vrijdag, maart 29, 2024
HomeRedactioneelInterviews algemeenOude clubheld: Rob Groenendijk ofwel voetbaldier, entertainer, manus van alles

Oude clubheld: Rob Groenendijk ofwel voetbaldier, entertainer, manus van alles

-

,,Toen ik 7 jaar was, wist ik dat ik keeper zou worden”

,,Als heel jong jochie, het zal in 1963 zijn geweest, gebeurde er iets raars met mij. Ik kwam terug van schoolreisje en voelde me niet lekker, verschrikkelijke koppijn. De dokter kon niets vinden. Er werd besloten me ter observatie op te nemen in het St. Elisabeth Ziekenhuis aan de Hooigracht. Ja, bij de zusters. Daar heb ik een week gelegen en moest vervolgens naar de Ursula Kliniek in Wassenaar. Mijn hoofd bleef maar bonken. Ze dachten aan een hersentumor of aan een hersenvliesontsteking.”

UVS, seizoen 81/82. Staand van links naar rechts: Bob van Putten, Alfons Groenendijk, Edwin Bekkering, Henk Landwaart, Hans Kruit, Aad Neuteboom, Frits van der Heiden, verzorger Jan Pool, Frits van Duyl (grensrechter), Gerard Desar. Gehurkt van links naar rechts: Cock van Weerlee, Hans van Leeuwen, Lisa Vogel, Rob, Nick Oosterlee, Henk Zandbergen, Ron Bekooy, begeleider Wim van Loef.
UVS, seizoen 81/82. Staand van links naar rechts: Bob van Putten, Alfons Groenendijk, Edwin Bekkering, Henk Landwaart, Hans Kruit, Aad Neuteboom, Frits van der Heiden, verzorger Jan Pool, Frits van Duyl (grensrechter), Gerard Desar. Gehurkt van links naar rechts: Cock van Weerlee, Hans van Leeuwen, Lisa Vogel, Rob, Nick Oosterlee, Henk Zandbergen, Ron Bekooy, begeleider Wim van Loef.

Afijn, alles kwam goed, maar ik kreeg wel een consigne mee. ,,Wanneer je gaat voetballen, nooit koppen, levensgevaarlijk.” Om helemaal zeker te zijn niet te hoeven koppen, besloot ik te gaan keepen. Ik heb in mijn hele leven nooit één bal gekopt, niet als keeper en niet toen ik afbouwde in de spits.”

Twee cruciale momenten doen het leven van Rob Groenendijk kantelen.  Met het ene zijn wij  het verhaal van deze ‘held’ begonnen. Het hele gebeuren staat nog scherp op het netvlies van de aan de Langegracht geboren Leidenaar. Het andere is van recenter datum, 2014. Er moet een standbeencorrectie plaatsvinden bij Rob, hij is maanden uitgeschakeld. De inmiddels populaire zanger, die ‘van elke bruiloft een ongekend feest maakt’, beziet met lede ogen zijn  steeds maagdelijker wordende agenda.,,Geen optredens. Wanneer je niet aan de weg blijft timmeren, is men je gauw vergeten”,constateert hij. Rob loopt naar de  zestig, jongere artiesten  grijpen hun kansen, werken onder de prijs. In overleg met zijn (2e) vrouw, die voor de klas staat, wordt de knoop doorgehakt, hij stopt.  Er wordt een dikke streep gezet onder 25 jaar showbusiness.

De Sleutels, seizoen 84/85. Trainer Mat Keereweer, staand uiterst rechts.
De Sleutels, seizoen 84/85. Trainer Mat Keereweer, staand uiterst rechts.

Onder de douche

In ’t Koetshuis de Burcht heeft Rob menig succes geboekt. Het aantal polonaises, dat hij uitbundig zingend leidde,  is niet te tellen; hoeveel hoedjes en pruiken hij daar heeft uitgedeeld, ter verhoging van de feestvreugde, evenmin. In dit etablissement wil Rob zijn verhaal doen. Toen uitbater Tom Holswilder daar zijn huwelijksfeest vierde, zorgde Rob Groenendijk voor vertier en plezier. ,,In augustus  ben ik vijf jaar getrouwd”,  vertelt Tom, ,,jij komt weer zingen hè.”

