GHC finishte als negende in de eerste klasse B. Vier punten voor op de nacompetitieplekken voor lijfsbehoud en zes achter de nummer vier, DSO. Die ploeg speelde om positieverbetering. De Leidenaren kenden bijna traditiegetrouw een terugval en dat stemde trainer Dennis Olman niet bepaald tevreden. Toch tekende de Haagse oefenmeester voor zijn vijfde seizoen aan de Vliet.
Olman: ,,Het woord dat bij mij opkomt als ik terugblik? Moeizaam. Vooral op basis van onze laatste reeks. Ik had er meer van verwacht om eerlijk te zijn. We zijn goed gestart en met de jongens die we aan boord hadden, was het idee om voor plek vier te gaan. Dat hebben we uiteindelijk niet voor elkaar gekregen en dat noem ik een gemiste kans. Wij zijn zeker niet minder dan de ploeg die daar nu is geëindigd. Oorzaken daarvoor zijn onder meer de kaartenlast waarin we kwamen. Michael de Roode is voor ons van groot belang, maar hij miste negen wedstrijden door schorsingen. Daar heb ik hem ook mee geconfronteerd. Ook Tim Gonlag en Danny Maaskant pakten teveel kaarten. Dat breekt je op, temeer omdat we al snel Max Bueno de Mesquita kwijt raakten. Zijn vertrek deed ons meer pijn dan ons lief was. Voor de winterstop speelden we heel behoorlijk, maar geleidelijk aan kwam de klad erin. De volle overgave was er niet meer altijd en ook onze bepalende spelers kregen het lastiger.”
.De uitgesproken trainer (op archieffoto) vervolgt: ,,Wanneer we de beleving en bereidheid hadden kunnen blijven opbrengen, was een hogere positie zeker mogelijk geweest. Iedereen moet zichzelf kunnen wegcijferen voor het teambelang, maar helaas lukte dat na de winterstop maar moeizaam. Dit GHC heeft punten laten liggen tegen WV-HEWD en BVCB en dan doe je iets niet goed. Zeker niet als ik bedenk hoe we voor de dag kunnen komen. Thuis speelden we bijvoorbeeld geweldig tegen Swift. Eerst werden we weggespeeld, maar na rust heb ik genoten van ons team. Toen dacht ik ook dat we ons konden meten in de subtop. Ook tegen Zwaluwen’30, net als Swift een prima ploeg, hebben we het thuis uitstekend gedaan.”
Een ander makke voor Olman en assistent-trainer Kees van Tongeren was de niet al te grote selectie. ,,We wilden wel ingrijpen, maar soms kon dat niet. We lulden ons de laatste zes tot zeven wedstrijden suf, maar we kregen het maar moeizaam aan de praat. Wat dat betreft ben ik er van overtuigd dat we komend seizoen meer vet op de botten krijgen. De concurrentie zal veel groter worden en dat betekent dat iedereen zal moeten knokken voor zijn plek. Met Bart van der Weijden en Roberto Escudero hebben we er twee prima middenvelders bij. Ook zal er een strijd uitgevochten moeten worden tussen de palen en voor het overige krijgen we eigenlijk in alle linies versterking. We wachten nu nog op 1 speler en zijn ja-woord.”
,,Nee, het is geen probleem dat ik mijn vijfde seizoen al in ga. Natuurlijk kennen de huidige gasten onze trucjes. Soms geef ik ze schouderklopjes en soms schiet ik uit mijn panty. Voor mijn gevoel heb ik lange tijd redelijk relaxed op de bank gezeten. Daarna raakte ik wel meer geïrriteerd, maar dat heeft puur te maken met het feit dat ik zeker weet dat ze het kunnen. Dat is dus die gemiste kans waar ik over sprak. De taakverdeling tussen Kees en mij zal wat veranderen komend seizoen. En met nieuwe spelers erbij zal de groep ook weer veranderen. Het is nu even mooi geweest, maar het gaat straks weer jeuken. Zoveel is zeker. Ja, we moeten het komend seizoen maar meer gaan waarmaken.”
GHC, in cijfers
Totaal: 26 gespeeld, 10 keer winst, 3 keer gelijk, 13 keer verlies, 39 voor, 48 tegen
Prestaties thuis: 7e, 13-24-28-22
Prestaties uit: 11e, 13-9-11-26
Grootste winst thuis: 8-3 Haaglandia/ Winston
Grootste winst uit: 0-2 Nootdorp
Grootste nederlaag thuis: 1-4 WV HEDW
Grootste nederlaag uit: 4-0 Zwaluwen’30
Beste periode: 1e, , 3e plaats 8-15-14-15
Thuis de nul gehouden: 1 keer
Thuis niet gescoord: 1 keer
Uit de nul gehouden: 1 keer
Uit niet gescoord: 6 keer
