(Hoofdklasse A)- Een aanhanger van Quick mopperde dat het halverwege de tweede helft nog maar 2-4 was voor Quick, dat op bezoek was in Leiden. ,,Ze staan stijf onderaan, daar moet je dik van kunnen winnen.” Een andere Haagse supporter was het niet met de spreker eens. ,,Ik vind die gasten nog niet zo slecht. Laten we niet te vroeg juichen.” De laatste spreker had en kreeg het gelijk aan zijn zijde. FC Boshuizen speelde inderdaad niet beroerd en uiteindelijk werd het ‘gewoon’ nog 4-4.
Afgaande op het scoreverloop was de eindstand bepaald niet ‘gewoon’ te noemen. Na nog geen twintig minuten was het 0-3 voor de nummer twee en de thuisploeg wekte niet de indruk dat er een inhaalrace kon worden gestart. Dat zou de kampioenskandidaat toch niet toelaten? Eerder was het niet voor niets toch ook 5-0 geworden met een kansloos FC Boshuizen? De snelle en forse achterstand kwam voort uit fouten bij de gastheer en dodelijke effectiviteit bij de bezoekers. Al na twee minuten moest Steven Sordam de gang naar het net maken. Een vrije trap draaide de zestien in en daar kon Kevin van der Geest vrij inkoppen. De ex-Noordwijk speler bracht ook het tweede doelpunt op zijn naam, ook al omdat de defensie een lakse houding aannam.
Vervolgens ging Elger Batta de fout in en kon Joost de Gelder profiteren. Einde oefening zou je zeggen, zeker wanneer de toeschouwer de stand op de ranglijst er even zou bijnemen. Toch bleef FC Boshuizen op zich aardig mee voetballen en de beloning daarvoor liet niet lang op zich wachten. Mehmet Güngör schoot beheerst binnen. Toen Van der Geest zes minuten later zijn hattrick voltooide leek het erop dat FC Boshuizen op weg was naar de grootste nederlaag tot nu toe in de hoofdklasse.
Alsof het scorebord niet meetelde, ging de nummer laatst toch onverdroten door om nog iets van de middag te maken. Levi Marengo trof de paal uit een vrije trap en Thierry Seaw was twee keer dichtbij de tweede Leidse treffer. Gescoord werd er niet meer en dus leek een Haagse zege zo ongeveer wel zeker.
Na de rust kwam Quick beduidend minder overtuigend voor de dag. De combinaties verliepen minder soepel en FC Boshuizen won meer en meer duels en verscheen ook met regelmaat in de buurt van doelman Sander van der Toom. Tock kreeg Van der Geest aanvankelijk de uitgelezen kans op de 1-5, maar dit keer prikte de spits, flink op de huid gezeten, naast het Leidse doel. De verder weinig opvallende Gellano Fortes Lopes zorgde er na ruim een kwartier voor dat de stand wat draaglijker werd. En wat als Seaw bij een flotte uitbraak oog had gehad voor zijn medespelers en invaller Rafik El Ousrouei een fraaie actie waarin hij vier man in de luren legde net meer tijd had gehad om de trekker over te halen?
Dan was het dus wellicht eerder 3-4 geworden, maar onbewust wachtten de geelblauwen op de slotminuten voor een huzarenstuk. Eerst profiteerde invaller Luciano Dompig van weifelend optreden bij de gasten en in de ruim bemeten extra tijd zorgde Nick van As alsnog voor de gelijkmaker. Het ongeloof droop van het gezicht van de Haagse trainer Frans Danen, terwijl het thuispubliek warme woorden over had voor de wederopstanding van de ogenschijnlijk vroegtijdig geslagen hekkensluiter. Veerkracht in optima forma. Loon naar werken voor FC Boshuizen, dat misschien, heel misschien enig vertrouwen creëerde voor een andere inhaalrace.
Opstelling FC Boshuizen: Sordam, Batta, De Rijp, Van As, Engel, Rojer (Van Heijningen), Marengo, Seaw (El Ousrouei), Güngör (Dompig), Kallah, Fortes Lopes.
Reacties zijn gesloten.