In onze rubriek Pleisters, Sponzen en Waterzakken besteden wij regelmatig aandacht aan een langdurig geblesseerde speler. Ditmaal had onze verslaggever Sergio Rademakers een gesprek met GHC-middenvelder Roberto Escudero.
Roberto (op archieffoto) vertelt:,,In oktober 2013 ben ik geblesseerd geraakt tijdens een bekerwedstrijd op het kunstgras van Voorschoten’97 waar ik toen nog speelde. Bij een draaibeweging bleef mijn voet staan en was mijn enkel als het ware uit de kom geschoten. Vervolgens ben ik naar de huisarts gegaan en deze gaf aan dat ik door mijn enkel was gegaan en dat het na zes weken beduidend beter moest zijn. Na die zes weken kon ik nog steeds helemaal niets waarna ik in de medische molen terecht kwam. Ik ben bij verschillende fysiotherapeuten geweest en meerdere artsen. Uiteindelijk ben ik afgelopen mei geopereerd en is er een stuk bot weggeslepen en hebben ze mijn enkel schoongemaakt. Het herstel na de operatie zou ongeveer zes tot 10 weken duren. Dat kwam goed uit want dan kon ik in de voorbereiding van het huidige seizoen weer meedoen en aansluiten bij de selectie van mijn nieuwe club GHC.”
Niets bleek minder waar. Roberto vervolgt:,,Ik merkte eigenlijk al direct in de voorbereiding dat ik nog steeds heel veel beperkingen had met mijn enkel. Ik kon niet goed afzetten, draaibewegingen waren moeizaam, laat staan een sprint aantrekken. Ik heb het nog wel geprobeerd tijdens oefenwedstrijden. In totaal heb ik twee oefenwedstrijden gespeeld. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik zo niet verder kon en heb ik moeten besluiten te stoppen met voetbal. Dat heb ik GHC zo’n anderhalve maand geleden dan ook aangegeven. Ik moest echt rust gaan houden met mijn been om goed te kunnen herstellen. Nu ik al anderhalve maand niet meer train merk ik dat de pijn in mijn enkel aan het verminderen is. Maar de beperkingen zijn er nog steeds. Ik hou de deur open, want stel dat ik over een maand helemaal de beperkingen niet meer voel en ik na een training ook geen last heb..tja misschien kan ik dan toch nog wat wedstrijden spelen. Want uiteraard ben en blijf ik een liefhebber van het spelletje. Ik moet eerlijk zeggen dat die hoop nog maar klein is. Als ik dit seizoen niet meer in actie kan komen, dan stop ik sowieso definitief omdat ik er dan al twee jaar uit ben. Helaas maar waar.”
Uiteraard waren we ook nieuwsgierig naar Roberto’s mening over de moeizame start van GHC dit seizoen: ,,De resultaten spreken voor zich. De competitie is dit jaar beresterk in 1B. De goede ploegen van vorig seizoen zitten er weer in en daarbij zijn ook de degradanten van hoofdklassers gekomen. Het zal nog een hele opgave worden voor GHC om zich te handhaven dit seizoen. Het puntentotaal spreekt niet in het voordeel helaas.”
De redactie van Leidenamateurvoetbal wenst Roberto volledig herstel toe en hoopt dat zijn laatste hoop op een terugkeer niet zal vervliegen.
