Nacompetitie (eerste/tweede klasse)- UVS is er niet in geslaagd om de volgende ronde te bereiken van de nacompetitie. In en tegen Hellevoetsluis was het na negentig minuten nog 0-0 en dat was een volkomen te begrijpen score op dat moment. De verlenging leverde meer spektakel op, maar welgeteld slechts één treffer. Die kwam op naam van de thuisploeg. Na dat doelpunt kreeg UVS uitstekende kansen om alsnog te overleven, maar de paal, lat en de doelman van de gastheren stonden succes in de weg. Op zich bleef de Leidse ploeg in de reguliere speeltijd dus nog steeds ongeslagen (vanaf medio december !!!), maar de extra tijd werd nu dus wel fnuikend. UVS komt derhalve volgend seizoen wederom uit tegen streekgenoten DoCoS, Voorschoten’97, TAVV en RCL zoals het er nu naar uitziet. Of ook Valken’68 tegenstander blijft, is nog de vraag. De Valkenburgers plaatsten zich wel voor de tweede ronde van de nacompetitie.
Bart van der Weijden zat geruime tijd na afloop nog tegen de buitenmuur van de kleedkamer. De teleurstelling droop van zijn gelaat en de middenvelder realiseerde zich dat hij zelf ook iets aan de nederlaag had kunnen doen. Na de 1-0 kreeg de aanvoerder een kans op de 1-1, maar sluitpost Danijel Ribaric voorkwam een Leids feestje. Nog groter was zijn kans in de tweede verlenging. Op een puike voorzet van de ingevallen Marcello Walcott kopte de nummer zes van dichtbij op de paal.
De nederlaag kwam uiteraard niet op het conto van Van der Weijden, by far de meest constante speler aan Leidse kant dit seizoen. Ayoub El Houari miste in de tweede verlenging bijvoorbeeld oog in oog met de doelman van Hellevoetsluis en Thom de Vries mikte kort voor tijd op de lat. Een van deze kansen had in elk geval en doelpunt moeten opleveren, maar de pijn kwam misschien nog wel meer voort uit de tegentreffer die nooit hadden mogen vallen. Tot dan toe had UVS weinig weggegeven, net als de thuisploeg overigens, maar de manier waarop de Joey Salij de 1-0 mocht aantekenen was moeilijk te verteren. Tussen vier verdedigers speelde de invaller zich vrij om vervolgens de weer uitstekend keepende Jesse Haak kansloos te laten. Nu is het nergens voor nodig om een tegenspeler onderuit te schoppen, maar een gele kaart had in deze situatie best gepakt mogen worden. De rode loper werd echter uitgelegd en daarmee strafte UVS zichzelf.
UVS ontmoette met Hellevoetsluis de nummer twee uit de tweede klasse D. BVCB was de roodwitten op doelsaldo voorgebleven, terwijl Hellevoetsluis geruime tijd bovenaan had gestaan in deze klasse. Een voorsprong van negen punten werd echter verspeeld. De club vocht de procedure nog aan bij de KNVB (de bond zou de maatregel dat het doelsaldo doorslaggevend werd bevonden tussentijds hebben genomen, red.), maar moest het onderspit delven.
Op het knusse sportpark was het zonder meer spannend de gehele middag. Goed voetbal bleef helaas achterwege, maar dat staat zo ongeveer gelijk aan nacompetitievoetbal. Beide ploegen hanteerden te vaak en te makkelijk de lange bal en die was zelden op maat. UVS combineerde wel iets gemakkelijker, maar verder dan wat ongevaarlijke schoten kwam de Leidse ploeg niet. Ook Hellevoetsluis toonde geen tanden, of het moet een inzetje in de eerste helft zijn geweest van Sander van Pelt. De bal ging echter best ruim naast. Aan de overkant bediende William van Vliet Thom de Vries. Zijn kopbal werd met de nodige moeite overgetikt door Ribaric. Dat was het dan ook wel voor wat betreft de eerste helft.
Na de rust was het veel van hetzelfde. Beide ploegen namen niet al teveel risico’s en de passing bleef ondermaats. Geen speler had een briljante ingeving in huis om de impasse te doorbreken. Een hachelijk moment werd door Alex Pison en Van Vliet opgelost, terwijl De Vries eenmaal hard naast schoot. Verder was er van dreiging geen of te weinig sprake. In de slotfase werd Hellevoetsluis wel iets sterker, maar Haak dulde geen tegentreffer. De eindscore was al met al in lijn met de verhoudingen.
Gelukkig werd het daarna beduidend leuker zoals beschreven, maar daar had UVS al met al weinig aan. De ploeg liet de kans liggen om een resultaat te boeken en zo volgende week uit te kunnen komen tegen de amateurs van Sparta. Die vlieger ging dus niet op en zo eindigt het seizoen van UVS een week na de reguliere competitie. De conclusie mag zijn dat de Leidenaren een meer dan uitstekende tweede seizoenshelft hebben afgewerkt, maar dat er al met al nog wel wat meer in had gezeten. Het mocht niet zo zijn en zo kan UVS zich nog wel volledig gaan richten op de finale van de Rabobank LAV Cup op 23 juni.
Hellevoetsluis-UVS 0-0, 1-0 (na verlenging). 93. salij 1-0. Scheidsrechter: Van den Helder. Toeschouwers: 300.
UVS: Haak, Verlaan, Menken (96. Walcott), Maaskant, Pison (85. Boogmans), Van der Weijden, Verdoes, Leugering, El Houari, Van Vliet (105. Van Rest), De Vries.
Foto’s: met dank aan Petra Cardinaal (Hellevoetsluis).
Een uitgebreide fotoreportage volgt nog!
Zo ook twee interviews met Stefan Roodakkers en Kenneth Maaskant!!
