‘Clubliefde’ is drie keer woordwaarde bij Scrabble en meer niet
“Pa, dat woord bestaat niet meer. Haal die letters maar van het bord af. Het levert je geen drie keer woordwaarde en dubbele letterwaarde op”, was de felle reactie van mijn zoon bij het traditionele spelletje Scrabble deze zondagmiddag nu de voetbalcompetitie was gestopt. Ik keek hem verbijsterd aan en reageerde: “Is ‘clubliefde’ dan geen Nederlands woord meer?” Deed hij het nu om me te sarren omdat ik giga veel punten met dit woord kon scoren en niet meer in te halen was? Of meende hij het echt?
Er ontspon zich een prachtig vader-zoon gesprek over de bijtjes en de bloemetjes wat betrof voetbaltransfers, overschrijvingsperiodes en de bouwstenen voor deze column waren gelegd. Clubliefde is inderdaad een woord wat door vele prof- en amateurvoetballers met potlood wordt geschreven. Dan is het immers makkelijk uit te gummen om als speler weer je voetbalheil te zoeken bij een nieuwe club. Of ze gebruiken het als oudere spelers bij terugkomst in de moederschoot van hun club die hen heeft groot gemaakt. Om er dan wel subtiel bij te melden dat ze ‘wel vet veel salaris hebben ingeleverd’. Applaus voor deze clubliefde? An me nooit niet! Zijn ze dan vergeten waarom ze een grotere speler zijn geworden waardoor ze op jonge leeftijd de grens over konden om vele miljoenen euro’s te gaan innen? Een mogelijk minder spelen en minder spelvreugde werd bij velen maandelijks met een bankafschrift weggepoetst.
Maar ook in de amateurvoetbalwereld kennen we al jaren zeer veel overschrijvingen. En daar zijn dan ook nog verschillende data en deadlines voor, afhankelijk van de status van de speler en zijn toekomstige club en de status daar. Kwam er een Amsterdamse trainer in de Duin- en Bollenstreek of regio Leiden dan volgden in zijn kielzog vaak één of meerdere Amsterdamse voetbaltalenten. Liet deze trainer het (kunst)gras hier achter zich omdat het toch niet was wat hij zocht, dan volgde er ook weer een ‘volksverhuizing’ van vertrekkende en nieuwe spelers. Waar waren de cultuurbewakers van deze voetbalclubs? Maar we zien de laatste jaren dat amateurclubs vanaf de hoofdklasse juist kiezen voor lokale / regionale talenten die het bij hun club om vele redenen net niet redden.
De topklasse zaterdag en zondag is daarop weer de uitzondering, want deze selecties kennen vaak vele dialecten. En dat leidt zeker niet altijd tot een kampioenschap, ook niet bij zeer ambitieuze hoofdklassers. Lees de torenhoge ambities van v.v. Quick Boys de laatste jaren bij aanvang van de competitie er maar op terug. En dat heeft geleid tot… vul het zelf maar in.
Maar profclubs gaan over twee weken al weer op trainingskamp, zeker met Europese verplichtingen waar je je moet plaatsen door meerdere voorrondes in San Marino, Luxemburg of Kazachstan te spelen. En dan is dit jaar maandag 31 augustus 23.59 uur de deadline voor transfers bij deze profsectie. Je hebt getraind met een basis, die met en uitgebreide selectie op de teamfoto voor de presentatiegids en PR – materialen, shirts met naam laten bedrukken en dan vertrekken twee van je beste spelers op zondag 30 augustus naar landen achter de Oeral voor vele olieroebels. Nauwelijks tijd om nieuwe spelers aan te trekken, PR – materiaal wat waardeloos is, enige competitievervalsing want deze is zeven augustus 2015 al begonnen enz.! Niemand wil dit, maar de oplossing is toch zo simpel.
Verplaats alle deadlines voor voetbaltransfers of –overschrijvingen naar 15 juni, waar het nu al geldt voor het amateurvoetbal. Want als je in mei bent uit gevoetbald, weet je binnen twee weken toch wel of je je voetbalclub je rug wilt toekeren? Of zijn voetballers tragere denkers geworden door de vele ballen die ze uit de lucht ineens ‘op de kop’ hebben gekregen? Dus ik pleit voor een internationale deadline van 15 juni. Helder en duidelijk! Geen elftalposters meer op jongens- en meisjeskamers waar drie of meer spelers met een sticker zijn afgeplakt omdat deze favorieten een andere club hebben gekozen nadat de fotograaf is langs gekomen. Het is zo simpel, maar waarom gebeurt het niet?
Gelukkig zijn niet alle spelers behept met een nomadeninstelling wat betreft het aantal voetbalclubs dat ze in hun voetbalbestaan ‘afwerken’. Bij het vierde Leiden Amateur Voetbal – event zaterdag 13 juni bij v.v. DoCoS in Leiden zag ik de spitsen Kenny Blanken en Boudewijn Kamphues. Kenny met dertig doelpunten bij Alphia (zaterdag vierdeklasser) topscorer van alle L.A.V. – clubs blijft gezellig bij Alphia. En Boudewijn, met 26 doelpunten dé schutter van het gepromoveerde FC Rijnland (was zondag vierdeklasser), gaat gezellig met zijn team en begeleiders naar de derde klasse. Het kan dus wel.
,,Clubliefde bestaat toch nog pa”, sprak mijn scrabbelende zoon met een glimlach. Hij noteerde 45 punten voor mij waarmee ik ook deze zondagse pot Scrabble weer had gewonnen. Winnen doet ook de voetbalsport als we één vroege deadline voor transfers / overschrijvingen hanteren. En als we meer spelers als Kenny en Boudewijn hebben die clubliefde met een hoofdletter ‘C’ schrijven.
Ik wens u allen een goede en balloze zomerstop toe!