De Sleutels, seizoen 85/86. Staand van links naar rechts: Ger Scheffer (teamleider), Piet Kooreman (sponsor), Rob (aanvoerder), Leo Compeer, Marcel Groenendijk (broer van), Peter Boot, Ronald Guldenmeester, Ton Schreuder, John van den Berg, Danny Minnema, verzorger Ger. Zittend van links naar rechts: Hans van Eijgen, Robert van der Mark, John van de Wetering, Jan van Bemmelen (trainer), Paul de Vos, Jacques Steenbergen, Bert van Wetten (verzorger).
De Sleutels, seizoen 85/86. Staand van links naar rechts: Ger Scheffer (teamleider), Piet Kooreman (sponsor), Rob (aanvoerder), Leo Compeer, Marcel Groenendijk (broer van), Peter Boot, Ronald Guldenmeester, Ton Schreuder, John van den Berg, Danny Minnema, verzorger Ger. Zittend van links naar rechts: Hans van Eijgen, Robert van der Mark, John van de Wetering, Jan van Bemmelen (trainer), Paul de Vos, Jacques Steenbergen, Bert van Wetten (verzorger).

De voetbalcarrière van Rob Groenendijk, een telg uit een sportief geslacht, mag er ook zijn. Hij behaalde het hoogste bij De Sleutels en UVS. ,,Zingen en voetballen zijn altijd samen gegaan”,vertelt hij bij een cappuccino. ,,Het begon na een kampioenswedstrijd onder de douche, lekker vermoeid, heerlijk inzepen en dan die warme stralen over je body”, weet hij nog precies. ,,Dan ga je vanzelf zingen. Dat vonden de jongens van mijn elftal mooi klinken. Dus kwam van het en het ander: Bij feestjes in de kantine riedelde ik het repertoire van Tom Jones, Barry White, Lou Rawls, Engelbert Humperdinck, The Trammps. Dat werk.” Sinatra?  ,,Nee, bijna niks van Frank. Hoewel, een keer heb ik – op verzoek – New York New York gezongen.”

Ook het Nederlandse werk van vooral André Hazes ligt de zingende voetballer of de voetballende zanger heel goed. De roem snelt hem vooruit, het gaat van mond tot mond.  Rob wordt steeds meer gevraagd, ook buiten Leiden. Er zijn jaren van wel  honderd optredens en meer. Rob geniet, hij houdt van feestjes bouwen en een optreden is pas geslaagd wanneer de pannen van het dak gaan

Einde zangloopbaan

Zo’n twee jaar geleden komt er een vrij abrupt einde aan zijn zangloopbaan. De artiest wordt ouder, gaat ’s avonds moeilijker de deur uit, zit liever op de bank met een biertje en een zakje chips. Een nieuwe generatie dient zich aan. Bovendien heeft hij een pittige baan bij Hogeschool Leiden, met wisselende diensten. Dus zegt  Rob tegen John Kuyvenhoven, zijn vaste geluidsman, met wie hij kan lezen en schrijven: ,,Ga jij lekker solo door, jij bent een uitstekende d.j.”

Rob anno 2016. Conciërge Hogeschool Leiden. (Foto Serge Tisseur)
Rob anno 2016. Conciërge Hogeschool Leiden. (Foto Serge Tisseur)

Hoogtepunten uit zijn loopbaan als entertainer zijn er genoeg. Optredens met Belinda, een zangeres  uit het circuit, die ook een zaal wist te bespelen. Zijn in eigen beheer gemaakte cd’s, de single Hé hé hé, we worden kampioen, ontroerende optredens tijdens begrafenissen, het FC Den Haag publiek opwarmen vanaf de middenstip, een uitnodiging van een PSV bobo om in zijn skybox het clublied te zingen en bij RKC…. verhalen genoeg.

Opname TVWest: Hé hé hé, we worden kampioen. Met collega Ronny Ronaldo.
Opname TV West: Hé hé hé, we worden kampioen. Met collega Ronny Ronaldo.

,,Op de kop af trokken wij er 12 jaar op uit, John en ik. Van bruiloft naar bruiloft, van feessie naar feessie. Vier maal 35 minuten kwam ik uit, en John vulde de pauzes met een praatje en een plaatje. Overal zorgden wij voor een onvergetelijke avond, nooit gingen wij op de automatische piloot”, zegt hij. Nooit officieel afscheid genomen, dus. ..Nee, helaas niet”,klinkt het dan. ..Een grote finale, dat zou geweldig zijn. Unity FM, die veel voor lokale en regionale artiesten doet, zou het voortouw kunnen nemen.” Wie weet.

