Sinds enige tijd publiceert onze redactie de Ruhrgolder van de Week. Dat is iemand van een regionale voetbalclub die in het zonnetje wordt gezet en voorzien wordt van een overheerlijk pilsje, gesponsord door een van onze sponsoren: Ruhrgold. Het kan gaan om een pechvogel, een super vrijwilliger, een prijswinnaar of anderzijds. Deze week is de keuze gevallen op Martin Meijer (Oegstgeest).
,,Als je je aanmeldt bij een club betekent dat in mijn ogen dat je ook actief moet deelnemen aan het verenigingsleven. Vrijwilligerswerk hoort daar ook bij.” Voilà, de filosofie van Martin Meijer in een notendop. Toen hij bijna veertig jaar geleden bij Oegstgeest ging voetballen is hij direct als vrijwilliger achter de bar gaan staan. ,,Toos de Mooij en Nel Hoogstraten waren onlosmakelijk met de club verbonden en staken de handen uit de mouwen waar ze maar konden. Hilariteit bij die twee toen ik de eerste keer ging helpen. Dat was van acht tot twaalf. Toen haalde ik mijn broodtrommeltje tevoorschijn om mijn meegenomen boterhammetjes te gaan eten. Zo ging dat nog. Ik heb dat barwerk heel wat jaartjes gedaan. Toen mijn zoon geboren werd heb ik hem als lid opgegeven toen hij nog in de wieg lag. Later werd ik trainer en begeleider van zijn team. Ik heb ook nog de omslagen van het clubblad verzorgd en meegewerkt aan de vulling.”
Daar is het niet bij gebleven. Ruim vijftien jaar heeft Meijer gevlagd bij diverse elftallen. ,,Klopt. Dat was onder andere bij de A-jeugd die getraind werd door Laurens Mouter. Ik denk dat ik wel iemand was die de scheidsrechter kon vertrouwen. Iedereen kent wel van die grensrechters in feite de twaalfde man zijn, in letterlijke zin dan.” De laatste jaren is Meijer bestuurslid selectiezaken. ,,Bij veel clubs heb je een technische commissie. Die hebben we bij Oegstgeest niet, maar ik neem die taken waar. Ik probeer alle zaken rondom de selectie in goede banen te leiden. Dan gaat het om praktische zaken als evaluatie van en met de staf, gesprekken met spelers enzovoorts. Ik ben dus geen elftalbegeleider. Trouwens, ik treed terug als bestuurslid volgend seizoen.”
Voordat er een actiegroep ‘Martin moet blijven’ op poten wordt gezet, de clubman blijft de huidige werkzaamheden doen, maar onder de titel selectiemanager. ,,De fusie en de nasleep daarvan vergen ontzettend veel vergaderwerk. Daar wil ik eigenlijk niet meer zoveel tijd voor vrij maken. Natuurlijk ga ik door. Oegstgeest is een warme, gastvrije en menselijke vereniging. Dat was het altijd en dat blijft na de fusie ook. Voor mij persoonlijk heeft het samengaan met UDO een klein minpuntje: ik zal nu geen veertig jaar lid zijn van de club. Het stokt bij 39 jaar en zal opnieuw moeten beginnen met tellen.” De doos Ruhrgold komt op het goede adres: ,,Zeker, ik houd van een goed biertje. Een lekker Duits bier is zeker niet te versmaden.”
