Het kon dit seizoen weer eens alle kanten op met LSVV’70. Lange tijd leek een terugkeer naar de derde klasse binnen een jaar na degradatie een utopie, maar de formatie van Wim Mugge dacht daar anders over. Met een indrukwekkende serie werd alsnog een ticket voor de nacompetitie bewerkstelligd en daarin kwam het zelfs helemaal goed. Mugge blikt terug op een grillig seizoen.
,,We waren een ploeg van uitersten. Bij Wassenaar uit, de nummer laatst, moest ik mij nog schamen vanwege een complete wanvertoning, maar twee weken later pakten we kampioen DoCoS. Het zegt eigenlijk alles over deze groep. Ze kunnen best een behoorlijk potje voetballen, maar ze doen het alleen niet altijd. We hebben een punt of twaalf achter gestaan op de nummers twee en drie. Op dat moment had ik van geen kant het idee dat het nog goed zou komen, maar op een zeker moment is het gaan draaien en dat niveau hebben we richting het einde aardig kunnen volhouden.”
Mugge zag zijn ploeg in de nacompetitie ook goed voor de dag komen. ,,In elk geval tegen vv Leiden speelden die gasten een prima eerste helft. Het was jammer dat we daarmee geen afstand konden nemen. Uiteindelijk kon ik wel leven met een punt. Tegen Alphia hebben we de klus uiteindelijk kunnen klaren, maar ook in die wedstrijd speelden we af en toe goed en af en toe moest ik toch weer met samengeknepen billen toekijken. In elk geval kan ik over mijn ploeg zeggen dat er feitelijk altijd wel strijd is. Het is en blijft jammer dat er nog altijd slecht tot matig wordt getraind. Als ik op zaterdag echter ook voor Jan met de korte achternaam zou hebben gestaan, was ik vast al gestopt. Ik hoop dat men uiteindelijk twee keer gaat trainen zoals dat ook hoort. Als ze dat zouden kunnen opbrengen, geloof ik er in dat LSVV goed zou kunnen meedraaien in de derde klasse.”
De onlosmakelijke trainer van LSVV licht wat spelers uit. ,,Onze wisselspelers zijn heel belangrijk, ja. Ze mokken nooit en we kunnen vrijwel altijd een beroep op hen doen. Dat is heel erg prettig en daar ben ik dankbaar voor. Bij deze dus een woord van dank aan het adres van Arjen Bakker, Stefan Spiekman en Joppe Gloerich. Als zij er niet zouden zijn geweest, hadden we echt een probleem gehad. Ook wil ik Neal Petersen wel even noemen, zonder daarbij anderen tekort te willen doen. Hij kwam over uit Alphen en is heel waardevol voor ons geworden. Niet alleen maakt hij goals, maar het is ook een slimme voetballer en daarnaast een aanjager en sfeermaker. En dan nog onze organisator, Freek Jansen. Geweldig voor een team zo’n speler. En de nu stoppende Alphert Christina. Type ideale schoonzoon. Ik mopperde wel eens op hem in de loop der jaren. Dan dacht ik, doe nu eens dat extra stapje. Uiteindelijk is Alphert echter altijd belangrijk geweest. Vaak kwamen we bij tegenstanders en dan werd in de bestuurskamer gevraagd of ‘die lange’ er bij was. Ze hadden vrees voor hem als tegenstander. Hij is altijd lastig te bespelen geweest. Maar goed, het zijn allemaal beste knapen. Het maakt het leuk om mee te werken.”
In de herfst en beginnende winter sputterde LSVV nog en leek een plaats op het podium al kansloos. ,,In die fase rekende ik ook zeker niet op promotie. Dat het alsnog gelukt is, voelt heel erg goed. En het ziet er naar uit dat we er niet minder op worden qua spelers. Dit is wel een boost voor ons cluppie,ja. Ook al was het vaak weer improviseren en relativeren troef.”
Statistieken:
Totaal: 24-52-69-43 (3e)
Thuis: 12-27-33-22 (5e)
Uit: 12-25-36-21 (3e)
Periode 1: 12-22-31-20 (5e)
Periode 2: 12-30-38-23 (2e)
De nul gehouden: 2x thuis, 2x uit
Niet gescoord: 1x thuis, 1x uit
Grootste zege: DVC uit, 1-6
Grootste nederlaag: Woubrugge thuis, 2-5
Seizoen 2011/2012: 26-23-22-75 (12e, 3B)
