Na 24 jaar trainerschap, waarvan zeventien als hoofdtrainer van een standaardteam, vindt Rob van den Wijngaard het wel mooi geweest. SJZ is zijn laatste club. ,,Lang heeft mijn weekindeling in het teken gestaan van voetbal. Twee of drie avonden in de week plus een dag in het weekend was ik voor mijn club bezig. In al die jaren ben ik ook nooit buiten de zomer- of winterstop op vakantie geweest.”
Vervolgend: ,, Als trainer heb je een voorbeeldfunctie. Ik heb altijd het idee gehad dat je het vertrouwen dat een vereniging in jou stelt niet moet beschamen. Dat betekent dat je met volle overtuiging en met honderd procent inzet je er voor je selectie moet zijn. Dat heb ik altijd gedaan en zal ik ook de laatste maanden hier doen.”
Van den Wijngaard is nooit een man geweest die van club naar club fladderde. Bij clubs als Alphia, Oegstgeest en nu SJZ bleef hij altijd meerdere jaren zodat er werkelijk iets opgebouwd kon worden waar hij achter stond. Die inzet vreet echter energie en is in combinatie met een full-time baan soms zwaar. ,,Ik ben financieel manager bij de universiteit en heb de verantwoordelijkheid voor vijftig man personeel. Dat vraagt ook inzet en betrokkenheid, net als bij het voetbal. Tezamen weegt dat op den duur zwaar. Toen ik het verhaal van collega Paul Pikaar onlangs vernam was het alsof ik mezelf hoorde praten.”
De bevlogen trainer beleeft nog steeds veel plezier als hij voor de groep staat, maar merkt ook dat het gaat om een andere levensinstelling bij de jeugd van nu: ,,Kijk eens naar die jongens van Ajax. Als ze even geduld moeten hebben willen ze weg of wordt er luidkeels geklaagd. ,,Ik wil iets hebben en wel nu” lijkt het motto van tegenwoordig. Daar kun je tegenin gaan, maar dat is zinloos. Je moet je eigen normen, waarden en grenzen verleggen wil je niet gefrustreerd raken. Jouw ambities vind je niet altijd terug bij iedereen met wie je werkt. Dat zal ook een rol hebben gespeeld bij mijn besluit.”
SJZ is tot het eind van het seizoen zijn club en hij wil die zo goed mogelijk bij de eindstreep brengen. ,,In deze klasse kan iedereen van iedereen winnen. Dat zie je wekelijks aan de uitslagen. Blessures en schorsingen kunnen je zomaar terugwerpen. Daar hebben wij ook mee te maken gehad. Gelukkig kan ik jeugd inpassen. Zondag deed de zestienjarige Jari van Kampen mee, daar kan ik van genieten. We hebben 22 punten uit elf wedstrijden en daar is geen ‘gestolen’ punt bij dus is onze hoge klassering verdiend denk ik. Het zou me niet verbazen als op de laatste speeldag pas alle beslissingen vallen.”
Een leven zonder voetbal kan de gepassioneerde trainer niet voorstellen. ,,De druk is deze zomer wel van de ketel. Misschien doe ik een jaar niets, maar ‘iets’ binnen de voetbalwereld zou ik toch willen doen. Ik ga eens rustig kijken wat er op mijn pad komt. Eerst kijken hoe ver we met deze fantastische club kunnen komen.”
