Tweede klasse C (zondag) – ,,Het liep de eerste helft precies zoals we hadden verwacht, een jong en onstuimig aanvallend HVV dat na de eerste twintig speelminuten het verschil niet meer wist te maken zodat wij ons bekende spelletje konden spelen. Maar met hun doelpunten al in de vijfde minuut en kort na rust liepen wij wel voortdurend achter de voetbalfeiten aan. En op dit tweede veld was bij hen het thuispubliek, pal aan de zijlijn in grote getale aanwezig, meer dan een twaalfde man. Zo verlies je na ruim negentig speelminuten met 3-2 en kunnen we donderdagavond 19 mei om 20.00 uur weer tegen hen aan de bak. Verlies betekent dan degradatie en winst is met Lisse de nacompetitie in voor één plek in deze tweede klasse”, aldus de immer gevaarlijke centrumspits Michael Kers van Voorschoten’97.
Op deze qua voetbalomstandigheden prima tweede pinksterdag zou Louis van Gaal er maar één passende uitspraak voor hebben: ‘The death of the gladiols’! Zo zat de basiself van HVV-trainer Edmund Vriesde er duidelijk in want na het eerste fluitsignaal om 14.05 uur van Peter Oskam, oud-scheidsrechter in de toen ere- en eerste divisie, vlogen ze er direct in. De thuissupporters van de ‘Kroonleeuwen’ gingen er eens goed voor staan. Het was al in de vijfde minuut dat de dynamische middenvelder Tommie Steens alle Haagse supporters verticaal liet juichen. Van achttien meter schoot hij prachtig in, 1-0. Maar de koek, beter gezegd de Haagse hopjes, was en waren nog niet op want Job Gerretzen, onmiskenbaar de beste man van het veld tikte twee minuten later de bal net naast het doel van de kansloze Voorschoten’97-doelman Abdel Kader Lamrabette.
Het was louter HVV dat de klok sloeg en alle supporters wreven hun ogen goed uit. Was dit een ploeg die tegen degradatie streed? Aanvoerder Jaap Akerboom zag zijn inzet net tot corner worden verwerkt. De zeer beweeglijke vleugelaanvaller Stefan Roos werd net buiten de zestien van Voorschoten aangetikt. Waar heel HVV een vrije trap claimde maakte scheidsrechter Oskam met zijn hintsbijdrage duidelijk dat de bal werd gespeeld door de verdediger, voor vandaag maar in het blauw gehuld. Weer Akerboom zag zijn volley net naast gaan en toen was het echt welletjes voor de ervaren uitploeg. Uit een counter, waar Voorschoten’97 patent op lijkt te hebben, was het centrumspits Kers die de ervaren Haagse doelman Daniel Voskamp met zijn onderstel net reddend zag optreden.
Vanaf de 20e minuut was het Voorschoten’97 dat het spel dicteerde. De elf van trainer Huib van Oostrom Soede, die zijn contract met één jaar kon verlengen, kreeg de kansen. Aanvoerder Klaas Jan Hendriks, weer onverzettelijk acterende zoals Rinus Terlouw als stopperspil in vroegere voetbaljaren, gaf topscorer Niels van den Berg een dot van een kans op de gelijkmaker maar hij tikte de bal net naast de voor hem verkeerde kant van de linker doelpaal. Het was in alles met het kansen ruikende Voorschoten’97 een wedstrijd geworden waar de passie en beleving zicht- en zeker ook hoorbaar vanaf spatte. En dat waren zeker niet de woorden die altijd in de vocabulaire van de doorsnee HVV-supporter een plekje hadden.
Zo maakte Oskam even geen vrienden bij de vele meegereisde uitsupporters in de 28e minuut toen de bal voor Voorschoten’97 niet op de stip van het kunstgrasveld ging nadat de bal snoeihard tegen de arm van een zwaar geschrokken HVV-verdediger werd aangeschoten. Nog geen minuut later was het weer topscorer Van den Berg die het vizier nog wat moest bijstellen. Langs de lijn groeide het zelfvertrouwen van de uitsupporters met de minuut en werd er door één van hen zelfs gesproken over de jachtluipaarden die het aangeschoten wildebeest van de Serengeti aan het insluiten waren. HVV-trainer Vriesde bleef gedreven roepende zijn manschappen coachen en wilde zeker voorkomen dat Voorschoten’97 in hun betere spelfase er op en erover zou gaan.
Kort voor rust kopte Jordy van der Wijngaard uit een prachtige voorzet vanaf de rechterflank links over het doel van de HVV-doelman. Toen vond spits Kers het na al deze gemiste kansen welletjes. Kers: ,,Ik werd van achteruit op mijn wenken bediend met een perfecte lange bal. En met wat kappen en draaien, waar ik eerst op snelheid twee Haagse verdedigers kon afschudden, kon ik de bal afleggen naar Van den Berg en hij schoot met een doffe knal de bal in de rechterhoek van het Haagse doel.” Deze 1-1 in de tweede minuut van de extra tijd betekende zijn zeventiende treffer alweer dit seizoen. Het werd er al met al in binnen de lijnen niet vriendelijker op en het was maar goed dat na zes extra speelminuten scheidsrechter Oskam de lange mars naar de kleedkamers liet maken.
Beide trainers hadden het volste vertrouwen in hun basiself want de wisselspelers konden bij de aftrap voor de tweede helft hun trainingspak aanhouden. De eerste actie kwam van de Haagse doelpuntenmaker Steens, die zijn vrije trap van ruim twintig meter gepareerd zag worden door doelman Lamrabette. Een tegenvaller was de blessure van Voorschoten’97-aanvoerder Hendriks die de jonge Haagse spits Joppe van der Bruggen in zijn broekzak had. In de 53e minuut moest hij zich laten vervangen door de ook geroutineerde Niels Wassenaar.
