,,Weet je wat wij beogen? Dat de G-voetballers met veel plezier naar de trainingen en wedstrijden komen en na afloop zingend naar huis gaan. Wanneer dat lukt is onze missie geslaagd.” Een interview van een dik uur wordt met deze uitspraak uit de mond van UVS-G-trainer Fred Kempen kernachtig afgerond. De andere trainers, Lucas Zirkzee en Nui Rijskamp, knikken instemmend, evenals Fred Beerenfenger, die ook al meer dan een kwart eeuw zijn hart heeft verpand aan de G-tak van UVS.
Het woord G-voetbal, laat staan de G-voetbalcompetitie, bestond nog niet, toen in de jaren ’70 van de vorige eeuw een tiental mannen van de Leidse sociale werkplaats zeiden het leuk te vinden een balletje te trappen. Zij kwamen al wekelijks bij Club ’58, inmiddels omgedoopt tot VTV, om te knutselen, te flipperen of op een andere manier aangenaam bezig te zijn met elkaar. Hun wens werd doorgegeven aan Sinterklaas. De Goedheiligman vertelde hoogstpersoonlijk dat hun wens in vervulling kon gaan. In dat jaar (1973) en die dag (5 december) werd FC Leidse Spurs een feit.
Het zou nog een aantal maanden duren alvorens de nieuwe vereniging de eerste wedstrijd in de kleuren geel en blauw zou gaan spelen. In september 1974 kwamen de mannen voor het eerst binnen de lijnen op het voetbalveld van Endegeest. De tegenstanders: tegen de ‘bazen’ van de werkvoorziening. De uitslag is niet meer te achterhalen, een foto van de spelers van het eerst uur wel.
Dick Kikkert
Na enige omzwervingen vond FC Leidse Spurs een thuisbasis in Leiderdorp aan de Achthovenerweg. Op het zogenaamde Samsom-terrein, ooit het oerveld van RCL, werd de conditie van de leden van de Centrale Organisatie van Voetbal Scheidsrechters (COVS) op peil gehouden. Uitstekende gastheren, de COVS, die de Spurs-trainers Viele, Van der Zeijden, Glasbergen en het duo Rijskamp-Kwestro volop gelegenheid gaven om hun pupillen sportief bezig te houden en nog meer plezier in het spelletje bij te brengen.
Het liep spaak toen op een dag iedereen zich weer verzameld had. Wat bleek? De doelen waren verdwenen. Einde verhaal van FC Leidse Spurs? Ben je mal, geenszins! Er werd met succes contact gezocht met UVS. Daar werd getraind en gevoetbald op een echt complex, met een echt veld, met een echte kantine en echte kleedkamers.
Vooral bestuurslid Dick Kikkert werd de grote animator bij de blauwwitten. Hij gaf het G-voetbal bij UVS een ‘boost’. Daarover vertelt Fred Beerenfenger (‘Wij doen alles, regelen het vervoer, verzorgen de kleding en doen de was’): ,,Dick is van groot belang geweest toen FC Leidse Spurs naar UVS kwam. Ik heb jaren met Dick in de Jeugdcommissie en het bestuur gezeten. Dick was jeugdvoorzitter en gedurende lange tijd de man die als voorzitter van de Commissie Evenementen heel veel heeft georganiseerd.” Bij UVS herinnert men Dick Kikkert als ‘de grote kracht die mensen wist te mobiliseren en enthousiasmeren’.
‘Ome’ Joop Riethoven
Toen de G-voetballers onder de vlag van UVS gingen acteren werd afscheid genomen van de naam FC Leidse Spurs en van de kleuren geel en blauw. Ze werden lid van UVS en staken zich in het blauw en wit. Vanaf dat moment – midden jaren ’80 – ging het crescendo. ‘Good old’ Joop Riethoven, die ook voor de Spurs volop actief was, zocht en vond sponsors. Carnavalsvereniging De Leidse Hutspotten zorgden voor plezier en polonaises en ook Sporthuis De Zwarte Wolf schaarde zich achter deze nieuwe tak van de vereniging die zich afficheert als ‘Uit Vriendschap Saâm’.
Zo liet ‘ome’ Joop tijdens de huishoudbeurs Leidato coryfeeën als Willem van Hanegem en Wim Rijsbergen tegen elkaar rijden op de hometrainer. Dat bracht het nodige geld voor ‘leuke dingen’ in het laatje. G-voetbal Ed den Elsen wist zich in de kijker te spelen en reisde met het nationale G-elftal naar Zweden.