Voorzitter?

Van de Langegracht verhuisde Rob Groenendijk naar Zuid-West, naar de Richard Holstraat, Brahmslaan. Voetbalt (paaltjesvoetbal) en ravot met vriendjes, een warme jeugd. Vader voetbalt bij Leidsche Boys, broer Marcel maakt later als trainer de club kampioen (‘Het enige kampioenschap in 70 jaar’) en neef Alfons  blinkt uit als voetballer (bij tot en met Manchester City) en tegenwoordig als trainer van Excelsior. Als vanzelfsprekend meldt hij zich aan bij Leidsche Boys, traint daar onder de legendarische Jan Neuteboom. Later vertrekt hij naar LFC, sluit zich aan bij UVS en besluit zijn voetbalcarrière bij De Sleutels.

Rob: ,,Bijna mijn hele voetballeven heb ik op doel gestaan. De laatste tien jaar bij De Sleutels liep ik in de spits, een van mijn trainers daar was Mat Keereweer, zelf altijd een uitblinkende keeper geweest. Bij De Sleutels heb ik heel wat feestavonden geleid, ik zong en liet de mensen playbacken.  Heerlijk.”

De club wilde hem graag als voorzitter hebben. Er volgen gesprekken. Rob hoort dat hij goed ligt in de club, uitstekend kan opschieten met mensen, een vlotte babbel heeft. Kortom, Groenendijk beschikt over de ingrediënten die iemand bij uitstek tot voorzitter maken. Het komt tot gesprekken, maar uiteindelijk ziet hij van de functie. ,,Voor een goed voorzitterschap komt heel wat kijken”, klinkt het eenvoudig. ,,Dat kon ik niet waarmaken.”

Fanfoto. Rob Groenendijk in showbusiness.
Fanfoto. Rob Groenendijk in showbusiness.

Gerard Desar? De beste trainer

,,Wijnand Sloos  vertrok naar Rijnsburgse Boys. UVS had een doelman voor de hoofdmacht nodig. Ik moest het opnemen tegen Chris Dillenburg en won. Een seizoen later kreeg ik concurrentie van Wim Visser, dat kostte mij mijn vakantie, maar ook dat duel wist ik in mijn voordeel te beslissen.”

Bij UVS maakt Rob kennis met Gerard Desar. Over hem laat Rob optekenen: ,,Met respect voor de andere mannen onder wie ik heb getraind, hoor, maar Gerard was veruit de  beste. Hij is bepalend geweest voor mijn tijd bij UVS. Hij haalde het beste uit mij. Verder is hij sociaal. Voorbeeld: Gerard belt vrijdagavond op. ,,Morgen een extra training samen?” Natuurlijk. Wij gaan er keihard tegenaan. Zegt hij na afloop: ,,Morgen de nul, hè!” Dan ga je wel even gemotiveerd het veld in.”

Rob heeft nog een herinnering die Desar tekent: ,,Wij gaan een weekend naar Zeist, naar de KNVB. Dat is bijzonder in die tijd, tegenwoordig gaat de selectie een week of langer naar de zon. Okay, op zaterdagavond verlaten wij het complex en gaan de stad in en komen heel laat heel stiekem terug. Desar staat ons op te wachten, noteert onze namen en zegt niets. De andere dag trainen wij de sterren van de hemel. Hadden we dat niet gedaan, krijg je onder uit de zak.”

Rob vindt dat hij alles had om ee goede doelman te worden: fysiek sterk, lang, breed, technisch en ‘een stem’. Een stem? ,,Ja, een stem, een goede doelman regeert in zijn gebied. Dat moet je ook laten horen. Niet met ‘heren, heren, ruimte’, nee, met ‘allemaal opgesodemierd’ of erger.”

UVS – Lugdunum, 1ste klas. Frans Sjardijn probeert Rob te verschalken, seizoen 81/82.
UVS – Lugdunum, 1ste klas. Frans Sjardijn probeert Rob te verschalken, seizoen 81/82.

