Het nieuws kwam hard, kiezelhard aan. Als een mokerslag en heel voetbalminnend Nederland zal nog lang nodig hebben om het een plek te geven: Wim Mugge stopt als trainer van LSVV’70. De zeventigjarige visionair is al achttien jaar onafgebroken het gezicht van de studentenequipe. Door weer en wind, met welke spelers dan ook, LSVV’70 kon altijd terugvallen op één vast gegeven: een warme trainer, die alle denkbare sociale en technische vaardigheden bezat. Wim Mugge is een grootheid, een legende, een voorbeeld.
LSVV’70 had allang niet meer bestaan als El Mosquito er niet was geweest. Dat is geen mening, dat is een feit. Maar ook levende legendes worden een jaartje ouder. In zijn hoofd blijft Mugge een jonge, bij vlagen, wat licht ontvlambare troetelbeer. Maar het lichaam stribbelt een beetje tegen, en dus nam hij afgelopen zaterdag het woord tot zijn manschappen. ‘Ik wil zeker betrokken blijven bij de club, zal er elke zaterdag bij zijn, maar na dit seizoen stop ik als trainer’, waren de woorden van de veldheer.
De spelers bleven verslagen achter, maar toonden veel respect voor de keuze van hun idool. Ze zullen de komende maanden genieten van de laatste manoeuvres van De Mug als veldtrainer. Twee dingen stonden echter al direct na de boodschap vast. Wim Mugge gaat een nieuwe functie krijgen bij de club, daarover op korte termijn meer. En het afscheid in mei zal grootser dan groots zijn….
Note red: j.l. maandag was er van bovenstaande al een vooraankondiging terug te lezen in het verslag van LSVV’70 tegen DoCoS. Onze redactie leek het niet meer dan gepast om ook wat geluiden op te vangen van de achterblijvers..
