Weer een aantrekkelijk duel in het kader van de Koetshuis ‘de Burcht’ Cup. De zaterdagformatie van FC Boshuizen ontmoette de op zondag spelende hoofdmacht van Voorschoten ’97. FC Boshuizen speelt in de 4e klasse en Voorschoten ’97 acteert twee afdelingen hoger. De voorspellingen zijn dan eenvoudig. De drie punten gaan naar Adegeest mee. Alleen blijft de vraag: met hoeveel doelpunten verschil nemen de Voorschotenaren de buit mee?
Het antwoord is niet eenvoudig. FC Boshuizen scoort knap in de competitie, 49 doelpunten in 14 wedstrijden, maar krijgt ook veel goals tegen, 43. Elftalleider Humfrey Leonardo weet hoe dat komt: ,,Wij trainen in principe tweemaal per week, maar niemand komt opdagen. Trainer Anouar Hamdi staat voor snot. Op zaterdag kunnen we een helft domineren en scoren wij aan de lopende band, in de tweede helft zakt het elftal als een plumpudding in elkaar.”
Cees de Roode (foto 1), die het 2e team van FC Boshuizen traint, is op deze woensdagavond bij afwezigheid van Hamdi (werk, red.), de coach. Hij bevestigt de woorden van Leonardo: ,,In potentie is dit een heel goed team, technisch sterk, maar vaak ook chaotisch in de organisatie, te lang aan de bal ook, ze komen daardoor te vaak in de problemen. Van terugschakelen waar Hamdi voortdurend op hamert schijnen de jongens nog niet gehoord te hebben. Ze kunnen voetballen, stuk voor stuk, maar de automatismen krijgt Hamdi er niet ingeramd.”
Voorschoten ’97 heeft na een mager verlopen eerste helft van de competitie ( acht nederlagen, inmiddels tien, red.) een nieuwe coach, Huib van Oostrom Soede, die op zaterdag ook HVV Te Werve onder zijn hoede heeft. Een ervaren oefenmeester, met een gretige groep. Een joviale man, een spraakwaterval, die dicht bij zijn mannen staat. Voorschoten ’97 staat 12e met 13 punten uit 15 wedstrijden, veel te weinig. Met nog 11 wedstrijden voor de boeg moet het mogelijk zijn als een degelijke middenmoter te eindigen. ,,Zondag moeten wij tegen Foreholte de drie punten pakken”, vertelt hij, ,,en wanneer Delft verliest stijgen wij een plaats op de ranglijst. Dat motiveert.” Dat Voorschoten ’97 uit met 2-1 van Foreholte verloor, zegt de Hagenaar niets.
De wedstrijd
Scheidsrechter Joop Lamers blies dik na 8 uur af. De vertraging werd veroorzaakt door twee lichtmasten die het lieten afweten. Een haastig toegesnelde ‘geleerde’ had het mankement snel verholpen. Gelukkig maar, het regende en het was koud. Dank aan de bank van Voorschoten ’97 die jullie verslaggever een warme jas aanreikte.
Van kunstgras wordt gezegd dat je er onder alle weersomstandigheden op kunt spelen, maar op een avond als deze – alle hemelsluizen stonden wagenwijd open – was het glibberen en glijden geblazen. De overwegend grotere en steviger gebouwde mannen uit Voorschoten werden regelmatig voorbij gesneld door behendige spelers Viktor Leonardo (inderdaad, zoon van…), Oktay Gezici en Ugur Gunur. Na een kwartier stond het terecht 1-0 via Tim de Ramy, met enige hulp van een Voorschotenaar. Direct nadat Voorschoten ’97 had afgetrapt ging de aanval van Voorschoten ’97 als een warm mes door een pak boter en Niels van den Berg scoorde.
Over een weer waren er daarna kansjes die door een combinatie van weersomstandigheden en slordig afwerken niet werden verzilverd. De ‘kwikzilveren’ spelers van FC Boshuizen, die als ‘Super Mario’s’ langs de lijn flitsten konden de Voorschotenaren regelmatig de baas, maar drukten niet door. In de 44ste minuut trof Roy Elligens op aangeven van Kevin Hendriks met een onhoudbare kopbal doel, 1-2.
Voorschoten ’97 kwam met duidelijke bedoelingen uit de kleedkamer: de score opvoeren. Maar FC Boshuizen bood weerstand. De Roode had vers bloed in de ploeg gebracht. De ‘nieuwe’ formatie kon het eerste kwartier goed stand houden. Toen was daar weer Van der Berg die 1-3 op het scorebord bracht, bijna direct daarna kon Mike Nikic juichen, 1-4.
Voorschoten-doelman Chris van der Mijn redde tot tweemaal toe op miraculeuze wijze. Verrassend trof Armondo ‘Bolli’ Dzulakian in de 32ste minuut namens de Boshuizenkadebewoners doel, 2-4. Thomas van der Veldt sloeg toe, 2-5, na een aanval uit het boekje. Van den Berg kwam op van rechts, gaf op maat voor op Michael Kers, die sluw doorspeelde aan Van der Veldt. Dat gebeurde in een razendtempo. Mike Nikic kwam van links ‘opdrijven’, passeerde twee man en schoot beheerst in, 2-6. De einduitslag. Het antwoord van het krachtsverschil was binnen.
De strafschoppen, de kersjes op de wedstrijdtaart, werden door Voorschoten ’97 alle vijf benut; FC Boshuizen vond doelman Van der Mijn op zijn pad, hij stopte er drie. Uitslag: 2-5.
Er is nog veel werk aan de winkel voor trainer Anouar Hamdi. Voetbaltechnische kwaliteiten zijn er zeker, maar er is meer nodig om meer te gaan winnen. Voor Huib van Oostrom Soede was dit een heerlijke wedstrijd met aardig wat doelpunten. Hij kan zondag met vertrouwen Foreholte tegemoet treden, al is de ploeg van Marcel IJzendoorn van een ander kaliber.
Opstelling FC Boshuizen: Fhahih, Mahesh Sadesh, Koussie, Leonardo, T. Gezici, Belkerman, O. Gezici, Kouskous, De Ramy, Dzulakian, Unur Gunur.
Opstelling Voorschoten ‘97: Van der Mijn, Toret, Van Veen (Van der Veldt), Conradi, Adriaanse, Hogewoning, Kloeke (Hilders), Hendriks, Kers, Van den Berg, Nikic (Elligens).
Foto’s: met dank aan Fred Peper