Alles leek er op dat Voorschoten’97, met de wind in de rug, de 1-2 zou laten aantekenen. Maar de Voorschotense waard had gerekend buiten de Haagse gast Gerretzen. Waar hij op de flanken opdook, was hij met zijn acties een doorlopend gevaar voor de blauwe verdedigers. Maar ook voor het vijandelijke doel was hij niet af te stoppen. Na een scrimmage en diverse doelpogingen die het predicaat ‘net niet’ verdienden, was de jonge aanvaller het beu. Van een meter of negen knalde hij snoeihard het lederen monster tegen de touwen achter de kansloze doelman Lamrabette. Deze 2-1 in de 56e minuut liet de ‘Diepput’ bijna ontploffen op een wijze die je bij de cricketderby HCC – Quick op het hoofdveld nooit zou tegenkomen.
De scheidsrechter moest voor beide ploegen een aantal keren terecht geel trekken voor overtredingen gemaakt bij de middenlijn. Een beter bewijs dat er overal werd gestreden op het veld, en niet altijd even slim, kon er niet geleverd worden. De Haagse aanvoerder Akerboom, in de tweede helft meer sleurende voorin te vinden, dook enige keren gevaarlijk op de linkerflank op. Dat was voor trainer Van Oostrom Soede het signaal om in de 70e minuut zijn tweede wissel toe te passen. De 37-jarige Eelke van Dijken kwam Van der Wijngaard vervangen. Deze wissel zorgde voor wat paniek op de Haagse bank, men kende deze speler immers van eerdere wedstrijden bij zijn vroegere club.
Maar Van Dijken kon ook het verschil niet maken. Dat kon bijna wel de aalvlugge Haagse vleugelspits Roos maar een Voorschotens been voorkwam net dat zijn pass bij een doorbrekende mede-aanvaller kon belanden. Die aanvaller, weer Gerretzen, jaagde negen minuten voor tijd zo door op de Voorschoten’97-verdediger dat deze in de fout ging bij zijn achterlijn. Gerretzen zag HVV’er Steens vrijlopen en hij bezorgde hem een niet te missen kans, 3-1. Was er een dak op de ‘Diepput’ dan zou het er op dat moment vanaf zijn gegaan. De Haagse trainer Vriesde bracht in de volgende minuten direct twee wissels in. Laurens-Jan Lagas verving de jonge verdediger Diederik Janssen en even later werd de moegespeelde aanvaller Roos vervangen door de balvaste en ervaren Diederik Voskamp. Deze had bijna de 4-1 op zijn schoen, maar dat werd Voorschoten’97-aanvaller Radenko Nikic toch echt te gortig. In de slotminuut scoorde de 36-jarige vleugelspits kinderlijk eenvoudig na een misverstand in de Haagse verdediging. Deze 3-2 was pas zijn vierde treffer dit seizoen.
De scheidsrechter had om hem moverende redenen voor de wedstrijd bepaald dat de mobiele klok niet zou meelopen qua tijd vanaf het eerste fluitsignaal. En gezien de ervaringen de eerste helft, diverse blessurebehandelingen en slow motionacties bij spelhervattingen in de tweede helft zou er een stevige dot extra tijd bijkomen. De Haagse trainer Vriesde riep in die extra tijd voor de 34e keer ‘uit de zestien’ om het gevaar zover mogelijk van het eigen doel te houden. Maar met een onnodige en onhandige overtreding net buiten de zestien aan de rechterkant bezorgde een HVV-verdediger diep in de blessuretijd onnodig vocht in vele Haagse bilnaden. Maar de scherp genomen vrije trap van de technisch begaafde middenvelder Bennie Hogewoning werd door de jonge Jesper Kloeke over gekopt net voordat Voskamp de bal wilde wegstompen.
Op het direct hoorbare laatste fluitsignaal van de goed leidende arbiter waren de lach en de traan nergens zo dichtbij als op en om veld twee van dit schitterend gelegen historische sportcomplex. Voorschoten’97-aanvaller Kers: ,,We hebben het aan onszelf te danken dat we donderdagavond (19 mei weer tegen HVV op het terrein van Blauw Zwart) aan de bak moeten voor een beslissingswedstrijd. Het is gewoon niet normaal want we voetballen best goed. Maar als je er zoals nu dit seizoen 63 tegen krijgt, roep je het wel over je af. Balen, maar donderdag moeten we er vanaf minuut één wel staan tegen deze jonge Haagse ploeg.”
We zullen het zeker gaan volgen om te weten of Voorschoten’97 erin slaagt met Lisse, nummer elf op de ranglijst, de nacompetitie in te gaan.
HVV – Voorschoten’97 3-2 (1-1). 5. Steens 1-0, 45.+ 2. Van den Berg 1-1, 56. Gerretzen 2-1, 81. Steens 3-1 en 90. Nikic 3-2. Scheidsrechter: P. Oskam. Toeschouwers: 400.
HVV: Voskamp, Van den Broek, Janssen (83. Lagas), Walhain, Steens, Canters, Gerretzen, Van der Bruggen, Hoogland, Akerboom en Roos (85. Voskamp).
Voorschoten’97: Lamrabette, Hilders, Hendriks (53. Wassenaar), Van Veen, Adriaanse, Hogewoning, Kloeke, Van der Wijngaard (70. Van Dijken), Nikic, Kers en Van den Berg.
