog meer in?
,,Dit team moet worden opgebouwd. Dat wisten we voordat de voorbereiding startte. Dat gaat met vallen en opstaan, maar ik voel dat er steeds meer een team staat. We gaan dus de juiste kant op en de laatste wedstrijden spelen we ook meer en meer in een vaste samenstelling.”
Je bent dus min of meer binnengeloodst door een teamgenoot. Hoe verliep het contact verder tussen de club en jou?
,,Er was interesse vanuit de club en ik heb een keer meegetraind. Dat beviel aan twee kanten en toen heb ik de knoop doorgehakt. Ik was er bij Wassenaar wel klaar mee en gezien mijn leeftijd (20, red.) wil ik zien waar ik kan uitkomen. Ik hoop iemand te worden bij dit Voorschoten en een rol van betekenis te kunnen spelen bij de resultaten. Ik heb geen idee welk niveau ik uiteindelijk aan kan. Sportief gezien is dit een correcte stap. Ja, ook als ik niet in de basis zou staan. Nu heb ik echter een basisplaats en doe ik er alles voor om de trainer en medespelers niet teleur te stellen.”
Opstelling Voorschoten’97 tegen Benschop: Keemink, Jouby, Prins, Guijt, Verlaan, Steenvoorden, Michel, Escudero, Pen, Fransen, Poelgeest.
