vrijdag, april 19, 2024
HomeUVSInterviews UVSAyoub el Houari (UVS): ,,Complimenten zijn leuk, maar ik wil vooral leren”

Ayoub el Houari (UVS): ,,Complimenten zijn leuk, maar ik wil vooral leren”

-

Sinds vorig seizoen is er een samenwerkingsverband tussen onze redactie en het Leidsch Dagblad. Elke vrijdag wordt het Leidse voetbal in de krant extra uitgelicht met uiteenlopende berichtgevingen. Vandaag stond het volgende interview op papier. Nu nog even via deze website (en iets uitgebreider), voor belangstellenden die het artikel (nog) niet lazen. In de schijnwerpers Ayoub el Houari van UVS.

Mocht UVS morgen voor de tweede keer dit seizoen Valken’68 te slim af zijn dan stijgt de Leidse club naar de tweede plaats achter Die Haghe. Nacompetitie voor promotie komt dan weer een stap dichterbij, maar wellicht kan de ploeg van Steef Roodakkers zelfs nog een gooi doen naar de titel. In de tweede seizoenshelft won UVS zes keer en tweemaal werd er gelijk gespeeld. De ploeg uit Den Haag, lange tijd onschendbaar, kwam tot dertien punten en moet bijvoorbeeld volgende week ook op visite in Valkenburg. Youngster Ayoub el Houari zegt niet met een kampioenschap bezig te zijn, maar wil wel dolgraag promoveren met de blauw-witten.

,,De pot tegen Valken’68 is cruciaal te noemen. Wanneer we weer van ze winnen, zal het zelfvertrouwen nog verder toenemen. Dan gaan we vol voor een prijs. Ik denk dat er een wondertje nodig is om Die Haghe nog in te halen, maar we ontkomen er niet aan om vast te stellen dat het al tijden lekker loopt bij ons.”

Afgelopen zaterdag werd er ruim gewonnen van TAVV en UVS speelde bijna de gehele wedstrijd fris van de lever. ,,In Ter Aar speelden we dominant en moesten we slechts korte fases waakzaam zijn voor hun tegenstand. In paniek waren we nooit, ook niet na de 1-2, die volgens mij gescoord werd vanuit buitenspelpositie.”

Het loopt na medio december, toen er overtuigend met RCL werd afgerekend, crescendo voor de vorig seizoen nog nummer acht in deze klasse. Voor de achttienjarige multi-inzetbare speler is dat niet anders. ,,Voor de winterstop in het vorige seizoen mocht ik af en toe invallen en daarna kreeg ik in de tweede seizoenshelft het vertrouwen van trainer Jeroen Hoefnagel. Ik had best een vrije rol en heb me in dat seizoen kunnen ontwikkelen. Dit seizoen heb ik grotere stappen gemaakt. Wel ben ik even teruggeworpen door drie blessure kort na elkaar en ook was ik mentaal even niet fris. Vooral de routiniers hebben me aan de hand genomen en datzelfde geldt voor de trainer. Zijn aanpak bevalt mij uitstekend. Andere trainers gaven vooral complimenten aan mij. Leuk, maar ik wil leren en mezelf ontwikkelen. Deze trainer legt juist het accent op waar het beter kan en moet en daar gedij ik beter bij. Zo speel ik nu veel meer vooruit en wordt mijn rendement groter. Ik vind dat wij een sociale trainer hebben. Een echt voetbaldier. Als speler hoef je het niet altijd eens te zijn met de trainer, maar met hem kan je een prima dialoog voeren. De wisselwerking tussen hem en de spelersgroep is prima te noemen en dat levert ook succes op.

El Houari, die eerder uitkwam bij Meerburg en jaren in een elftal speelde met de huidige UVS-doelman Jesse Haak, is op meerdere posities inzetbaar. ,,Het liefst speel ik op het middenveld. Ik ben graag in balbezit en ik denk ook dat ik in die linie het best tot mijn recht kom. Overigens ben ik bij Meerburg begonnen als linksback. Vervolgens werd ik linksbuiten en later middenvelder. Bij UVS heb ik al rechtsbuiten gestaan, zelfs centraal achterin en zoals tegen TAVV in de middenlinie.”

Bij UVS is het in Leiderdorp woonachtige en op een MBO-school studerende talent nog niet klaar. ,,Ik kan hier stappen maken in een prettige omgeving. Het spelen op het niveau van de eerste klasse is mijn streven en dan zien we wel verder. Het liefst maken we dit seizoen die stap en anders volgend jaar. De selectie zal dan nog sterker zijn.”

Afsluitend over zijn rol binnen het team en het gezin waar hij onderdeel vanuit maakt. ,,Ik ben in de kleedkamer een rustige jongen. Op het veld moet je je laten gelden. Dat laatste doe ik ook zeker in mijn eigen omgeving. Ik heb het getroffen met mijn moeder, die ook tevens een soort van mijn vader is, mijn twee zussen (27 en 25 jaar) en broertje. Mijn jongste zus steunt me enorm en is mijn grootste fan als ik in het blauw met wit speel. Maar ze kan ook wel kritisch zijn hoor. Als ik minder of slecht speel krijg ik dat ook te horen en zo hoort dat ook.

 

Redactie
Redactie
De voetbalsite van Leiden en omgeving. Actueel en betrouwbaar.

Must Read