Dan bekent hij: ,,Je moet wel heel gek zijn om keeper te worden.’ Dat vraagt om enige uitleg. ,,Ik vond het heerlijk onder barre omstandigheden te trainen en te keepen, hoe meer regen, hoe meer bagger hoe liever. Tot aan de penaltystip heerste ik, iedereen opgedonderd. Dat is genieten.” Op de lijn is Rob nauwelijks te passeren, hebben tal van tegenstanders ervaren. Zijn voorbeelden? Eddy Pieters Graafland, Joop Hiele en Edwin van der Sar.

Voetballen bij kunstlicht zoals nu gebeurt voor de ‘Koetshuis de Burcht Cup’? ,,Apart sfeertje, leuk voor het publiek. Niet voor mij. Het zicht maakt mij onzeker.” Voetballers die betaald worden? ,,Ben ik geen voorstander van. Ik kreeg twee paar handschoenen per jaar en was tevreden. Nu krijgen ze geld, gaan na afloop douchen en snellen naar huis.”

De Leidenaar is eenmaal op de bon gegaan, en goed ook: ,,Het was een wedstrijd van UVS-2 tegen DoCoS-2. Toen werd ik bespuugd en dat pikte ik niet uiteraard. Dat doe je gewoon niet en toen heb ik de speler een klap gegeven. Zeer onsmakelijk van hem en heel dom van mij op dat moment. Ik werd voor vier wedstrijden geschorst.”

Rob Groenendijk vraagt of we nog ‘een leuke anekdote’ willen horen. De man is een vat vol verhalen. ,,Mijn vader, glazenwasser van beroep, helaas in 1991 overleden, mijn moedertje is er gelukkig nog, mijn vader dus speelde bij Leidsche Boys en ik mocht mee. Na de wedstrijd hapjes, drankjes, feest. Het werd laat. Mijn vader doucht mij in de kleedkamer, doet mijn pyama aan, neemt me mee naar huis en legt me in bed. Ik viel als een blok in slaap.”

‘Sterren’ ontmoeten elkaar. Wolter Kroes en Rob.
‘Sterren’ ontmoeten elkaar. Wolter Kroes en Rob.

In de 25 jaar dat Rob meedraait in de carrousel die showbusiness heet, ontmoet hij veel sterren. Wolter Kroes bijvoorbeeld. Ook schrijft hij eigen teksten en zet die op de plaat. Brazil en Wat ben je mooi zijn daar goede voorbeelden van, echte meezingers. Zijn werkzame leven omspant al ruim veertig jaar, onder meer  PTT, verslavingszorg en nu dan Hogeschool Leiden waar hij conciërge is, met collega’s het gebouw onderhoudt en duizend-en-een verschillende werkzaamheden verricht, met diezelfde collega’s.

Hoewel hij geniet van zijn vrije tijd, wedstrijdjes meepakt bij GHC en regelmatig op vakantie (zon én sneeuw) gaat, kriebelt het bij hem. Rob mag zo graag zingen. Hij volgt The Voice en Bloed Zweet en Tranen en meer van die talentenprogramma’s. ,,Weet je, dan denk ik: dat kan ik ook.” Om dan in het pluche van de bank terug te vallen, tegen zijn vrouw aan te kruipen en te zeggen: ,,Die meer dan duizend optredens kunnen ze nooit meer van mij afnemen.” Ze knikt, kijkt hem liefdevol aan, kust hem en schenkt nog eens in. Het leven is goed! 29 Februari wordt Rob 60 jaar. Nee, het is schrikkeljaar, hij wordt 15 jaar!

Met dank aan Jan van Bemmelen, Fred Beerenfenger en Aad Koren.

Bijschriften, foto’s Rob Groenendijk

Bayern Mönchengladbach (BMG) op bezoek bij De Sleutels. Rob, Gerrie Mühren, Ger Scheffer en (staand) Jan van Bemmelen. De helaas overleden Gerrie Mühren was gastspeler bij De Sleutels (gesponsored door Piet Kooreman.
Borussia Mönchengladbach (BMG) op bezoek bij De Sleutels. Rob, Gerrie Mühren, Ger Scheffer en (staand) Jan van Bemmelen. De helaas overleden Gerrie Mühren was gastspeler bij De Sleutels (gesponsord door Piet Kooreman).

 

 

1 REACTIE

Reacties zijn gesloten.

Must Read