Eerste klasse B (zondag) – Verwijzend naar de kop van dit artikel: in dit geval het eerste elftal van FC Boshuizen. De Leidenaren gingen zondagmiddag op bezoek bij ex-hoofdklasser Hoogland uit de gelijknamige plaats onder de rook van Amersfoort. Een tegenstander die slechts negen wedstrijden achter haar naam had staan in een poule waar het gros er al twaalf of dertien heeft gespeeld met de ploeg van oud trainer Dennis Olman, RVC’33, als uitschieter met veertien gespeelde wedstrijden.
De formatie van Jasper de Muijnck verloor vorige week verdiend met 3-5 van BMT en voor de thuisploeg was dit de eerste wedstrijd na twee weken gedwongen stilstand. Het werd uiteindelijk 4-1 voor de gastheren, na een 0-1 tussenstand. FC Boshuizen verloor de wedstrijd wederom door gebrek aan strijd, het niet goed staan in de omschakeling en het op bepaalde momenten missen van voetbalslimheid. En als daarnaast een aantal spelers onderling elkaar verwijten gaan maken zonder eerst bij zichzelf ten rade te gaan dan is de kop boven dit artikel ook gelijk verklaard.
De KNVB had voor deze wedstrijd een neutraal trio aangesteld en na de verplichte formaliteiten (slidingbroeken in dezelfde kleur als hoofdkleur broek, kleur tape moet dezelfde kleur hebben als de kousen en rolstoelers en mensen met een rollator die niet binnen de afrastering mogen staan etc.) kon er onder een heerlijk pre-lente zonnetje worden afgetrapt.
Het begin was voor FC Boshuizen met drie inworpen op rij en een schot van Rick Arnoldus wat over ging. Hoogland kon daar alleen een slap schotje voorlangs tegenover stellen. De eerste echte grote kans was voor de Leidenaren. Brayan Caicedo Mosquera werd met een prachtige pass vrij voor de keeper gezet. Hij had de hoek voor het uitzoeken- voor iemand met zijn techniek was een lob ook nog een mogelijkheid- maar het werd uiteindelijk een slap rolletje in de handen van de keeper.
Na een kwartier spelen gooide Mitchell Zandbergen zich met ziel en zaligheid voor de bal, een blessurebehandeling was het gevolg. Enkele minuten later was het Mike Bekooij die als een echte spits een te korte terugspeelbal oppikte en door de benen van de keeper de 0-1 op het scorebord zette. De fase hierna was FC Boshuizen iets sterker, maar moest de regie in het laatste kwartier toch aan de thuisploeg laten. De bezoekers hadden steeds meer moeite met de lopende mensen vanuit het middenveld en het team hinkte ook op twee gedachten. Een gedeelte wilde direct vastzetten en druk zetten, maar het andere gedeelte koos er voor om de tegenstander pas op eigen helft op te vangen.
Spits Bekooij stoorde vaak in zijn eentje maar werd daarbij niet ondersteund door zijn medespelers. Het oogde in die fase ook rommelig en zeker niet als een team. Gelano Fortes Lopes moest er na de derde blessurebehandeling van af, hij zat eerlijk gezegd ook niet heel goed in de wedstrijd. Over voetbalgogme gesproken, aanvoerder Erwin Hermsen van de thuisploeg maakte een paar minuten voor rust een hele nuttige overtreding ten koste van een gele kaart anders had er een 3 tegen 1 situatie ontstaan. Over de kleur kaart valt te discussiëren, want hij schopte Mo Maatoug van achteren zonder ook maar enige intentie te hebben om de bal te spelen.
Wat zeker vanuit het geel-blauwe kamp een punt van discussie was; de gelijkmaker nauwelijks een minuut later. Doelpuntenmaker Bas Wobbes was volgens velen van achter de achterlijn het veld weer ingekomen, door de arbitrage beoordeeld als een tweede situatie. En dan blijkt hoe het met de mentale weerbaarheid van de bezoekers is gesteld want in blessuretijd schoot Dave Dekker een corner ineens achter doelman Zandbergen. In plaats van met een (comfortabele) voorsprong te gaan rusten werd de wedstrijd in een paar minuten uit handen gegeven.
De vraag was vervolgens hoe FC Boshuizen uit de rust kwam. Caicedo Mosquera ging in ieder geval op dezelfde voet verder als in de eerste 45 minuten. De aanvaller had geen oog voor medespelers en liep zich regelmatig vast. De tweede helft was zo’n tien minuten bezig toen de bezoekers een vrije trap op ongeveer 25 meter van het doel mochten nemen. De vrije trap kwam in de muur terecht, maar nog geen tien seconden later na een snelle omschakeling moest Zandbergen handelend optreden. Dit gebeurde in de eerste helft ook al een keer na een hoekschop en dat was niet de eerste keer dit seizoen.
