Het is algemeen bekend dat keepers doorgaans een langer voetballeven hebben dan veldspelers. Maar dat Lugdunum zaterdag een 47-jarige keeper op doel had staan, mag met recht opzienbarend worden genoemd. Hans Scharroo kon een nederlaag bij de start van de nacompetitie tegen Siveo ’60 niet voorkomen (0-1).
Een blik op de opstelling symboliseerde in een klap het kwakkelseizoen van Lugdunum. Door een combinatie van blessures, schorsingen en interne conflicten moeten werkelijk alle reserves aangetast worden. Met moeite kreeg Lugdunum zaterdag überhaupt een elftal op de been. ,,Dat iemand van 47 de boel moet redden, zegt genoeg”, vertelde Scharroo.
Scharroo had al ruim twee jaar niet meer onder de lat gestaan. Zijn laatste wedstrijden speelde hij in Lugdunum 3 en 5, waar hij incidenteel meedeed. Scharroo is als keeperstrainer bij het eerste betrokken. In die functie moet hij het al enige tijd stellen zonder de geblesseerde Kay Labrie. De andere goalie Diego Bleijs had werkverplichtingen, waardoor Scharroo voor de tweede wedstrijd op rij van stal werd gehaald. Vorige week bij BSC ’68 werd hij tijdens de wedstrijd vervangen door Bleijs. Ditmaal maakte hij de negentig minuten vol.
Het opstellen van de pas 17-jarige reservedoelman Fabio Fernandes was volgens Scharroo geen serieuze optie. ,,Die jongen keept pas een jaar en heeft het goed gedaan”, zegt hij. ,,Maar zo’n wedstrijd, waarin de belangen groot zijn, is nog te zwaar. Ik ben ook niet werelds, maar voor mij is het makkelijker om er in zo’n wedstrijd te staan.”
Niettemin had Scharroo moeite om zijn ritme te vinden, bekende hij eerlijk. ,,Ik doe af en toe een training mee, maar dan ga ik niet voluit. Mijn werk is mijn inkomstenbron en daar moet ik rekening mee houden. Vandaag ben ik er logischerwijs vol voor gegaan en heb ik nergens over nagedacht.”
Scharroo kende allesbehalve een rustige aanloop. Al na twee minuten opende Mark Wiegeraard met een mix van techniek en souplesse de score. ,,Uit een onmogelijke hoek schiet hij binnenkant paal binnen. Zo’n goal maakt die jongen waarschijnlijk nooit meer”, baalde Scharroo.
Scharroo was niet de enige routinier in het veld. Centraal in de verdediging zette Andre Botermans (40) bepaald niet onverdienstelijk de lijnen uit. En aanvoerder Nino Poulina (35) nam de ploeg op sleeptouw, in de tweede helft zelfs als gelegenheidsspits. Aan inzet ontbrak het de Leidenaars niet, aan vernuft en kwaliteit wel. In de toch al niet brede selectie liet het gemis van vijf vaste krachten zich zwaar voelen. Naast de genoemde Bleijs ontbraken ook Abdelhak Bouchnafa (geschorst), Sergio Vrede (geblesseerd), Peter du Prie (weekendje weg) en Sipan Khalid. Laatstgenoemde leeft in onmin en verkondigde langs de zijlijn zijn laatste wedstrijd voor Lugdunum te hebben gespeeld. Hij gaat naar Roodenburg.
,,We speelden met twee mannen uit de veteranen en twee jongens uit het tweede”, zei Poulina. ,,Zij hebben hun stinkende best gedaan, maar het wordt dan wel moeilijk. Volgende week zijn we weer op oorlogssterkte. Dan weet ik zeker dat wij de klus gaan klaren.”
In Zegveld zal Lugdunum aantreden zonder Scharroo. De routinier rekent erop dat Bleijs weer van de partij is en hij zelf weer in de schaduw kan treden. Al weet je het dit seizoen maar nooit bij Lugdunum.
Lugdunum – Siveo ’46 0-1 (0-1). 2. Wiegeraad 0-1
Scheidsrechter: Pasalic. Toeschouwers: 150.
Lugdunum: Scharroo, U. Bayrak, Brandt, Botermans, Van Diermen, Harleman, Poulina, Van der Reijden, Deyn, Tolud, M. Bayrak
Bron: LD/ G.Oostdam
