Wie spreekt over Lugdunum in het Leidse, maar ook daarbuiten, spreekt over de Kikkerpolder, de ‘kikkers’ en Phil Verstraaten. De preses was 37 jaar voorzitter van de groenwitten en nam eind 2014 al afstand van de hamer. Althans, op papier. Verstraaten was nog vaak op de club en was hij in zijn geliefde Spanje dan bemoeide hij zich ook nog op een goede manier met ‘zijn’ club. Verstraaten is ook nu nog niet weg, maar sinds enkele weken is officieel dat Koos Keijzer nu de voorman is. Ook al een legende binnen de club en ondertussen ook al 43 jaar verbonden aan de vereniging. Ofwel, vanaf zijn zeventiende jaar.
Maandagavond 08 februari 2016 ging bij Lugdunum de geschiedenisboeken in. Op deze avond, tijdens de Algemene Leden Vergadering werd Phil Verstraaten, wie kent hem niet, na ruim 37 jaar Voorzitterschap, door zijn vereniging benoemd tot Ere-Voorzitter.
Phil ontving van de nieuwe voorzitter Koos Keijzer een gedenkbord en bijbehorende foto en natuurlijk bloemen. Vervolgens werd Phil Verstraaten enorm verrast door de KNVB, die hem bij monde van de heer Pieter Fischer, voormalig lid van het Districtsbestuur West II, benoemde tot Lid van Verdienste der KNVB, vanwege zijn jarenlange betrokkenheid bij en inspanning voor het voetbal, zijn inzet en lidmaatschap van diverse commissies van de voormalige Afdeling Leiden, het District West 3 en later West 2.
Zoals gezegd sprak Keijzer zijn generatiegenoot en voorganger ook toe. Onze redactie vond het een mooi moment om de nieuwe voorzitter even aan het woord te laten. ,,Phil was eerder al niet meer herkiesbaar en op de club hebben we het onderling opgelost. Iedereen deed er wat bij en Phil is eigenlijk nooit weggeweest. Nu is het officieel geworden dat ik Phil opvolg en dat doe ik graag. Het valt natuurlijk niet mee om in voetsporen te treden van zo’n sociaal ijzersterke persoonlijkheid, maar ik ben natuurlijk geen groentje bij Lugdunum. Ik ben ook al vijftien jaar secretaris geweest en dus weet ik wel van de hoed en de rand bij de club. Daarnaast wilde Phil graag betrokken blijven bij de club en hij blijft ook het een en ander doen. Zo zal hij, wanneer hij in den lande is, nog steeds gastheer zijn voor bezoekende clubs. Dat is echt zijn ding. En verder kijkt hij net zo makkelijk naar een jeugdelftal als naar de hoofdmacht. Ik zit in die zin wat lastiger in mijn tijd, maar met nog een sterke eenheid daarachter redden we het wel met deze club. We trachten het toekomst-proof te houden. In 2019 bestaan we 100 jaar en we willen ook onze 150ste verjaardag vieren.”
Keijzer geeft aan dat er ook nog buiten de club gezocht is, maar dat het bepaald niet eenvoudig is om een geschikte voorzitter te vinden. ,,Er komt heel veel bij kijken en ga maar eens iemand vinden die er zoveel tijd in kan en wil steken. Uiteindelijk hebben we zo een prima oplossing en iedereen is happy binnen de club. Formeel ben ik het dus nu en die verantwoordelijkheid draag ik met plezier. Lugdunum is een groot deel van mijn leven geworden en dat gaat ook niet meer weg.”
De nieuwe voorzitter is woonachtig in Valkenburg en moet zijn tijd wat verdelen. Onze twee zonen spelen bij Valken’68 en die zie ik ook graag spelen. Zelf trap ik ook nog een balletje in de Kikkerpolder en dus is er al de nodige tijd van het weekend opgeslokt. Maar dat kan in de huidige constructie. Zeker ook omdat er een kader is geformeerd met dertig man binnen de club. Iedereen draagt zijn of haar steentje bij en zo komen we verder.”
Vervolgend: ,,Belangrijk speerpunt is nu dat ik de belangen behartig van de club in de notitie ‘Voetbal Vitaal’. Zoals bekend gaat er het nodige gebeuren in voetballend Leiden en dus zijn ook wij dikwijls in gesprek met de gemeente. Verder spreken wij binnen de club over Lugdunum 2.0. ofwel: hoe pakken we de zaken aan binnen de club om de toekomst te kunnen garanderen. We zijn daarom druk verwikkeld in een sterkte/zwakte-analyse en het is goed te zien dat er zoveel mensen binnen alle geledingen van de club zo betrokken zijn.”
Het is nog onduidelijk welke clubs er straks nog over zijn in Leiden, maar Keijzer is duidelijk. ,,Wij willen graag zelfstandig blijven en op onze huidige locatie. Ons clubgebouw is door ‘handen van kikkers’ gemaakt. Daar zijn we trots op. Zoals ik ook trots ben om nu voorzitter te zijn van deze niet weg te denken Leidse club.”
