Derde klasse A (zondag)- Een feest der herkenning voor uw verslaggever. Hij heeft het voorrecht gehad om zowel bij SJZ als bij Alkmania (voorloper van WVC) drie jaar te mogen werken als trainer. Bij beide eltallen zijn nog wat oud-pupillen actief (Hulsbos, De Goede, Sleijser, Hoogbruin, Berg, Versteegen en Pieterse aan de Zoeterwoudse kant en Mark en Jochem van der Meer, Bouwmeester, Cozijn en Van Veen). Tel daarbij nog de ontmoeting met diverse supporters en bestuursleden, maar ook met Peter Bos (terecht benoemd tot erelid van SJZ), Wim Bos en good old Ruud Weenink die naar de verrichtingen kwam kijken van zoon Roy en u begrijpt waarom ik het “een feest der herkenning” noem. De charme van het verslaggeven voor LeidenAmateurVoetbal.
Beide trainers en goede collega’s, Ludo Pistorius en Loek Hendriks, stuurden hun ploegen met een 1:4:3:3 het veld in. Daarbij kozen ze beiden voor een bewegelijke spits (Roy Weenink bij WVC en Daan Hoogbruin bij SJZ) om de centrale verdedigers voor een lastige keuze te stellen, dek ik door of blijf ik staan. Waar een statische spits vaak als kapstok dient voor een elftal, zijn spelers als Weenink en Hoogbruin vaak onderweg. Dan weer diep staan, dan weer uitzakken naar het middenveld om vandaaruit aanspeelbaar te zijn en collega’s te bedienen met slimme steekballetjes. Hoogbruin verdween gedurende de wedstrijd steeds meer naar de linkerkant terwijl Weenink meer vanuit de as bleef spelen.
De wedstrijd was vermakelijk in de eerste helft zonder het groots te kunnen noemen. Het spel golfde heen en weer en boeide. WVC nam gedurende de eerste helft steeds meer het heft in handen met vlotte combinaties afgewisseld met een diepe bal achter de laatste lijn van SJZ. Bij die aanvallen was de behendige Weenink, gezegend met een fijne trap veelal betrokken. Dat betaalde zich uit: een subtiele steekbal met veel gevoel gegeven op Stijn Rietbroek werd bekwaam door laatstgenoemde afgerond waardoor de 0-1 op het scorebord kwam. In de fase erna was SJZ het kwijt en leek WVC onderweg naar de 0-2. Echter vanuit het niets scoorde de thuisploeg de 1-1. Een aanval over diverse schijven eindigde bij Hoogbruin. Even dreigde hij te schieten met rechts, hij kapte echter naar zijn linkervoet en beëindigde de actie met een droge knal in de kruising. Het was een prachtige goal van deze dribbelaar die een nuttige eerste helft speelde en liet zien welke talenten hij heeft. Jammer dat hij gedurende de tweede helft, nadat zijn ploeg op een onoverbrugbare achterstand was gekomen, steeds minder van zijn kunnen liet zien en moedeloos over het veld sjokte. Na de gelijkmaker nam SJZ de wedstrijd over en werd WVC teruggedrongen. Zonder dat er grote kansen werden gecreëerd aan beide kanten, kabbelde de wedstrijd richting het rustsignaal en kon een ieder bijkomen van de kou.
De tweede helft was 23 seconden onderweg toen Weenink de bal onhoudbaar in de bovenhoek achter invaller doelman Marc van der Velde knalde. Totaal onverwacht maar een schitterend doelpunt, 1-2 voor WVC. SJZ ging niet bij de pakken neerzitten en trok ten aanval. Dit leverde een enorme kans op voor Guus van der Hoeven die de 2-2 op zijn schoen had. Van dichtbij kon hij dit buitenkansje echter niet verzilveren. Trainer Hendriks had de ongelukkig spelende Arne van Klink in de kleedkamer achtergelaten en bracht routinier Joost Cozijn als linksbuiten. Deze ‘belegen speler’ (34 jaar) kreeg al snel een enorme kopkans op vijf meter van goalie Van der Velde. Goed doorzetten van Michael van der Zwet en een dito voorzet, gaf Cozijn de kans om van dichtbij binnen te koppen. Hij kon de bal echter niet voldoende snelheid meegeven waardoor de jonge keeper Van der Velde, vervanger van de geschorste van Nierop, redding kon brengen.
Het bleek uitstel van executie. Een corner van Roy Weenink belandde op het hoofd van de boomlange Nick Disseldorp die hem tegen de touwen kopte, 1-3. Beide trainers pleegden wat wissels en SJZ ging achterin 1:1 spelen om een aansluiting te forceren. Ondanks de omzettingen konden de groenwitten de vrije man op het middenveld niet vinden. Wel was er een kans op voor de jonge Ricardo Rietkerken wiens vader ooit bij uw verslaggever in het eerste speelde. Keeper Mark van der Meer was eerder bij de bal en voorkwam een treffer. In de eindfase ging het ineens hard voor WVC. Dat deed niet helemaal recht aan de verhoudingen op het veld maar het moet gezegd worden dat WVC de ruimte goed wist te benutten. Dennis van Veen onderschepte de bal op het middenveld en stak de diep lopende Rietbroek weg. Ook Weenink sloot razendsnel bij en tegen die 2:1 was Van der Velde kansloos, de niet zelfzuchtige Rietbroek legde het balletje breed en Weenink kon eenvoudig zijn tweede van de middag binnenschuiven, 1-4. Niet lang daarna volgde wederom een corner van Weenink, Joost Cozijn stond volledig vrij en kon de 1-5 van zijn bol laten vertrekken.
In de laatste minuten had WVC de kans om SJZ nog meer pijn te doen. De jonge Jelmer Hogenboom kreeg alle kans om zijn invalbeurt van iets meer glans te voorzien en een mooie vrije trap van Weenink werd door van der Velde nog uit de bovenhoek getikt. Daarna floot scheidsrechter Pille voor het einde van de wedstrijd en was de zege van WVC een feit.
WVC deed goede zaken op weg naar de kampioenspoule. Voor SJZ wordt het lastig en is het pad vol obstakels. Zondag reist men naar Nieuw-Vennep om de degens te kruisen met koploper DIOS. Steuntje in de rug is de wetenschap dat de ploeg uit Zoeterwoude immer zijn beste wedstrijden speelt tegen de toppers.
SJZ-WVC 1-5. Rietbroek 0-1, Hoogbruin 1-1, Weenink 1-2, Disseldorp 1-3, Weenink 1-4, Cozijn 1-5.
Basisopstelling SJZ: Van der Velde, Hulsbos, De Goede, Van der Hoeven, Plooij, Sleijser, Wansink, Vermeeren, Hoogbruin, Berg, Versteegen.
Basisopstelling WVC: M.van der Meer, Van Ruiten, Disseldorp, Bouwmeester, Huigsloot, Verdel, J. van der Meer, Van der Zwet, Van Klink, Weenink, Rietbroek.
