(Zaterdag, 3A)- Lugdunum is dit seizoen de baas ten opzichte van het ‘inwonende’ LSVV’70, in elk geval voor wat betreft de onderlinge confrontaties. Eerder werd de formatie van Wim Mugge ‘uit’ met 1-7 verslagen, nu waren de kikkers thuis met 3-1 te sterk. Voor de groenwitten was het pure noodzaak om te winnen om zodoende niet LSVV enigszins uit het zicht te verliezen. Gevolg is wel dat beide Leidse teams er nu niet florissant voor staan met veertien punten uit vijftien ontmoetingen.
Hedenmorgen werd al een wedstrijdverslag geplaatst: https://leidenamateurvoetbal.nl/index.php/nieuws-lugdunum-amateurvereniging/4001-lugdunum-lsvv70-geen-ruimte-voor-vriendendienst
Uiteraard viel er ook na te keuvelen. Onder meer over het openingsdoelpunt, de fraaiste van de middag. De maker, Sipan Khalid, was uiteraard in zijn nopjes met de zege die al zo lang was uitgebleven. Eerder werd immers enkel gewonnen van LSVV’70 en Sportief, gebeurtenissen uit de maand september. ,,Het heeft te lang geduurd. Daarom waren we er op gebrand om eindelijk weer eens te winnen, want we hebben genoeg wedstrijden gespeeld waarin dat wel mogelijk was, maar waarin we onszelf tekort deden. En eigenlijk was dat nu ook weer aan de orde. Als we het beter hadden uitgespeeld en de eindpass beter verzorgd hadden, was een 7-1 score zomaar weer mogelijk geweest. Daar baal ik eigenlijk wel van. Er gaat nog teveel mis. Een grotere overwinning had ons nog meer vertrouwen kunnen schenken. Maar goed, de overwinning was in elk geval terecht en gezien het komende programma moeten we weer wat omhoog kunnen gaan kijken. Geloof me, zo slecht is onze ploeg niet. Natuurlijk hebben we een paar keer dik verloren, maar dan was het wel zwaar geflatteerd.”
Bij zijn doelpunt stond de topscorer ook even stil. ,,Even daarvoor dacht ik even dat ik eraf moest. Ik werd flink geraakt en dat was jammer, want ik had zo de zestien in kunnen lopen. Ik heb eigenlijk ook de hele wedstrijd pijn gehad van die tik. Ik probeerde er zo min mogelijk aan te denken, maar speelde wel een beetje met de handrem erop. Ik kan namelijk veel beter dan ik hebben laten zien. Jawel, dat doelpunt mocht er zijn. Maar we hadden er daarna nog veel meer moeten staan. Nu lieten we ze nog terugkomen en moet je blij zijn dat je vlak voor rust nog net een voorsprong kan pakken.”
Khalid is voor Lugdunum heel belangrijk met zijn doelpunten, maar de aanvaller wil zichzelf ook wel eens verliezen. ,,Ik moet mezelf meer in bedwang houden. Dat moet ik nog leren. Ik wil zo graag en als het dan niet loopt dan raak ik wel eens gefrustreerd. Ik sta ook op scherp met kaarten, dus ik probeer mezelf onder controle te houden. Dat was nu heel makkelijk, want het was een zeer sportieve wedstrijd. Ik ben een gevoelige jongen en ik denk heel veel na over het voetbal. Als ik met het team verloren heb, kom ik chagrijnig thuis. Niet leuk voor mijn vriendin, maar zo steek ik in elkaar. Ik denk dan drie dagen na over wat er zoal fout is gegaan. Nu heb ik gelukkig een reden om vrolijk thuis te komen, hoewel ik merk dat ik steeds stijver word door die opgelopen tik in de wedstrijd.”
Een andere speler die de aandacht trok was Peter van Diggele. Hij pakte twee gele kaarten. Eerst liet hij zich op het oog aftroeven door Nick Laterveer die de 2-1 kon maken, daarna claimde hij een strafschop die hij niet kreeg, lobde hij bij een stand van 3-1 bijna de 3-2 binnen en even later zag hij met twee keer geel de rode kaart. Van Diggele had zijn woordje klaar. ,,Ik zal nooit beledigend zijn naar een scheidsrechter. Als ik nou woorden als ‘hondenlul’ of blinde’ in mijn mond neem dan is het een ander verhaal. Wat er zoal gebeurde? Die 2-1 komt voort uit een overtreding. Ik werd aan mijn shirt getrokken, waardoor ik kwam te vallen. Ik ga echt niet zomaar liggen, want de speler moest nog vanaf de middenlijn naar de goal toe. Dus vroeg ik, toen de arbiter de goal had goed gekeurd, of hij niet had gezien dat er een overtreding op mij was gemaakt. Voilà, de gele kaart. Na rust werd ik duidelijk naar de grond toegewerkt en dat leek me een penalty. Later kregen we weer een vrije trap tegen en toen heb ik enkel gevraagd of hij ook nog een keer voor LSVV ging fluiten. Dat pikte hij niet en daar kreeg ik weer geel voor. Nee, dit was niet mijn eerste. In mijn voetballoopbaan heb ik ooit nog een rode kaart gehad. Ook na twee keer geel en praten. Maar geloof me, ik blijf altijd netjes. Dus ik vind dit zeer omstreden beslissingen.”
Los van deze gebeurtenissen leek Lugdunum meer naar een zege te snakken en daarvoor te spelen. ,,Dat kan ik niet ontkennen. We speelden in het eerste kwartier baggerslecht. Na het wegvallen van Peter du Prie kwamen we wel meer in de wedstrijd en bij 1-1 kregen wij de grootste kans met Sander Muller. Na de rust en de 2-1 achterstand hebben we er wel voor gewerkt, maar Lugdunum was net wat slimmer. Wij speelden 4-3-3 en dus anders dan in de voorbije tijden. Dit omdat we gebruik wilden maken van hun zwaktes achterin. Dat hebben we absoluut te weinig gedaan en dat mogen we onszelf aanrekenen. We hadden gehoopt om na de winterstop punten te pakken van Semper Altius en Lugdunum om zo lucht te krijgen. Helaas is dat niet gelukt. We zijn niet zo goed als sommigen van ons denken. Er komen nu veel loodzware wedstrijden aan dus we zullen er moeten staan.”
Khalid tenslotte: ,,Deze driepunter was belangrijk voor de stand, maar ook omdat we nu niet hoeven aan te horen dat zij gewonnen hebben. We komen elkaar hier doordeweeks natuurlijk tegen en dat zou wel pijnlijk zijn geweest.”
Opvallend was nog dat bij Lugdunum een oude bekende op de bank zat en zelfs nog even kortstondig inviel. André Botermans (42) nam immers jaren terug al afscheid, maar de kikkers hebben een smalle selectie en moesten dus even terugvallen op de oude garde.
