Tweede klasse C (zaterdag)- De spelers van Valken’68 zullen nog wel eens terugdenken aan de start van de competitie. Die was voor de gedoodverfde titelkandidaat desastreus te noemen met nederlagen tegen RCL en HVC’10. Vanaf dat moment moesten de Valkenburgers in de achtervolging. Dit tot aan het duel tegen Te Werve van zaterdagmiddag. De thuisploeg vocht voor de laatste kans om nog een kans te houden op het kampioenschap, maar na de 1-2 nederlaag kan er een streep door dat feest. Dat neemt niet weg dat de ploeg van Arie van Duijn nog altijd een tweede kans krijgt via de nacompetitie, waarvoor het zich al eerder plaatste.
Van Duijn wilde met zijn ploeg alles uit de kast halen om de koploper te vloeren en zo de spanning weer op te laten lopen. De trainer moest dat dan wel doen zonder de geschorste Arjan Haasnoot en de niet volledig fitte Jaco van der Bent, die net als Sven Boonstoppel (vorige week een weekend weg) wel inviel in de tweede helft. Dat Lars van Bommel en Marc Langeveld al geruime tijd in de lappenmand bivakkeren mag bekend worden verondersteld. Daarnaast koos Van Duijn voor Kevin Sip tussen de palen, omdat Erwin van der Nagel nog niet geheel hersteld was van een opgelopen blessure.
Valken’68 zou met het mes tussen de tanden gaan spelen, maar daar kwam bijster weinig van terecht voor de pauze. Te Werve nam de touwtjes in handen, hoewel Ronald Kuijt na vier minuten wel bijna John van Rijn vond voor de 1-0. Die kwam er niet en dat zetje in de rug had welkom geweest. De Rijswijkers combineerden vlotjes en Valken’68 grossierde hoofdzakelijk in verkeerde inspeelballen en had zelden wat langer balbezit.
Na een kwartier kwam de wel gretig en goed spelende Sander van Duijn goed weg. Mounir Madrouni, in de punt de vervanger van de geschorste Rico Kogeldans, Â leek over het uitgestoken been te vallen, maar de scheidsrechter zag er geen vergrijp in. Niet veel later kreeg Valken’68 toch een probleem waar het min of meer om vroeg. Sip speelde Jeroen Haasnoot in, waar een verre uittrap een betere optie zou zijn geweest. De verdediger nam de bal niet goed aan en Ismael Blackshaw kreeg zo een nauwelijks te missen kans in de voeten geschoven. De buitenspeler voltrok het vonnis en dus moest de thuisploeg de rug gaan rechten.
Dat gebeurde wel enigszins, maar een vrije trap van John van Rijn verdween net naast de voor de thuisploeg verkeerde kant van de kruising en vlak voor rust schoof Robbert van Delft een bal voorlangs. Daar stond ook enige gevaar tegenover van de bezoekers via Andre Rumampuk, Blackshaw en vormgever Kaz van Oostrom Soede, de zoon van de trainer aan Rijswijkse zijde.
Na de pauze liet de thuisploeg een ander gezicht zien. Matthijs de Mooy zorgde voor het eerste gevaar. Zijn ‘krul’ was creatief bedacht, maar er zat niet voldoende vaart achter zijn inzet om Mitchell Scheermeijer in grote problemen te brengen. Met het inbrengen van Van der Bent voor middenvelder Erwin de Ridder nam Van Duijn meer risico’s en dat was te prijzen. De gastheer werd ook dreigender en na een uur kwam de gelijkmaker op het scorebord na een overtreding op Kuyt. Van Rijn zette zich achter de bal en niet voor het eerst dit seizoen werd de vrije trap tot doelpunt gepromoveerd.
Het was in een fase waarin Valken’68 opeens in de gaten kreeg dat Te Werve enigszins wankelde. Op een opening van Van der Bent leek Van Delft kort na de gelijkmaker de 2-1 binnen te werken, maar Geraldo Reijntjes bracht redding vlak voor de doellijn.
Te Werve richtte zich daarna weer op en claimde een rode kaart voor Peter de Best omdat hij Blackshaw verhinderde een vrije doortocht te krijgen. De protesten aan het adres van scheidsrechter Lingen waren wel te billijken, maar de overtreding was in elk geval nuttig te noemen. Toch was de buitenspeler even later wel dicht bij de 1-2, maar via een Valkenburgs been verdween de bal in het zijnet.
In de slotfase was van der Bent opnieuw de aangever voor een kans van Van Rijn. Bijna bracht de nummer elf zijn tweede doelpunt op zijn naam, maar de doelman van de koploper kon redding brengen. Een minuut later lag de bal aan de andere kant wel achter Sip. Jeffrey Spaans was meegekomen naar het front en de rechtsback haalde van dichtbij uit voor de beslissende treffer. Valken’68 probeerde het nog wel, maar het boek voor wat betreft een kampioenschap kon definitief worden dicht geslagen.
In de slotfase werd het nog even onvriendelijk, waarbij Blackshaw zich niet van zijn beste kant liet zien. Iedereen en alles bemoeide zich ermee en gelukkig keerde de rust na anderhalve minuut weer terug. De maker van de 0-1 kreeg nog wel een rode kaart en daar viel niets op af te dingen.
Valken’68 zal nu dus uit moeten bollen, maar wel toe moeten werken naar een juiste vorm richting de nacompetitie. Een terugkeer naar de eerste klasse is zeker nog mogelijk, maar dan zullen de geel-roden zich straks wel moeten laten zien in twee helften. Lukt dat niet dan blijft de ploeg achter de fanfare aanlopen en dat deed het eigenlijk al vanaf de eerste speeldag.
Valken’68-Te Werve 1-2 (0-1). 20. Blackshaw 0-1, 60.Van Rijn 1-1, 86.Spaans 1-2. Scheidsrechter: Lingen. Toeschouwers: 200.
Valken’68: Sip, Van Duijn, M.van der Plas, Haasnoot (89.Boere), De Best, De Ridder (58.Van der Bent), De Mooy, S. van der Plas, Van Delft, Kuyt (69.Boonstoppel), Van Rijn.
Foto’s: Saam de Mooy
Beluister hier de interviews met Arie van Duijn en Robbert van Delft met Hennie Kanbier en namens mediapartner RTV Katwijk sprak William Hufkens met doelpuntenmaker John van Rijn.
