(Zondag, 1B)- UVS tegen SJC leek regelrecht af te stevenen op een doelpuntloos gelijkspel. Op zich geen uitslag die opzien zou baren, want beide ploegen creëerden zich nauwelijks kansen. In de slotminuten toornde Jesper Neuteboom echter uit boven de Noordwijkse luchtmacht en kwam er toch nog onverwachts een doelpunt op het overigens niet aanwezige scorebord. UVS kwam de zwaarbevochten overwinning ook toe, vanwege meer getoonde initiatieven. SJC leunde louter op de defensie en kwam in negentig minuten voetbal niet verder dan wat losse flodders.
Het hoofdveld van UVS werd afgekeurd. Een gang van zaken die in de maand april toch wel enige opzien baart. Het was weliswaar verre van egaal, droog en lastig te bespelen. De vraag is enkel of dat op veel andere natuurvelden ook niet het geval is na de barre winterperiode. Van de KNVB moest er in elk geval worden uitgeweken naar het tweede veld. Op het kunstgras won UVS dus met 1-0, waardoor de formatie van Paul van der Zwaan de hoop levend houdt om eindelijk weer eens terug te keren naar de hoofdklasse. Zo ver is het evenwel nog lang niet. SJC zal zich enkel nog moeten bekommeren om niet verder af te zakken naar de gevarenzone.
De kansen waren na negentig minuten op één hand te tellen en dan hoefden niet eens alle vingers hun werk te doen. Natuurlijk waren er wel wat schermutselingen voor het doel, maar beide keepers konden een douchebeurt best achterwege laten. Kwam dat doordat de aanvallers er niets van bakten? Waren de verdedigers heer en meester of was de creativiteit ver te zoeken vanuit het middenveld of van andere spelers die het verschil moeten maken voor hun ploeg? Alles was eigenlijk wel waar. In elk geval werd er uitstekend verdedigd en dat is ook een kwaliteit, hoewel toeschouwers graag doelpunten zien.
Vooral door het centrum kon UVS proberen wat het wilde, maar Vincent Solleveld en Jordy Groot hadden hun zaakje prima voor elkaar. Ook linksback Marc Steenvoorden en rechtsback Guus van der Hoeven hielden Rico Westdorp en Tahir Akhamrane goed in bedwang. Aan de andere kant was er de hele middag nauwelijks gevaar. Mo Berdai en Donovan Valies wonnen het gros van hun duels en als er al eens een lichtblauwe vandoor ging, SJC speelde niet in het traditionele zwartwit, dan was er altijd de rugdekking van Jesper Neuteboom (foto) en Sven Verlaan. UVS speelde voor alle duidelijkheid zonder de geschorste Joeri Onderwater en de geblesseerde Mikey Parami.
Het eerste kwartier leverde nog enigszins amusementswaarde op, waarbij Dandy Stenvoorden een bal voorlangs schoot en namens UVS Westdorp niet ver naast mikte na goed voorbereidend werk van Jochie Sebrechts. Even later kopte Neuteboom nog over en diep in de eerste helft moest Niels van den Burg een keer redding brengen buiten de zestien op een inzet van Mike Koenders. Het dijbeen van de doelman bracht soelaas, maar zelfs dan nog was de vraag of de inzet een doelpunt zou hebben opgeleverd.
Na de onderbreking veranderde er weinig aan het spelbeeld. UVS zocht meer de aanval en SJC beperkte zich tot tegenhouden. Westdorp kwam zeven minuten na rust in scoringspositie, maar hij miste de overtuiging in de afwerking. Invaller Roy Wouters schoot de bal een keer richting de buren van Lugdunum. De 0-0 was en bleef logisch en vooral Paul van der Zwaan kreeg er haast zichtbaar grijze haren bij. Naar zijn idee zocht zijn ploeg teveel de diepte in plaats van de breedte en onder zijn ogen en ondanks zijn talrijke aanwijzingen veranderde er weinig. Haast wanhopig schreeuwde de Leiderdorper ‘ geloof nou eens in elkaar’ naar zijn leerlingen.
Na het inbrengen van Elroy Lammers voor Ronald Mink kreeg UVS wel wat meer voetbalgogme, maar tot kansen kwam het niet. Beide ploegen hadden feitelijk niets aan een punt, maar de 0-0 leek het maximaal haalbare. Totdat Valies, ondertussen spelend als linksbuiten, een voorzet afleverde over de defensie van de Noordwijkers. Sebrechts was uit het oog verloren en hij kon de bal nu vanaf rechts op het hoofd mikken van Neuteboom. De verdediger, die haast al zijn doelpunten in dienst van UVS produceert met het hoofd, liet het buitenkansje niet liggen: 1-0.
Vervolgens moesten er nog enkele minuten worden gespeeld en in die fase won de nervositeit het logischerwijs van de schoonheid, hoewel een fraaie actie van Sebrechts beloond had mogen worden met een doelpunt om de middag nog wat meer kleur te geven voor de Leidenaren. De dwarslegger redde de bezoekers echter, maar niet veel later kon de gastheer de vuisten ballen met een nipte, maar o zo belangrijke overwinning.
Laurens Mouter had ook weinig kansen gezien, maar sprak rake woorden. ,,We hebben verdiend verloren. Een pluim voor de defensie, maar in onze voorhoede was het behelpen met allemaal dikke onvoldoendes. UVS komt deze driepunter toe.”
Collega Van der Zwaan: ,,Toch eigenlijk wel een verademing om op kunstgras te mogen spelen. Het zou een mooi cadeau zijn van de gemeente als ons hoofdveld straks ook voorzien wordt van kunstgras. Een cadeau voor ons naderende 100-jarige bestaan. Het was ook best gezellig met de toeschouwers zo dicht bij het veld. Ik ben blij dat we het geduld hebben bewaard. De zege kwam ons toe.”
Soms zijn daar tien, vijftien of nog meer kansen voor nodig, maar UVS bewees dit keer dat een ploeg ook kan winnen wanneer het effectief is met die ene grote kans. SJC kwam zelfs daar niet aan toe.
Opstelling UVS: Van den Burg, Berdai (Leugering), Neuteboom, Verlaan, Valies, Van der Weijden, Sebrechts, Mink (Lammers), Westdorp, Van der Poel, Akhamrane (Hermenet).
Opstelling SJC: Van den Bosch, Van der Hoeven, Solleveld, Groot, M.Steenvoorden, Dahler (Wouters), Heeringa, Van Gijlswijk, Koenders, Van Dam, D. Steenvoorden (Versteden).
