Sinds enige tijd publiceert onze redactie de Ruhrgolder van de Week. Dat is iemand van een regionale voetbalclub die in het zonnetje wordt gezet en voorzien wordt van een overheerlijk pilsje, gesponsord door een van onze sponsoren: Ruhrgold. Het kan gaan om een pechvogel, een super vrijwilliger, een prijswinnaar of anderzijds. Deze week is de keuze  niet gevallen op een individu, maar op 2 Vrienden van LAV: Bert en Johan de Ridder.
,, Of we vroeger ook nog tegen Tom Holswilder hebben gevoetbald? Nee joh, die speelde altijd ’s zondagsochtends om 10 uur in VNA 3, dan lagen wij nog in bed.”
,, We gaan toch geen ouwe voetbalkoeien uit de sloot halen?’’, opent Johan, de ene helft van de olijke De Ridder-tweeling. Johan vormde samen met zijn broer Bert in de jaren ’80 en ’90 een gevreesd aanvalsduo  op de Leidse voetbalvelden en speelden jarenlang samen in het shirt van (het helaas verdwenen) Oranje Groen. Terugkijken op de ‘goeie, ouwe tijd’ is aan de broers niet besteed en met het verhaal dat het vroeger beter was, daar hoef je bij de Riddertjes al helemaal niet mee aan te komen.
Johan heeft na zijn voetballoopbaan de KNVB-trainersdiploma’s TC 3 en TC 2 behaald en is als trainer actief geweest bij vv Leiden en DoCoS. Van de KNVB zelf zijn beide broers trouwens helemaal geen fan. ,,Het draait er in Zeist alleen maar om of je het trainersdiplomaatje hebt, als je dat papiertje niet hebt dan ben je in hun ogen ongeschikt als trainer. Wij kennen genoeg gediplomeerde trainers die op de trainerscursus de meeste prachtige rapporten schreven en daarom met de hoogste cijfers slaagden, maar zelf nog geen bal drie meter recht naar voren kunnen schieten. In Nederland mag iedereen zich zonder papieren belastingadviseur noemen maar om een amateurclubje te trainen heb je een zak vol diploma’s nodig. Laat dat toch lekker aan die clubs zelf over, als een trainer niet presteert dan stuurt de club hem zelf wel weg. Dan hoeft de KNVB ook niet meer van die mannetjes te sturen die stiekem in de bosjes van het trainingsveld staan te gluren om te kijken of er wel een bevoegde trainer voor de spelersgroep staat.‘’
De broers zijn in het weekend nog wel trouw rondom de Leidse voetbalvelden te vinden. Johan probeert op zaterdag zoveel mogelijk wedstrijden van zijn zoons Lars, spelend voor DoCoS 1, en Floyd, uitkomend voor de jeugd van Ter Leede, te bezoeken, terwijl Bert op zondag graag bij FC Rijnland (vooral in de kantine) komt.  Johan: ,, Als je ziet welke faciliteiten de kinderen vandaag de dag hebben, dan ben ik daar weleens jaloers op. Lekker voetballen op die mooie kunstgrasvelden van tegenwoordig, dat had ik ook wel gewild. Wij moesten bij MMO voetballen en als je daar het veld opstapte, dan zakte je tot je oksels weg in het natte gras. Let wel, en dat na een periode van ruim 3 maanden zonder regen hè! Wel een mooie club trouwens, MMO. Naast het feit dat de broers LeidenAmateurVoetbal als Vrienden van LAV steunen, zijn ze ook trouwe volgers van LAV: ,,Elke dag kijken we wel even op LeidenAmateurVoetbal om te kijken of er weer wat Leids voetbalnieuws is. Dit podium had de Leidse (regio) nodig.”
Bert en Johan willen van deze gelegenheid gelijk gebruik maken om een oud verhaal die over hen in het Leidse voetbalwereldje rondgaat, voor eens en altijd uit de wereld te helpen. ,, Het schijnt dat Tom Holswilder (eigenaar van Het Koetshuis, SN) regelmatig opschept dat hij in het verleden ons in totaal wel 30 keer door de benen heeft gespeeld, maar we denken dat Tom een beetje in de war is. Wij hebben namelijk nog nooit tegen Tom gevoetbald. Tom speelde vroeger  in VNA 3 en die speelden altijd ’s zondagsochtends om 10 uur en op dat tijdstip lagen wij nog in bed. De enige keer in zijn leven dat Tom op het voetbalveld tussen 1e elftallen heeft gestaan, was toen hij ‘pupil van de week’ was’, schatert Bert uit. Typisch opmerkingen voor de Ridder-broers, nooit te beroerd om iemand uit te tent te lokken en altijd goed voor een stevige grap en grol, maar wel altijd met een vette knipoog!”
Het duo sluit af met de woorden: ,,Dat pilsje komt wel op. Een leuk gebaar van jullie en alleraardigst dat wij een keer de Ruhrgolder van de Week zijn geworden.”
