Wellicht heeft u onze verslagen gelezen in vorige items over de befaamde A-landelijk elftallen van Roodenburg en UVS in seizoen 1989/1990. Onze verslaggever Sergio Rademakers zocht met enige regelmaat spelers uit deze elftallen op. In deze gesprekken peilde hij spelers uit die tijd over hun gedachten over de genoemde periode en het wel en wee van nu in het dagelijkse leven. In deze editie waren Richard Onstenk (oud-UVS) en Ron de Bruijn (oud-Roodenburg) aan de beurt om het vragenvuur te ondergaan. Overigens zijn de mannen ook nog eens oud-klasgenoten en tevens vrienden en zoals zij zelf zeggen geinponems.
Aan beide oud-spelers werd gevraagd hoe de voetballoopbaan zich verder vervolgde na de A-landelijke periode.
Ron beet het spits af: ,,Tijdens mijn A-landelijk periode bij Roodenburg kwam ik bij de selectie van de senioren terecht. Uiteindelijk mocht ik daar drie wedstrijden meedoen onder Willem Rijsbergen. Daar kwam ik toen op linksback te staan, wat totaal mijn positie niet was. Het seizoen daarop kwam ik definitief bij de seniorenselectie, onder de inmiddels nieuwe hoofdtrainer Jan Reurings. Wij hadden niet bepaald een chemie en zo belandde ik in het tweede en heb nooit meer een wedstrijd voor Roodenburg 1 gespeeld. Via mijn vader en oud jeugdtrainer Hans Tisseur ben ik bij De Sleutels beland alwaar ik een seizoen of zes in het eerste heb gespeeld. Na die tijd kreeg ik de D-jeugd van Lugdunum onder mijn hoede en heb daar ik daar zelf nog een jaar of twee selectievoetbal gespeeld. Daarna ben ik definitief gestopt met voetballen, maar kom op man, ik werd er toch te oud voor.”
Richard blikt eerst nog terug op een aantal jaar voor deze periode, die niet onopgemerkt mag blijven: ,,In die periode was eigenlijk al duidelijk dat zowel de lichting van UVS en Roodenburg uitzonderlijke kwaliteiten in zich hadden.
Door een 2-0 historische overwinning van het Leidse elftal op de Rotterdamse selectie (met spelers van o.a Feyenoord, Excelsior en Sparta) speelde het Leidse voetbal zich warempel in de kijker. Dit was in geen twintig jaar meer voorgekomen en gaf daarmee dus de potentie van deze lichting op voorhand aan.”
Richard gaat verder: ,,Na deze geweldige periode bij UVS, ben ik vertrokken naar Lugdunum om daar mijn kans te grijpen samen met een man of vijf. Onder deze spelers mijn tweelingbroer Marcel, Marcel Rijneveld, Erwin Gorthuis en ga zo maar door. Ik heb me uiteindelijk daar in de basis gespeeld bij het eerste, wat niet makkelijk was om als jeugdspeler bij de senioren binnen te stromen, hetgeen een behoorlijke onderschatte stap is. Lugdunum indertijd had een hele sterke selectie, dus was het zwoegen om überhaupt in het eerste elftal te komen. Uiteindelijk ben ik met Lugdunum naar de tweede klasse zondag gepromoveerd. Een van de mooiste herinneringen uit mijn geheugen was die met Fer Nijhuis, die helaas kort geleden te vroeg is overleden. Uiteindelijk heb ik me wederom in de kijker gespeeld bij mijn oude cluppie UVS waar toen Wim van Zwam de scepter zwaaide. In die periode heb ik wederom genoten. Uiteindelijk ben ik zelfs met de blauw-witten gepromoveerd via de nacompetitie tegen Hilversum naar de hoofdklasse. Uit mijn grijze brein vis ik nog dat het volgens mij een promotie/degradatie wedstrijd was.”
Hoe verging het de heren in maatschappelijke zin na hun voetbalperiode?
Ron reageert: ,,In de tijd dat ik bij De Sleutels voetbalde, ben ik begonnen met een eigen koeriersbedrijf. In eerste instantie begon ik via kennissen in de bloemensector. Hedendaags heb ik een mooi klantenbestand in de medische sector waar een leuke boterham mee te verdienen is.”
Richard met zijn verhaal: ,,Na mijn studie weg-en waterbouwkunde ben ik terecht gekomen bij de gemeente Katwijk. Daarna heb ik een overstap gemaakt in een andere branche, namelijk die van de auto-export. Dit bleek op een zeker moment niet meer lucratief en tot op de dag van vandaag ben ik weer werkzaam bij de gemeente Katwijk. Een puike job. Daarnaast heb ik ook nog een bedrijf dat champagne importeert. Ik heb een passie voor champagne gekregen tijdens een vakantie in Frankrijk. Dat heb ik nooit meer losgelaten en inmiddels importeer ik een champagne met de Leidse sleutels erop, waarvoor veel animo is in de regio. We noemen deze champagne dan ook officieel Champagne De Leidse Fles.”
Volgen Richard en Ron het voetbal nog in de Leidse regio?
De reactie van Ron: ,,Jazeker. Ik volg Roodenburg nagenoeg wekelijks. Met name om dat mijn goede vriend Henk Buijn daar assistent-trainer is. Zoals iedereen inmiddels weet, wordt hij komend seizoen daar hoofdtrainer. Mijn vader zal Henk gaan ondersteunen en ik ga daar ook de nodige hand en spandiensten verrichten. Het is echt te hopen dat ze in de derde klasse blijven. Ik heb er vertrouwen in!”
Richard over het streekvoetbal: ,,Om eerlijk te zijn, volg ik het eigenlijk helemaal niet meer. Mijn partner en ik hebben geen kinderen en dan volg je het allemaal niet meer zo. Tja, het gaat zo. Tevens heb ik me gestort op de golfsport, daaruit haal ik de nodige voldoening.”
Beide mannen hebben gezamenlijk de wedstrijd UVS-Roodenburg nog op hun netvlies staan op Sportpark de Kikkerpolder. De derby de derby’s eindigde in een 3-3 gelijkspel. Een Leidse kraker waar de vonken vanaf sprongen, en beide heren tandenknarsend (zelfs nu nog) genoegen moesten nemen met de puntendeling
Een wedstrijd van ongekend hoog niveau met een hoog bezoekersaantal.
Het is te hopen dat we zulke wedstrijden in de toekomst weer gaan herbeleven. De hoofdmacht van Roodenburg kan de degradatiedans nog ontspringen in de derde klasse en UVS heeft nog zicht op de tweede klasse. Volgend seizoen nog twee edities van deze Leidse clash of gaat het weer even duren?
Op het vierde event van Leidenamateurvoetbal.nl zuljen de matadoren van de twee geweldige lichtingen de voetbalschoenen nog eens uit het vet halen. Er wordt door de spelers al naar uitgekeken.
