Het duel tussen Leidsche Boys en Roodenburg, in de vierde klasse zondag, kreeg afgelopen weekend een bizarre wending. Het duel verliep sportief en eigenlijk was er niets aan de hand, zeker niet voor Roodenburg dat met 0-2 leidde. Tot ontzetting van iedereen en alles moest het duel vijf minuten voor rust worden gestaakt. Wim Brons gaf Mustafa Lakhal (23) zijn tweede gele kaart, waarna de Roodenburg-speler de scheidsrechter een trap tegen het bovenbeen gaf. De scheidsrechter kwam ten val en de wedstrijd kon geen doorgang meer vinden. Een paar dagen na het ernstige incident zit Lakhal in zak en as en wil hij spreken over de gebeurtenis. Onze redactie sprak met hem en zijn trainer Mo Rahou.
Roodenburg royeerde de speler dezelfde dag nog en nam afstand van de daad van een der spelers van het eerste elftal. Eerder was daar al het een en ander over te lezen op deze website. Maandagavond nam de pas gekomen trainer contact op met de redactie en vroeg of Lakhal zijn zegje mocht doen. Een dag later was het contact daar.
Heb je er een verklaring voor hoe dit heeft kunnen gebeuren. Een wandaad van de eerste orde.
,,Dit kon eigenlijk helemaal niet gebeuren. Zondag niet, nu niet en nooit niet. Ik ben verschrikkelijk boos op mezelf. De wedstrijd verliep rustig, maar geleidelijk aan raakte ik geïrriteerd, omdat ik diverse keren niet werd aangespeeld. Dat leidde er toe dat ik af en toe ben gaan schelden tegen medespelers. Niet goed natuurlijk. Toen ik vervolgens bestraft werd, kreeg ik een black-out. Dat duurde hooguit een paar tellen en in die tijd heb ik een vreselijk stomme actie ondernomen. Niet ver daarna kwam al het besef dat ik helemaal fout was geweest.”
Dat laatste is volstrekt duidelijk. Maar waar komt zoiets vandaan?
,,Vanaf de F’jes speel ik bij Roodenburg en ik heb zoiets nog nooit gezien. En nu gebeurt het bij mij. Ik heb privéproblemen en kennelijk heeft dat doorgewerkt. Misschien had ik niet moeten spelen, maar dat is achteraf. Ik heb nog niet kunnen slapen, want dit is verschrikkelijk. Ik heb enorm veel spijt van mijn actie. Vooral natuurlijk naar de scheidsrechter. De beste man komt ons fluiten en dan haal ik het in mijn hoofd om zijn en ieders middag te vergallen.”
En nu?
,,Wil ik uit de grond van mijn hart mijn excuses aanbieden. Aan de scheidsrechter, aan mijn medespelers, aan de club Roodenburg en ook aan Leidsche Boys. Hier kan niemand iets aan doen, enkel Mustafa Lakhal. Ik wil het zo snel mogelijk goed maken met alle betrokkenen. Als ik dat kan doen, geeft me dat een beter gevoel. Mijn straf staat daar los van. Die zal ik moeten aanvaarden. Dit kan echter niet een straf voor Roodenburg worden, want de club heeft er part noch deel aan. Sterker nog; de medespelers waren verschrikkelijk boos op mij. Dat zou ik ook zijn geweest, wanneer het om een andere speler zou zijn gegaan. Ze hebben me wel weten te kalmeren en daar ben ik ze dankbaar voor.”
Bij Roodenburg ben je niet meer welkom en dat is volkomen te begrijpen. Dit kan een club niet accepteren.
,,Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb het zelf verkloot en niemand anders. De trainer wil mij nog helpen en dat waardeer ik enorm. Hij heeft me eerder geholpen in een lastige fase en hij weet hoe ik in elkaar steek.”
Mo (naast trainer ook hulpverlener, red.), de excuses van Mustafa staan nu op papier. Maar wat zijn de vervolgstappen?
,,De club heeft al bloemen gestuurd naar de scheidsrechter. Namens de spelersgroep ga ik persoonlijk naar de heer Brons toe. Ik kende hem eigenlijk al voor de wedstrijd van zondag. Ik zal dat doen met twee of drie spelers. Mustafa zal telefonisch contact opnemen en openlijk excuses aanbieden. Vervolgens zal hij de vraag stellen of hij mag langskomen. Dat wil hij ontzettend graag, want Mustafa is er stuk van dat hij deze man zo behandeld heeft.
Voorts heeft de club gisteren een brief geschreven met onze bevindingen. Deze is direct naar de KNVB gestuurd.”
Wanneer heb jij Mustafa voor het eerst gesproken na zondag?
,,Dat is maandagavond geweest. Ik hoorde dat hij andere spelers had gesproken en dat hij ontaard veel spijt had van zijn daad. Mustafa heeft mij gebeld en ik heb hem met de neus op de feiten gedrukt. Het besef is meer dan aanwezig inmiddels.”
Ik ben uiteraard ook woedend geweest. Als trainer en als mens. Ik ben echter ook hulpverlener en wil hem ook helpen, zodat dit hopelijk nooit meer zal gebeuren.”
Wat vind je voor het moment het belangrijkste, Mustafa?
,,Ik wil spijt betuigen aan alle betrokkenen. Dit had nooit mogen gebeuren en dit gaat ook nooit meer gebeuren. Dit is een verschrikkelijk slecht voorbeeld voor de jeugd en dat zie ik nu voor de volle honderd procent in. Verder mag Roodenburg niet worden bestraft. Ik ben schuldig. De club niet.”
Ook als excuses worden aanvaard, zal jij nog wel een tijd met een rotgevoel rondlopen.
,,Het zou mij helpen als mijn uitgestoken hand wordt geaccepteerd. Nee, dan is het zeker nog niet over. Maar dat zijn de consequenties van mijn gedrag. Ik ben dankbaar dat ik mijn verhaal mag doen. Weglopen, wegblijven en niets meer van me laten horen zou ook mogelijk zijn geweest. Zo steek ik echter niet in elkaar. Ik begrijp mijn daad nog steeds niet en het spijt me enorm. Ik hoop dat ik mijn naam weer kan zuiveren.”