Een paar minuten verderop werd het verschil dan toch twee als na een inworp ter hoogte van de middenlijn (!) Hermen Struijk vrij mag doorlopen en de 3-1 binnenwerkte. Als halverwege de tweede helft ook de 4-1 genoteerd kan worden lijkt er een afgang in het verschiet te liggen. De wedstrijd gaat als een nachtkaars uit, de thuisploeg gelooft het wel en de bezoekers kunnen niet echt meer gevaarlijk worden. Er worden in de slotfase nog een aantal “domme” gele kaarten gepakt. Bij een 4-1 stand een bal 40 meter wegtrappen en een gewisselde speler die een opmerking vanaf de bank maakt, zijn daar voorbeelden van. Ook de wissel van Hakan Bayram deed nog wel wat stof opwaaien. Hij was het er een paar minuten voor tijd absoluut niet mee eens en ging vloekend en tierend linea recta naar de kleedkamer toe. Als je de perfecte wedstrijd speelt dan heb je recht van spreken maar daar was hier zeker geen sprake van. Sterker nog, als je ook nog eens te laat komt voor de teambespreking dan mag je je handen dichtknijpen dat je niet al bij aanvang op de bank begint en past bescheidenheid.
Captain Jesper Neuteboom was na afloop ook stellig. ,,Je hebt zelf gezien waar het misgaat, en dat is niet de eerste keer dit seizoen. Tegenstanders van ons kennen onze zwakke plekken en stellen zich daar op in en steeds overkomt het ons. En als er dan ook nog een aantal hopeloos uit vorm zijn en denken dat ze alleen voor zichzelf voetballen dan kunnen wij van iedereen verliezen. Volgende week tegen dorpsclub Den Hoorn, nou die gaan natuurlijk ook de mouwen opstropen en de beuk erin gooien. Misschien moeten we iets anders gaan doen, een andere veldbezetting of spelsysteem dus zeg maar een soort van plan B. Als ik eerlijk ben missen we ook gewoon een echte nummer 6, een verdedigende middenvelder die de gaten dichtloopt en het vuile werk opknapt voor de creatieve middenvelders.”
Zo was het weer een enerverende wedstrijd zondagmiddag. Het is in ieder geval nooit saai bij een wedstrijd van FC Boshuizen en er vallen altijd veel (tegen) doelpunten. Als je er niet bij bent geweest zal je denken dat dit aan de verdediging ligt, maar daar ligt het grootste probleem niet. Door de snelle omschakeling staat men vaak tegen een overmacht aan spelers en moeten er keuzes gemaakt worden. En een bepaalde slimheid door juist die overtreding op de helft van de tegenstander te maken, desnoods ten koste van een gele kaart, zorgt er voor dat iedereen weer in positie kan gaan staan.
En aan die spelers die vooral voor zichzelf voetballen en geen zelfreflectie hebben zou de verslaggever ook alleen maar willen zeggen kijk naar zondagmiddag. Er is een bus geregeld, broodjes en drinken voor onderweg en bij thuiskomst stonden er tafels vol Chinees eten klaar. Neergezet en geregeld door de kleine club vrijwilligers die FC Boshuizen kent, die dag en nacht klaar staan. Kortom de randvoorwaarden bij deze club zijn uitstekend geregeld en is het dan teveel gevraagd om daar iets tegenover te stellen? Ik denk het niet en ik weet zeker dat de spelers die ook maar een klein beetje fatsoen hebben dit ook niet vinden……..
Hoogland – FC Boshuizen 4-1 (2-1) 19. 0-1 M. Bekooij, 45. 1-1 B. Wobbes, 45+2 2-1 D. Dekker, 57. 3-1 H. Struijk, 66. 4-1 C. Heus. Scheidsrechter: Tjong A Hung. Toeschouwers: 250.
Opstelling Hoogland : Bruins, Koelewijn, Krux, Hermsen, Voorwald, Dekker, Struijk, Wobbes, Salama, Heus en Kemp.
Opstelling FC Boshuizen : M. Zandbergen, J. Zandbergen, Neuteboom, Winkelman, Bayram (81. Fikki), Maatoug (59. Akdil), Caïro, Arnoldus, Bekooij, Fortes Lopes (40. Nomen), Caicedo Mosquera.
