FC Rijnvogels. Deze club is de volgende in het rijtje van een terugblik op het voorbije seizoen. Ondanks het missen van de titel en de mogelijke promotie naar de Hoofdklasse via de nacompetitie, blikt Hein van Heek terug op een goed seizoen. Natuurlijk had hij graag in zijn eerste jaar op de Kooltuin het doel gehaald waar de Katwijkers al een aantal jaren naar streven. Maar de zo gewenste stap kon weer niet worden gemaakt.
Van Heek realistisch:,,Op cruciale momenten lieten wij het liggen. Na de winterstop ging het allemaal iets minder. Maar tegen Deltasport stond het team er wel bijvoorbeeld.” Dat was zo’n cruciaal moment want toen de Vogels deze belangrijke pot met 2-1 wonnen, was er nog volop perspectief op een mogelijk kampioenschap. Toen de daarop volgende uitwedstrijd tegen Spijkenisse in de blessuretijd met 2-1 verloren ging, verdampte de winst die de ploeg de week daarvoor had geboekt. Het was in een wedstrijd die toch als één van de betere van de rood-witten te boek staat, maar het missen van een aantal opgelegde kansen brak het team toen op. De wedstrijd die daarop volgde was uit op sportpark Adegeest bij Hein’s vorige werkgever, Voorschoten ’97.
,,De slechtste wedstrijd van het seizoen”, is de Leiderdorpse oefenmeester gedecideerd. In deze mening staat hij niet alleen want de Rijnvogelsupporters zagen een onherkenbaar team dat in deze vorm geen enkele aanspraak op de titel mocht maken. Deze werd dan ook op deze troosteloze middag na de 2-0 nederlaag in principe al verspeeld.
De ambitieuze oefenmeester trekt lering uit het afgelopen seizoen. ,,In de eerste helft voor de winterstop lag de kracht vooral ook op ons middenveld. De verdedigers vonden de middenvelders toen goed en de spitsen kregen veel aanvoer. Toen het team na de winterstop iets minder ging draaien en vanuit de verdediging de middenvelders niet zo goed meer werden gevonden werd ook het rendement in de aanval minder. En juist dat domineren op het middenveld en het voeden van de spitsen leverde de eerste periodetitel op. Er werd veel en makkelijk gescoord. Dit gebeurde overigens nog wel in de thuiswedstrijden tegen SHO (6-1) en DSVP (5-0), de enige echte bevliegingen waarin de scoringsmachine op toeren was.
,,Maar, zo concludeert Hein terecht, Deltasport was veel constanter en dat ontbrak er bij ons aan.” Daar waar de trainer dus zijn elftal niet altijd het niveau van de eerste seizoenshelft zag bereiken, vormde één speler daarop echter een uitzondering. ,,Thomas Dijk is vooral na de winterstop gegroeid”, concludeert Van Heek terecht. De linkerspits werd inderdaad steeds dreigender en kwam ook regelmatig aan scoren toe. Het had een positieve uitwerking op zijn zelfvertrouwen. Dijk werd niet voor niets drie keer The Man of the Match.
Terugblikken is altijd zinvol. Er kan lering uit worden getrokken maar te lang achterom kijken heeft geen zin. Ook al speel je in de ogen van Hein van Heek tegen Volendam de beste wedstrijd van het seizoen, (,,We hadden met 3-0 of zelfs 4-0 kunnen winnen”) het is verleden tijd. Tijd om vooruit te blikken. De doelstelling voor het nieuwe seizoen is wederom duidelijk. ,,We zullen de druk gaan verhogen en voor de titel gaan”, stelt Van Heek onomwonden. Met de komst van routinier Hendrik van Beelen (ex-prof en recentelijk voor Quick Boys uitkomend) heeft hij een nieuwe troef in handen die de selectie komt versterken. Een selectie die overigens grotendeels in tact blijft. Met deze groep wil de trainer toch weer een gooi doen naar het kampioenschap. Een tweede plaats en een periodetitel in de afgelopen voetbaljaargang bleken niet voldoende om het beoogde doel te bereiken. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hein van Heek en zijn mannen gaan er weer voor.
Statistieken:
Totaal: 26-56-66-31 (2e)
Thuis: 13-28-31-13 (3e)
Uit: 13-28-35-18 (3e)
Periode 1: 8-19-25-9 (1e)
Periode 2: 9-19- 24-12 (2e)
Periode 3: 9-18-17-10 (3e)
De nul gehouden: 4x thuis, 2x uit
Niet gescoord: 0x thuis, 2x uit
Grootste zege: 0-6 tegen BVCB, uit
Grootste nederlaag: 1-3 thuis tegen Spijkenisse, 2-0 uit bij Voorschoten’97
Seizoen 2011/2012: 26-42- 56-46 (3e)
