Zes jaar speelde LSVV’70 in de derde klasse, waarbij het gaandeweg steeds lastiger werd om handhaving te bewerkstelligen. Vorig seizoen ging het fout en zodoende moest LSVV weer terug naar de kelder van het amateurvoetbal. Aanvankelijk wees niets er op dat de ploeg van Wim Mugge zou terugkeren, maar na een indrukwekkende eindsprint en succes in de nacompetitie voetbalt de formatie uit de Kikkerpolder volgend seizoen weer in de derde klasse.
Alphert Christina speelde dit seizoen vrij weinig wedstrijden, maar toonde zich in de nacompetitie weer een waardevolle kracht. De voormalige puntspeler speelde dit keer links op het middenveld en zorgde voor de openingsgoal (zie ook het eerder geplaatste verslag op de website). ,,Ja, ik kreeg een vrije trap van Freek Jansen boven op mijn pan en zo kon ik de ploeg helpen aan een lekkere voorsprong. Ze hadden uitgerekend de kleinste op mij gezet dus dat was lekker eten voor mij.”
Christina speelde een prima pot, maar bewees dit seizoen in de wedstrijden dat hij er bij was, dat hij ook op slechte dagen waardevol kon zijn. Een handenbinder pur sang. Na de wedstrijd tegen Alphia is het echter gedaan voor de altijd goedlachse ‘lange boom’ van LSVV. ,,Het zit erop. Het is mooi geweest. Wel fantastisch om zo af te sluiten. Of ik ga twijfelen nu we de derde klasse in gaan? Nee, het is echt klaar. Tenminste, tenzij de nood aan de man is. Dan kunnen ze me bellen.”
De maker van de 1-0 kan er dus zeker van zijn gebeld te worden, want LSVV’70 staat er nu eenmaal om bekend om met de regelmaat van de klok in de personele problemen te zitten. Toch is trainer Wim Mugge optimistischer dan ooit tevoren. ,,Het is jammer dat Alphert stopt en dat we er nog 1 of 2 kwijtraken, maar daar staat tegenover dat we er wat leuke spelers bij krijgen. Zij kunnen ons niveau opkrikken. Nee, namen noem ik niet. En ik ben sowieso slecht in namen haha. Het is nog geen 15 juni en bij LSVV weet je het nooit. Maar het ziet er wel goed uit, dus we moeten de derde klasse aan kunnen. Eigenlijk wel onvoorstelbaar ja dat we het hebben gered. In de winterstop stonden we een straatlengte achter en gaf ik er geen stuiver meer voor. Er werd niet of nauwelijks getraind en ik voorzag een grijze tweede seizoenshelft. Gelukkig zijn we echter juist gaan draaien na de onderbreking en opeens bleek de groep tot veel in staat te zijn. Ondanks het feit dat de trainingsopkomst nog steeds belabberd was. Hopelijk laten ze me volgend jaar niet voor lul staan op de training. Voor nu vergeef ik het die gasten. Wat moet ik anders wanneer je alsnog promoveert?”
Freek Jansen haalde het einde niet. Niet om reden dat hij een rode kaart kreeg, het duel eindigde met 18 man(!), maar de op tien spelende journalist moest strompelend van het veld worden gedragen vanwege een hamstringblessure. ,,Ik was finaal naar de knoppen en eigenlijk nog, maar dat weegt niet op tegen een heerlijke middag en een geweldige avond. We zijn door Leiden gaan varen en we hebben verschrikkelijk veel lol gehad. Dan vergeet je de pijn. En ik ben ondertussen ook vergeten dat de wedstrijd geen vier rode kaarten verdiende en dat we het onszelf toch nog lastig hebben gemaakt. De 4-3 en de promotie liegen niet en daar gaat het om.”
Trainer Ted van Berkel van Alphia was vanzelfsprekend minder in zijn hum, niet in de laatste plaats door het optreden van de scheidsrechter. ,,Hij heeft ons promotie ontnomen. Met een gelijkspel waren wij er geweest, maar tegen deze man viel niet te voetballen. Het is nu net of het een slagveld was. Heb jij het gezien? Ik niet. Het was uitermate sportief dus het gaat helemaal nergens over. Respect. Helemaal me eens. Maar op deze manier komt er nooit respect. Echt te triest voor woorden. Maar goed, wat doen we er nog aan? Niets. Uithuilen en opnieuw beginnen.”
Voor Alphia is dat laatste nadrukkelijk aan de orde, weet ook de Leidse trainer. ,,We houden er hooguit zes over. De rest stopt, gaat lager voetballen of weg. We zouden er wat bij krijgen, maar dat valt nu ook te bezien. Tegenwoordig weet je het nooit. De ene dag zegt een speler dat hij blijft, de volgende dag is hij gevlogen. Ja, ik word daar schijtziek van. Me daar om druk maken doe ik niet, nee. Anders doe ik geen oog meer dicht en het is uiteindelijk maar voetbal. Duidelijk is in elk geval dat ik me de middag anders had voorgesteld. Het is LSVV gegund, daar niet van. Alphia is in mijn ogen promotie ontnomen, dat kan ik in elk geval niet anders zien.”
Foto’s met dank aan Desiree Verstraten en Maarten Metz. Op de eerste foto prikt Neal Petersen raak voor de 2-1, op foto 2 is Boaz Zoutewelle op weg naar de 4-2 en op foto 3 geniet Wim Mugge met champagne na van het succes van zijn volgelingen.