Tijd om twee namen te noemen van mannen die zich enorm hebben ingezet voor het G-voetbal. Johan Kwestro, helaas niet meer onder ons, en Nui Rijskamp. Kwestro is van onschatbare waarde geweest voor het G-voetbal, eerst bij FC Leidse Spurs en vervolgens bij UVS. Hij had een tomeloze inzet, wist om te gaan met de uiteenlopende karakters en raakte de juiste snaar toen hij afscheid nam. ‘Tranen met tuiten’ bij de voetballers en mistige ogen bij de afzwaaiende coach.
Andere insteek
Was UVS klaar voor G-voetbal toen FC Leidse Spurs aanklopte? Goede vraag, zeggen Nui Rijsbergen en Kempen : ,,Weet je, de meeste leden van FC Leidse Spurs woonden in Leiden Zuid-West. Zij zochten eerst aansluiting bij LFC, dicht bij huis. De ‘Kanaries’ waren geïnteresseerd, maar wilden weten wat voor sportief vlees ze in de kuip konden verwachten. Er werd een wedstrijdje gespeeld, dat door de Spurs met 8-0 werd verloren. Nee, prestatief had LFC niets aan deze mannen. Toen kwamen ze bij ons terecht.”
Lucas Zirkzee, voormalig jeugdtrainer van Lugdunum en al meer dan een kwart eeuw trainer van de UVS-G’s: ,,Wij hadden een andere kijk op G-voetbal. Niks kampioenen in huis halen, niks nieuwe leden die de contributiepot spekken. De club gaf ruim baan aan mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Wij zagen hun komst als maatschappelijk verantwoord bezig zijn. Dat klinkt hoogdravend maar het was wel onze insteek.”
De komst van G-voetballers bij UVS betekende dat er meer mensen in dit stuk van de organisatie nodig waren. Fred Beerenfenger wist voldoende kader te mobiliseren, voor onder meer de trainingen en het vervoer. ,,Wij wisten niks van G-voetbal”, bekent Nui Rijskamp. ,,Wij hadden ervaring opgedaan als jeugdtrainers, maar hoe om te gaan met G-voetballers was geheel nieuw.”
De trainers en begeleiders gingen aan de slag, lieten zich leiden door hun gevoel, hun intuïtie, hun betrokkenheid met de doelgroep en met de gedachte dat voetbal er is voor iedereen. Nee, ze namen geen deel van KNVB-cursussen, ze zochten alles zelf uit. Wel bezochten Johan Kwestro en Nui Rijskamp de vergaderingen van de Overkoepelende Organisatie voor Sport voor Gehandicapten (NSG), waar ze het nodige opstaken.
Luxe
Vanaf 1989 nemen de G’s , soms met drie dan weer met twee teams, deel aan de competitie, spelen voor de beker en zijn graag geziene gasten op toernooien. De seizoenen worden afgesloten met een groot Mix Toernooi, waarbij gestreden wordt om de Johan Kwestro Wisselbokaal, voor het beste team; de meest waardevolle speler van het jaar wordt geëerd met de Dick Kikkert Trofee.
De trainingen worden goed tot uitstekend bezocht, heel vaak zijn er meer dan twintig man, die naar niveau worden ingedeeld en ‘onder handen’ worden genomen door de drie trainers. Altijd wordt er begonnen met twee rondjes om het veld en vervolgens alles met de bal. ,,Dit jaar hadden wij 29 G-voetballers, te weinig voor drie teams, te veel voor twee elftallen”, vertelt Lucas Zirkzee. ,,Het kan dan voorkomen dat in overleg met de tegenstander het elftal met een paar man wordt uitgebreid, of we brengen drie teams van negen spelers in het veld.”
De G-trainers hopen voor het volgende seizoen op enige aanwas. Nee, er wordt niet geronseld. Voetbalvereniging Meerburg, dat geen G-afdeling heeft, stuurde vijf spelers, die de sfeer in de Kikkerpolder kwamen proeven. Misschien sluiten zij zich aan. Wanneer dat gebeurt moet er een oplossing gevonden worden voor het extra vervoer. De mannen wonen immers in Zoeterwoude.
Waar het de begeleiding betreft is er sprake van ‘luxe’. Naast coördinator Fred Beerenfenger en de drie trainers, is Raymond Koldenhof assistent-coach. Verder zijn er twee stagiaires en twee jonge jongens. Een tweetal studenten completeert het team van begeleiders.
Willen winnen
Hoewel de olympische gedachte (niet het winnen maar het meedoen) de lijfspreuk van iedereen rond de elftallen wordt nagestreefd, wordt deze sympathieke slogan niet gedeeld door de voetballers. ,,In tegendeel, ze willen winnen”, constateren Fred Beerenfenger, Nui Rijskamp, Lucas Zirkzee en Fred Kempen. ,,De jongens zijn bloedfanatiek.” Of je nu Zoebair Ozir hebt, met 18 jaar de jongste van het stel, of Dick Dongelmans, de oudste met zijn 59 jaar, de winnaarsmentaliteit straalt van de gezichten.
