Zaterdag (4A)- Halverwege leidde de zaterdagtak van UVS nog met 2-1, maar na de tweede speelhelft trok Woubrugge aan het langste einde: 2-5. Bart Kroes van Woubrugge bleef niet schadevrij, maar een dag na zijn onfortuinlijke aanvaring met een paaltje, is de verdediger de ergste schrik te boven.
Dat Woubrugge won was niet zo verrassend en beide trainers hadden ook geen moeite met de uitslag. Wel was er onvrede over de manier waarop er was gespeeld. Eerst verliezend-coach Charl van Goozen: ,,In de eerste helft speelden we goed georganiseerd voetbal en is er nog niet veel aan het handje. Op de ene of andere manier raken we na rust de draad kwijt en dat is iets wat volgens mij tussen de oren zit. Binnen een kwartier na de hervatting was het gespeeld. Dan probeer je nog wel risico’s te nemen, maar het tij kon al niet meer worden gekeerd.”
Van Goozen kon niet beschikken over Martijn van de Vos en Mark Teske en zag Steven Prudhomme van Reinen geblesseerd uitvallen. De Leidse ploeg kwam tweemaal aan de leiding via Raymond Kulsen, maar ging dus uiteindelijk voor de vierde keer onderuit.
,,Ik moet helaas constateren dat we geen vooruitgang boeken. En als we dat al wel doen, is het dus van korte duur, want in de tweede helft krijgen we dus vier goals om de oren. Eerder deze week oefenden we tegen DoCoS zondag en daarvan verloren we met 10-4, na een 2-2 tussenstand. Dus ergens klopt er iets niet. We moeten pas op de plaats maken, meer strijd leveren en werken aan het teambesef. Zo schiet het niet echt op.”
Collega Arie van Duijn vond dat zijn ploeg voor de pauze al oppermachtig was, maar zijn volgelingen lieten de mooiste kansen onbenut in zijn ogen. ,,In die fase moet je ook wat meer geluk hebben. Marc Molleman trof de paal, Chris Molleman kopte net over en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik was ‘pissed off’ dat we ook nog eens met een achterstand gingen rusten. Trek dan die 1-1 over de lijn en neem geen risico’s. Maar goed, na rust hebben we de zaakjes vlot getrokken en zijn we rustig uitgelopen naar een score die paste bij de wedstrijd.”
Chris Verhoef, Marc Molleman 3 (waarvan eenmaal via de stip) en Robin Burgman zorgden uiteindelijk voor een rustige nachtrust voor de trainer. De Katwijker ziet over de hele linie wel dat zijn ploeg vooruit gaat. ,,Maar dat mag ook wel, want we zijn alweer bijna twee maanden bezig. Wanneer we binnenkort twee punten op drie lopen doen we het goed. Van daaruit kunnen we meedoen met de toppers in deze klasse.”
Kroes, vorig seizoen nog speler van Woubrugge 2, haalde de rust niet en kwam pas weer terug in de kikkerpolder toen de klus geklaard was. ,,Vlak voor rust kreeg ik een duw op onze achterlijn en daardoor schoof ik met mijn hoofd door tegen een paaltje. Aanvankelijk wilde ik nog verder spelen, maar ik bleek een snee in mijn achterhoofd te hebben van vijf centimeter en daarop is besloten om toch maar even naar het LUMC te gaan. Op zich had ik er niet zo veel last van, behoudens dan dat ik even duizelig was. In het ziekenhuis is het geplakt en ik mag mijn haar nu vijf dagen niet wassen. Maar verder valt het allemaal wel mee. Veel bloed maakt het wel wat eng natuurlijk.”
Kroes is een nieuwe naam in de hoofdmacht van Woubrugge, maar de laatste drie duels heeft Van Duijn een plekje ingeruimd voor de negentienjarige als rechtsback. ,,Ja, dat is leuk. Ik speelde vroeger al voor deze club, maar heb op een zeker moment gekozen voor de schaatssport. Ik kwam bij de selectie van gewest 2 Zuid-Holland en dacht talent te hebben. Na vier jaar werd mij echter te kennen gegeven dat het er niet in zat. Toen hadden ze bij Woubrugge spelers nodig in het tweede en de stap terug naar de club was dus een logische. Nu zit ik dus bij het eerste en dat voelt goed aan. Ik moet er wel aan trekken, want het wedstrijdritme moet nog omhoog. Woubrugge als geheel kan ook nog beter, maar we moeten niet vergeten dat we een zwaar programma hadden in het begin. Nee, dan tel ik UVS niet mee. Ook al stond het nog gelijk op het moment dat ik er uit moest.”
