Districtsbeker- Vooraf waren er vanzelfsprekend de nodige bespiegelingen; zou een koploper uit de vierde klasse opgewassen zijn tegen een goede middenmoter uit de derde klasse? Na afloop was het antwoord bevestigend. Toch won de hoogst spelende, Zwammerdam, redelijk onbedreigd. Ze toonden zich net wat leper, schakelden wat soepeler om en vooral wat kansen benutten betreft waren ze efficiënter.
Wellicht had het iets met de nodige afgelastingen te maken, maar de regionale media waren massaal uitgerukt om de bekerstrijd der dorpsclubs bij te wonen. Zij, zowel als het in redelijke mate opgekomen publiek, kregen een alleraardigste wedstrijd voorgeschoteld. Ondanks de droevige weersomstandigheden en het zware en hobbelige veld was het voetbal van een prima kwaliteit. Tel daarbij op het open spel en de wisselende kansen en je krijgt een wedstrijd die het aanzien meer dan waard was.
Na een kwartiertje aftasten was het Woubrugge die de eerste kans kreeg. In feite was het een wonder dat het geen doelpunt werd. De voorwaartsen Dennis Boer en Joris van der Hoorn konden van dichtbij inschieten, maar vallend en grabbelend wist keeper Wouter van Valen de nul te houden.
Amper een minuut later liet doelman Sven Tourmé zien dat hij niet voor niets de relevatie van het seizoen genoemd wordt op een schot van Maarten van Riessen. Drie minuten later kreeg hij opnieuw de handen op elkaar door een uitstekende redding. Aan de andere kant was het Joris van de Hoorn die zijn kans kreeg. In plaats van de bal te controleren en zijn hoek uit te zoeken, nam hij de bal in een keer. Het laat zich raden dat de bal ver naast ging. Zo bleven de kansen voor beide ploegen zich voordoen.
Tien minuten voor rust waren het de bezoekers die de score openden. Van Riessen maakte koeltjes een hem geboden kans af. Vijf minuten later leek Mitchell “Bounce” Bons de wedstrijd te beslissen door de bal van dichtbij in te tikken. Daar was onnozel balverlies van Woubrugge aan vooraf gegaan. Linksbuiten Kevins Bergshoeff pikte de bal op eigen helft op en bleek in zijn rush niet van de bal af te krijgen. Bij de cornervlag legde hij de bal panklaar voor Bond. De 0-2 deed geen recht aan hetgeen tot dusver te zien was. Kansen benutten is echter ook een kwaliteit.
,,Woubrugge is een goede ploeg met vooral een prima centraal duo achterin.” vertelt linkermiddenvelder Sander Schmand na afloop. ,,In de eerste helft waren wij wat sterker weliswaar en wij benutten de kansen; Woubrugge niet en daar hadden we een beetje geluk mee.”
Woubrugge-verdediger Bob van de Geijn is het met hem eens en steekt de hand ook in eigen boezem: ,,Ja, als je de kansen niet benut doet de tegenstander dat wel. Dat zag je ook vandaag. Ook ik had een uitstekende mogelijkheid, maar verprutste die.”
Woubrugge pakte de zaken in de tweede helft aanvankelijk beter aan en Zwammerdam werd onder druk gezet. Dat resulteerde in een goal van de dit seizoen weer trefzekere spits Joris van den Hoorn. Na een onduidelijke manoeuvre van zowel verdediger als aanvaller had hij opeens het leer voor zijn voeten. Rustig zocht hij zijn hoek uit en scoorde de 1-2. Bijna scoorde Bons de gelijkmaker door een vrije trap te verlangen, maar de bal raakte de lat. Daarna was de koek echter op voor Woubrugge. De in het blauw gestoken bezoekers bleken eens temeer efficiënt: aan het eind van een vloeiende aanval van Van Riessen en Peters stond Kremer die de eindstand bepaalde op 1-3.
Van de Geijn: ,,In de tweede helft gingen we meer druk zetten, maar deden dat niet altijd even slim. We gingen geforceerd de lange bal zoeken terwijl we dit seizoen juist meer over de grond en combinatievoetbal willen spelen. Op de training zijn we daar volop mee bezig en zo hebben we dit seizoen ook de punten gepakt. Ach, ik treur er niet echt om dat we uit de beker liggen. Volgende week staat de wedstrijd tegen Hertha op het programma, daar hecht ik meer waarde aan. We moeten bij de bovenste drie kunnen eindigen en dat vind ik belangrijker dan een ronde verder in het bekertoernooi.”
Van Zwammerdam kant een ander geluid: ,,Perfect! Laat de volgende tegenstander maar komen. Altijd leuk om tegen onbekende tegenstanders te voetballen. Bovendien blijf je zo in het ritme en blijf je wekelijks ergens voor ballen. Ik ga daarvoor”, aldus Schmand.
Dat gevoel van tevredenheid heerste ook bij de objectieve toeschouwer. Niet alleen om het vertoonde spel, maar ook om het wederzijdse respect op het veld. Nu eens geen gemopper op elkaar of de scheidsrechter, maar een spelletjes zoals voetbal bedoeld is.
Woubrugge: Tourmé, Van Luling (70. Helmig), Van der Ley, Verhoef, Van de Geijn, Wolvers, Heuveln, Boer (50. Burgman), Van der Sar, Van der Hoorn, Buntsma.
Zwammerdam: Van Valen, Van Asselt (75. De Bruin), Van Dorp, Noorlander, Kwakkenbos, Lars Kremer, Bons (80. El Mariam), Schmand, Van Riessen, Toine Kremer, Bergshoeff (75. Peters).
Scheidsrechter: Mirjavanmard.
Toeschouwers: 225.
Note redactie: er volgt nog een fotogalerij van deze wedstrijd.
