vrijdag, maart 29, 2024
HomeColumnColumnist Paul van der ZwaanEen zachte in plaats van een harde bank en Wout (column)

Een zachte in plaats van een harde bank en Wout (column)

-

banner columnMomenteel zit ik lekker onderuitgezakt in de kussens, met m’n laptop op schoot, thuis op de bank. Geen vervelende situatie lijkt me, bakkie erbij, schuin oog op de tv gericht en weinig zorgen over wat dan ook. De ideale situatie om oud , dik en lui te worden. Dat oud worden gaat vanzelf, het dik worden kan ik, door veel vrije tijd, nog voorkomen met lopen en sporten en het lui worden moet ik tegengaan met zelfdiscipline.

En natuurlijk heeft zo’n jaar zonder club ook veel voordelen. Ik ben lekker eind juli op vakantie geweest, heb al meer televisie gezien dan het hele afgelopen jaar en leer weer gezichten te matchen aan familieleden. Overigens is dat televisie kijken geen opwindende bezigheid. Wat een troep is daarop te zien, buiten het journaal om is het oppervlakkigheid troef en hoor je in de gemiddelde voetbalkantine meer interessants. Hoewel ik dit schrijvende me realiseer dan deze laatste uitspraak wel eens totale onzin zou kunnen zijn.

Kortom ik heb niet te klagen. Of toch? Is deze situatie voor mij wel zo relaxed als hij lijkt, ben ik hier wel tevreden mee? De vraag stellen is hem al beantwoorden, nee dus. Ik ben trainer en hoor op het veld te staan en in het weekend op een harde bank in plaats van een zachte bank te zitten en eerlijk gezegd mis ik dat ook. Wat mis je dan werd mij gevraagd en daarover nadenkend kwam er een heel rijtje;   de kleedkamer, het op het veld staan, het omgaan met spelers,het iedere dag bezig zijn met het verder ontwikkelen van een team, de teambuilding, de wedstrijd(spanningen), de blijdschap en het verdriet, het optimisme en de teleurstellingen, de vele gesprekken, in al zijn gradaties zoals de moeilijke gesprekken maar ook de plezierige, de zinvolle en de zinloze , de humor maar ook de stress, de 5e colonne, de kantine, de ongrijpbare situaties die je toch moet zijn te grijpen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom ik verruil graag de zachte bank weer voor een keikarde in de dugout.

Gelukkig ben ik niet helemaal los van het voetbal en kan ik op andere manieren nog wel mijn ei kwijt. Als docent aan de trainersopleiding TC2 ben ik constant aan het “stoeien”met zeer gemotiveerde cursisten die ook besmet zijn met het virus. Eindeloze discussies over formaties t.o.v. elkaar, analyses maken en zinvolle trainingen ontwikkelen. Met elkaar praten, naar elkaar kijken en dus van elkaar leren. Heerlijk om te doen. Ook zie ik, deels om analyses te maken, erg veel wedstrijden. Wat me daarbij opvalt is dat sec de wedstrijd, zonder voorbereiding en spanning, zo snel gaat. 2 x 3 kwartier is eigenlijk zo voorbij terwijl vanaf de bank, bij een voorsprong, een minuut soms een kwartier leek te duren en bij een achterstand een kwartier een minuut.

Een bijzondere wedstrijd die ik heb gezien wil ik toch nog een keer vermelden, namelijk de erewedstrijd voor Wout Holverda. Een wedstrijd die vakmatig nergens over ging maar die wel een diepe indruk op mij heeft gemaakt. Ik heb met Wout samengewerkt bij VVSB waar zijn voornaam steevast werd vervangen door “Koekeroe”. Als trainer liet hij, tijdens afrondwedstrijdjes, de spelers regelmatig zien hoe je een bal op doel moet koppen. Zo klein als hij was sprong hij met een geweldige timing en sprongkracht boven lange verdedigers uit om dan technisch perfect de bal in de kruising te knikken. Als je dan nu hoort dat het vele koppen wellicht een (mede)oorzaak is geweest van zijn Altzheimer, stemt dat zeer bedroefd. Wout is niet alleen een topkopper maar is ook een topmens die altijd bereid is om andere te helpen. Hij werkte toentertijd als loodgieter en ik moest een vaatmachine vervangen. Na het apparaat losgekoppeld te hebben spoot het water de open keuken in. Ik raakte volledig in paniek en wist niet anders dan Wout bellen, in onvervalst Leids klonk het ,” derek die hoofkráán uit !!”. Na dit gedaan te hebben vroeg hij mij hoe dom ik was om dat niet eerst te hebben gedaan. Vervolgens legde hij haarfijn uit dat ik de tape contra moest draaien op de schroefdraad alvorens de nieuwe machine aan te sluiten. Voor mij geen probleem dus ik ging weer aan de slag. Na de instructies te hebben opgevolgd zette ik de hoofdkraan weer aan om te constateren dat het water weer alle kanten opspoot. Snellerend als ik ben heb ik direct weer de hoofdkraan uitgezet en heb gelijk Wout weer gebeld. “Júh wa ben jij er voor één dan, wach máár ff kom erán”. Binnen tien minuten was Wout er. Hij draaide de machine weer los en brulde “Júh gek je mot er tape omheen drááien”, waarop ik antwoordde dat ik dat ook gedaan had. “ja júh randdebiel maar dit is spor-tape”

Na me geholpen te hebben en maar niet begrijpend hoe iemand zo dom kon zijn, vertrok hij weer in zijn busje met draaiende reclame op het dak.

Mooi was te zien hoe Wout in zijn wedstrijd nog één keer zijn spitskwaliteit heeft kunnen laten zien door Edwin van der Sar met een korte droge knal te verschalken. Hou je goed Wout en geniet van iedere minuut.

Paul van der Zwaan

 

 

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read