Twee mannen zijn al een kwart eeuw aan het G-voetbal bij UVS verbonden, Thom Krupe en Dick Dongelmans. Zij werden tijdens de ALV van december 2015 dan ook gehuldigd. Waar wel met de personele bezetting van een team creatief kan worden omgegaan, is dat niet van toepassing op de spelregels. Buitenspel bestaat niet, er wordt op een half veld gespeeld, tweemaal een half uur.
,,De scheidsrechter wordt weleens voor een probleem gesteld”, glimlacht Lucas. ,,Laatst ging de doelman meevoetballen. Stapt er een jongen naar de scheids en zegt: ,,Dat is niet eerlijk, nu hebben zij een man meer.” Ja, hoe leg dat uit?’
Grappig is het wanneer er af en toe een partijtje wordt gespeeld en spelers zelf een team mogen samenstellen. ,,Dan worden niet eerst de beste spelers gekozen, nee, ze gaan dan voor hun vrienden.” Dan legt Lucas uit, dat het belangrijk is bepaalde beslissingen goed uit te leggen. ,,Doe je dat niet, heb je een probleem.”
Energie
Met de vier mannen deze avond rond de tafel heeft UVS meer dan ‘honderd jaar G-ervaring in huis’. Lucas Zirkzee kwam voor een jaar de G’s trainen, 27 jaar later is hij er nog steeds bij. Nui Rijskamp: ,,G-voetbal is een virus, ongevaarlijk, hoor. Dit virus geeft energie, wij zijn er door besmet, het gaat nooit over.” Dan laat Fred Kempen lachend weten: ,,Thom Krupe is nog nooit op een training geweest, haha, maar wanneer er gespeeld wordt, is hij als eerste op de club.” Ook verhaalt hij over een speler die graag gescout wil worden: ,,Bij voorkeur door een club uit het buitenland.”
,,We zitten in een moeilijke tijd”, verzucht Fred Kempen, ‘dit is de transferperiode.’ Dan veert hij op en zegt: ,,Zaterdag tegen Hekelingen, altijd moeilijk. Het stadion is uitverkocht, er zijn alleen nog twaalf VIP-kaarten .’ Humor. Moet kunnen.
Eerder deze avond heeft Leiden Amateur Voetbal het item ‘Latje Trap’ voor de website opgenomen. Na de nodige trainingen zijn uiteindelijk Robert van Egmond (G1) en Zoubair Ozir (G2) geselecteerd. Ze worden begeleid door Lucas Zirkzee, ‘de langst zittende/staande trainer ooit bij UVS, 27 jaar, dus langer dan clubicoon Piet Kantebeen’.
Robert en Zoubair worden aangemoedigd door spelers van de hoofdmacht, met toestemming van trainers Hans van Leeuwen en Arnold Overdijk. Robert knalt er twee tegen de lat, Zoubair schiet een paar keer rakelings over. Wanneer Robert even later de kantine verlaat om naar huis te gaan, zegt Nui Rijskamp: ,,Vandaag op de lat, maar zaterdag in het doel. Afgesproken?”
Foto’s: Ruud Fray, Fred Beerenfenger en Archief UVS.
Bron: Een eeuw lang….Uit Vriendschap Saâm
Reeds eerder geplaatst, maar hierbij nog eens. En ga gerust een kijkje nemen. AANRADER!
Gouden Jubileum
Voor de 25ste keer organiseert de Afdeling G-voetbal van UVS dit supergezellige Mix Toernooi. Op zaterdag 28 mei van 12.00 tot 18.00 uur wordt er gevoetbald en feest gevierd. Vanaf 16.00 uur volgt de prijsuitreiking met voor de winnaar de Johan Kwestro Wisselbokaal. Verder worden de winnaars van de Dick Kikkert Trofee, de meest waardevolle speler van het seizoe, en de Wil de Vos Trofee, de beste doelman van het seizoen, bekend gemaakt. Na de wedstrijden is er weer de traditionele disco. Tijdens toernooi zijn ook de discogangers en de bewoners van de diverse Gezins Vervangende Tehuizen te gast. De deelnemende teams zijn: Swetterhage, Rooy-Rakkers, VTV Leiden, Leidsche Boys, FC Boshuizen en 3 UVS-teams, aangevuld met spelers en trainers van de diverse teams. De scheidsrechters zijn: Lucas Zirkzee, Bram de Bruin, Joop Lamers, Nelis van der Blom, Aad Neuteboom, Sjors de Wit en Steef van Es. E hoofdsponsor van dit Mix Toernooi is de Dirk Kuyt Foundation.
En de beelden gemist van Latje Trap? Hierbij de herkansing!
