Tweede klasse C (zaterdag)- ,,Het leek wel een aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden’’, sprak DoCoS-verdediger Danny Maaskant een stief kwartiertje na het bizarre duel bij LYRA nog vol ongeloof. ,,Als ik vanavond in de stad moet vertellen wat er vanmiddag allemaal gebeurd is, heb ik wel even nodig. Dit verzin je toch niet?’’
Nadat de kruitdampen in het Westland waren opgetrokken, stond er een 2-2 op het scorebord. Een uitslag die voor de bezoekers aanvoelde als een klinkende overwinning. ,,Want laten we duidelijk zijn: we verdienden hier helemaal, maar dan ook helemaal niks’’, sprak Maaskant, die zijn ploeg nog wel een droomstart bezorgde.
In de negende minuut kopte de Leidenaar een corner van Melvin Zweistra binnen. Het was een omslagpunt in de wedstrijd, maar gek genoeg voor DoCoS niet in positieve zin. Al voordat er voor de tweede keer die middag afgetrapt werd, ging het al mis. Tijdens het juichen sprong Simon Jouby iets te ‘enthousiast’ op de rug van Tim Gonlag. Het maatje van Maaskant achterin, die ook bij GHC jarenlang een ijzersterk duo vormden, verloor zijn evenwicht en kwam met zijn hoofd hard in botsing met de schouder van Zweistra. Het gevolg? Een diepe snee boven het linkeroog, die in het ziekenhuis gehecht diende te worden.
Het was slechts de opmaat voor een absurde voetbalmiddag, die in het eerste bedrijf meer weg had trouwens ook wel wat weg had van een aflevering van de populaire Amerikaanse ziekenhuisserie ER. Want vlak voor de thee moest ook linksback Rowin Peet zich met een pijnlijke knie naar de kant, terwijl Jouby in de rust in de kleedkamer achter.
LYRA was toen overigens al op gelijke hoogte gekomen. Een tegentreffer waarvoor Mitchel van Abswoude het boetekleed (zie podcast) aantrok. De DoCoS-doelman, die vorige week in de met 0-1 verloren topper tegen Te Werve ijzersterk keepte, schatte een ‘mislukte’ voorzet van de De Lierse linksback, Ashwin Scheffer, verkeerd in en zag hoe de bal over hem heen (maar onder de lat) binnenviel: 1-1.
Daarmee mochten de bezoekers overigens nog niet klagen, want na de vroege openingstreffer was het de thuisploeg die de lakens uitdeelde en mocht Van Abswoude tot twee keer toe het aluminium bedanken dat hem erger leed bespaard bleef.
Met Mitchel Klein en Daan Hoogbruin als invallers, middenvelder Joshua Overvliet op de vacante linksbackpositie en spits Chris van Empel die de leegte invulde die achtereenvolgens Gonlag en Jouby centraal achterin achterlieten trachtte een armetierig DoCoS zich in het tweede bedrijf te herpakken.
Het ging echter van kwaad tot erger en het mocht een klein wonder heten dat de gastheer niet ruim wegliep. Wederom was Vrouwe Fortuna de roodwitten daarbij gunstig gezind, met de 69ste minuut als lichtend voorbeeld daarvan. Daarin raakte LYRA in één aanval twee keer de lat, daarmee het totaal op vier brengend. Vooral de laatste poging – de rebound van de eerste, een kopbal op een meter van de doellijn – leidde tot ontzetting bij het thuispubliek. Opgeteld bij de twee inzetten die rechtsback Michael van Voorthuizen nog van de lijn haalde, leek het voor de Westlanders typisch ‘zo’n’ wedstrijd te worden.
Groot was dan ook de opluchting bij de gastheren toen Bob Zwinkels een kwartier voor tijd met een venijnige streep in de linkerbovenhoek, waarin alle opgekropte frustratie gestopt leek, eindelijk de dik verdiende 2-1 binnenschoot.
Het tot dan toe uiterst povere DoCoS leek rijp voor de slacht, maar herpakte zich – ingegeven door de achterstand – enigszins en toonde zowaar weet enige aanvallende intenties, iets waar het de tweede helft eigenlijk nog niet aan toegekomen was. Er kwamen kansjes voor Melvin van Gent en Hoogbruin, maar de afwerking liet te wensen over.
Omdat LYRA verzuimde het duel op de counter in het slot te gooien, bleef het tot het einde een wedstrijd. Docos kreeg nog een corner en zelfs Van Abswoude toog, net als een week eerder tegen Te Werve, naar voren. Tevergeefs. LYRA trachtte er vervolgens snel uit te komen, waardoor de goalie het op een sprinten moest zetten. Net terug in zijn ‘hok’ mocht Zweistra halverwege de De Lierse helft nog een vrije trap nemen. En wéér ging Van Abswoude voor zijn moment of fame. De bal werd ingebracht en belandde via Maaskant voor de voeten van de ‘gelegenheidsspits’, die niet twijfelde en de trekker overhaalde: 2-2. De doelman werd bedolven onder zijn teamgenoten, dit keer zonder letsel overigens.
Maaskant: ,,Een passend slot van een bizarre wedstrijd. Dit voelt natuurlijk als een overwinning, kijkend naar ons spel en de kansen die zijn gekregen hebben. We werden eigenlijk op alle fronten afgetroefd, maar vooral op felheid en fysiek. LYRA is echt geen wonderploeg, wij hebben meer kwaliteit. Maar dat komt pas aan het licht als we qua inzet hetzelfde weten op te brengen. Het mag allemaal wel wat mannelijker. In de derde klasse hadden clubs zoveel ontzag voor ons dat ze achteruit hingen en ons de bal lieten. Nu zijn we één van de velen en hebben we iedere week een tegenstander tegenover ons die er vol opklapt. Daar moeten we beter mee omgaan.”
DoCoS: Van Abswoude; Van Voorthuizen, Maaskant, Gonlag (11. Elkerbout), Peet (40. Klein); Zweistra, Jouby (46. Hoogbruin), Overvliet; Van Gent, Van Empel, Gezici.
Foto’s: met dank aan dhr Van Abswoude
