Derde divisie- Na de goede prestaties tegen Scheveningen en SC Cambuur hadden de trouwe volgelingen van de Vogels de goede hoop dat de opgaande lijn tegen DVS ’33 in Ermelo zou worden doorgetrokken. Zij kwamen echter bedrogen uit want het was weer een potje ‘terug naar af’ zoals in de voorgaande afleveringen tegen ODIN ’59 en Huizen. Wederom een 4-1 nederlaag aan de witte broek. Hoe kan in één week tijd het team weer zover terugzakken? Voer voor psychologen. Ook die zullen er met al hun kennis van zaken geen bevredigend antwoord op kunnen geven. De Katwijkse defensie, die afgelopen week nauwelijks iets weg gaf, stak niet goed in elkaar met als resultaat weer vier tegentreffers om de oren. Op deze manier voort gaand wordt het een lastig seizoen.
De manier waarop er na een klein kwartier twee spitsen van de thuisclub de vrije ruimte kregen geeft stof tot nadenken. Doelman Peter Messemaker liep uit maar had wellicht beter in zijn hok kunnen blijven staan. Nu vond Maurice de Ruiter met een boogballetje vrij eenvoudig het lege doel. De thuisclub dwong dit na een goede openingsfase af. Maar het had evengoed 0-1 kunnen staan als Arno Dijkstra na goed doorzetten en een slordigheid in de geelzwarte defensie af had kunnen straffen. Weliswaar omspeelde hij doelman Paul Eppink, maar de ex-speler van EDO kon het leer niet binnen de lijnen houden. Messemaker hield vervolgens Frank Heus van een tweede treffer af. Dat die er toch na een vloeiende aanval zou komen lag in de lijn der verwachtingen. Deniz Sahbaz haalde de trekker over en met een redelijk comfortabele voorsprong voor de gastheren brak de rust aan.
Kort voor de thee had trainer Hein van Heek Bright Bright Ampong al ingebracht voor Ogür Kaya. Na de rust mocht Jop Verhagen de plaats van Dijkstra in nemen. Verdediger Ampong als een soort hangende spits – de ijver zelve- probeerde wat onrust te stoken in de afweer van DVS ’33. Aan zijn inzet ontbrak het niet. Doch kort na de start van het tweede bedrijf leek het doek voor de Vogels al te zijn gevallen. Frank Heus benutte de vrije ruimte die hem werd gegund en legde panklaar voor en Deniz Sahbaz had geen enkele moeite om de 3-0 op het scorebord te brengen.
Normaal gesproken einde verhaal voor de Katwijkers. Messemaker voorkwam de 4-0 en Pieter van der Breggen nivelleerde vervolgens de achterstand tot 3-1 en Niels van Veen liet ook nog een opgelegde mogelijkheid liggen. Toen pas gingen de Vogels voetballen en creëerden diverse mogelijkheden, iets wat veel eerder in het duel op het fraaie sportpark in Ermelo had moeten gebeuren. Waarom zo laat als de nederlaag aanstaande is? Waarom niet van het begin af aan er volop in gaan en geloof in eigen kunnen hebben? Na een snelle uitbraak scoorde Benjamin Roemeon de 4-1 en strooide nog extra zout in de Katwijkse wonden. Er zal wederom lering uit deze nederlaag moeten worden getrokken om de staart vaarwel te kunnen zeggen in deze divisie. Eigenlijk is dit een beetje FC Rijnvogels onwaardig. Overigens was de overwinning voor de thuisclub dik verdiend.
Dat vond ook oefenmeester Van Heek. ,,Een prima ploeg en het is geen schande om hiervan te verliezen. Toch hadden we de kansen in de openingsfase en na de 3-1 hadden we verder kunnen terugkomen in de wedstrijd. We zullen meer moeten gaan scoren, want dat schort er wel aan. Ik ben buitengewoon ontevreden over de fase na de opening. Alles liep door elkaar en spelers namen posities in van anderen. Onbegrijpelijk dat we zo de kluts kwijt raakten.”
Wel kwam FC Rijnvogels van de laatste plaats af. De KNVB strafte Jong Almere City met een punt in mindering omdat er in de wedstrijd in Katwijk (4-2 winst voor FCR) een dispensatiespeler te veel was opgesteld. Jong Almere City heeft nu nog slechts drie punten over, een minder dan de Vogels.
Opstelling FC Rijnvogels: Messemaker, Ten Hoope, Wijmer, J.Zandbergen, R.Zandbergen, Van der Breggen, Kaya (Bright Ampong), Havenaar, Van Veen, De Vlugt (Van der Stoep), Dijkstra (Verhagen).
