Natuurlijk glunderde alles en iedereen die de thuisclub een warm toedraagt na de 6-1 zege op Haaglandia/Winston. Trainer Hein van Heek niet in het allerminst. Hij zag zijn team vooral in de eerste fase van de eerste helft sterk acteren en controle over het duel hebben. Ondanks de onverwachte tegentreffer in de blessuretijd van de eerste helft raakte hij niet in paniek. ,,We moeten gewoon druk blijven zetten heb ik tegen de jongens gezegd want wij zijn gewoonweg de betere ploeg.” De opdracht van de oefenmeester werd na de hervatting prima uitgevoerd en de opponent werd met een half dozijn treffers om de oren geslagen. Binnen een kwartier leek het treffen al beslist.
Wat in de eerste helft niet lukte ging in het tweede bedrijf van een leien dakje. Voor de thee had de betere thuisclub op voorsprong moeten komen nadat Mitchel Beijersbergen binnen de zestien was gevloerd. Het slachtoffer van de charge nam (zoals gewoonlijk) zelf de pingel maar vond in doelman Steven Verstraten een attent reagerende opponent die met een reflex de door het midden geschoten bal pareerde. Pogingen van Martin Onderwater en Martijn Tjon-A-Njoek verdwenen vervolgens naast het aluminium. Half-time leek derhalve met een blanco stand aan te breken ware het niet dat Ismael Blackshaw zeer slordig verdedigen in de roodwitte defensie afstrafte. Voordien had doelman Peter Messemaker bij een der spaarzame momenten al knap ingegrepen in een een-tegen-een situatie met Karam Boukhari. De 0-1 kon hij echter niet voorkomen.
De snelle en fraaie gelijkmaker van Martin Onderwater bleek het sein op groen te hebben gezet voor de gastheren. Het smaakte naar meer en binnen no-time verzilverde Tjon-A-Njoek een knappe voorzet van de prima acterende Rob Zandbergen. De eerste goal voor zijn nieuwe club moet de spits goed hebben gedaan. Later zou hij zijn tweede erin prikken na aangeven van Beijersbergen, nadat de soeverein spelende Pieter van den Breggen al op knappe wijze er 3-1 van had gemaakt. Bij een 4-1 voorsprong had het duel misschien nog kunnen kantelen omdat na een aangeschoten handsbal tegen Sander van der Horst de bezoekers de kans kregen om vanaf de kalkstip nog enigszins iets terug te doen om in de wedstrijd te komen. Ivallo Staal schoof het leer wel zuiver in de hoek maar vond in de uitstekende Messemaker een sluitpost die zijn vak verstaat.
Het was de mooiste kans voor de bezoekers om iets terug te doen nadat de Rijswijkers er een paar aardige om zeep hadden geholpen. De thuisclub bleef ook na de 4-1 gretig en dat resulteerde in de 5-1 van Niels van Veen die de rebound na een snoeiharde vrije trap van Beijersbergen makkelijk binnen kon peren. De koek was nog niet op. Het mooiste doelpunt kwam in de slotfase van de voet van Van den Breggen. Met een zeer geplaatste bal liet hij poortwachter Verstraten voor de zesde keer de trieste gang naar het net maken. Deze fraaie overwinning was koren op de molen van de feestgangers die later op de avond ook nog iets te vieren hadden. FC Rijnvogels boekte zo de grootste zege in het hoofdklasse-bestaan. Vorig seizoen rolden de Katwijkers Spijkenisse op met 4-0, maar nu kwamen de Kooltuinbewoners dus nog net even verder met de oorwassing. Ander goed nieuws was nog dat Pepijn Kooij weer terug is van blessureleed.
FC Rijnvogels: Peter Messemaker, Sonny ten Hoope, Joey Zandbergen, Kevin Wijmer, Rob Zandbergen, Pieter van den Breggen, Sander van der Horst, Niels van Veen, Mitchel Beijersbergen, Martijn Tjon-A-Njoek, (72. Pepijn Kooij), Martin Onderwater (65. Jaco van der Bent).
Foto’s: met dank aan Piet van Kampen
