Op zaterdag 1 juni nemen Maurice Fransen, Matthijs Keemink en Remco Dubbeling afscheid van het selectievoetbal. Op die dag wordt om 18.00 uur op Sportpark Adegeest een speciale afscheidswedstrijd gespeeld met veel verassende (gast-)spelers! In een drieluik blikken we alvast terug met deze gerenommeerde clubiconen. Vandaag deel 3: Remco Dubbeling!
Naam: Remco Dubbeling
Leeftijd: 26
Geboren te: Leiderdorp
Wanneer ben je begonnen met voetballen (leeftijd/elftal)?
Op 5-jarige leeftijd bij Randstad Sport onder de bezielende leiding van Jan Steg
Bij welke clubs heb je gespeeld?
1991-1996 Randstad Sport
1996-1997 SVLV (vanwege de eerste fusie)
1997-1998 Voorschoten ’97
1998-2005 ADO Den Haag
2005-heden Voorschoten ’97
Op welke posities in het veld heb je zoal gespeeld?
Ik ben middenvelder in hart en nieren
Wat beschouw je als je sportieve hoogtepunt(-en)?
In de jeugd het kampioenschap met ADO Den Haag B1. Bij de senioren uiteraard het succesjaar waarin we zowel kampioen in de 1e klasse werden als de districtsbeker wonnen. Daarnaast het winnen van de ADHC cup.
En wat als je sportieve dieptepunt(-en)?
De degradatie uit de hoofdklasse vorig seizoen
Aan welke trainer(-s) bewaar je bijzondere herinneringen?
Raymond Atteveld is zo gek als een deur, maar van hem heb ik wel ontzettend veel geleerd. Onder Peter Wubben heb ik mijn debuut bij Voorschoten ’97 gemaakt. Met Hein en al die meelopers van FC Rijnvogels ’97 heb ik de leukste en meest succesvolle seizoenen gespeeld en met Marcel heb ik gewoon een erg goede band. De weken onder John de Wolf waren één groot circus, die kon ik nooit serieus nemen. Zal wel door z’n Feyenoord verleden komen.
Wie beschouw je als je beste medespeler(-s) ooit?
Eljero Elia stak er in de jeugd al met kop en schouders bovenuit. Hij kwam terug van Ajax en schoof meteen een jaartje door naar onze lichting, net als Tim Krul trouwens voordat hij naar Newcastle United ging. In mijn laatste seizoen A1 stonden we tweede in de Eredivisie achter Ajax toen Elia en ook Wesley Verhoek na de winterstop als jeugdspelers doorschoven naar het eerste. Scheelde wel een stuk, uiteindelijk werden we vierde of zo.
Bij Voorschoten ’97 was het alle ballen op Kluivers, lijkt me duidelijk.
Als je terugkijkt op je voetballoopbaan, waar ben je dan trots op?
Dat ik 7 jaar lang op het hoogste niveau in Nederland heb kunnen voetballen tegen gasten die nu overal in Europa spelen. Mooi om te zien.
Vanuit datzelfde perspectief: heb je ergens spijt van?
Nee. Ik heb in 2005 bewust de keuze gemaakt om te stoppen bij ADO Den Haag en me te richten op mijn studie geneeskunde. Het was niet te combineren en de kans om daadwerkelijk door te breken is natuurlijk erg klein. De jongens die het in eerste instantie nog wel geprobeerd hebben spelen nu grotendeels in de topklasse.
Waarom stop je met (selectie-) voetbal?
Dit jaar ben ik afgestudeerd en ik werk inmiddels als arts op de afdeling chirurgie in het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. Hierdoor ben ik dagelijks laat thuis waardoor ik niet meer kan trainen. Daarnaast werk ik ook vaak in het weekend, dus dan houdt het helemaal gauw op. Het zat er al een aantal jaar aan te komen, maar nu is het zover.
Welke gouden tip geven jullie de spelers van de volgende generatie?
De derde helft is minstens zo belangrijk als de eerste twee.
Ga je door met voetballen in een lager elftal?
Jazeker, ik maak deze zomer eindelijk de langverwachte transfer naar de eeuwige talenten van de Zaterdag 4.
Blijf je op een andere manier nog betrokken bij onze mooie club?
Natuurlijk. Als ik niet hoef te werken ben ik gewoon elke zaterdag op de club te vinden!
