Ruim 16.000 mensen liepen vorige week donderdagavond mee in een stille tocht om zo hun afschuw te tonen over de gebeurtenissen in Utrecht van eerder die week. Schouder aan schouder liepen ze, ongeacht huidskleur, geloof of afkomst. Donderdag 21 maart had de KNVB nog landelijk verontwaardiging gewekt door bij de wedstrijd Nederland tegen Wit- Rusland geen enkele aandacht te besteden aan de dodelijke schietpartij. Uitvoerig legde de organisatie uit dat het protocol zulks niet toestond.
De nieuwssite van de KNVB meldde vervolgens dat het amateurclubs vrij stond de vlaggen halfstok te hangen en een minuut stilte te houden. Wie had verwacht dat er massaal stil gestaan zou worden bij de afschuwelijke gebeurtenis kwam bedrogen uit. Meerburg twitterde dat de vlaggen er halfstok hingen, iets wat bij geen enkele vereniging verder geconstateerd werd door onze verslaggevers ter plaatse.
Bij Alphense Boys, Kagia en RCL (waarvan onze redactie weet heeft) werd er een minuut stilte gehouden, waar overigens het merendeel van de aanwezigen gewoon bleef zitten. Bij de andere clubs: niets. Was ‘Utreg’ voor kennisgeving aangenomen en was men alweer over gegaan tot de orde van de dag? Waar was het gevoel van verbondenheid gebleven die de samenleving in ieder geval tot vorige week vrijdag beheerste. Ik beschouw het als een gemiste kans. Juist op de voetbalvelden waar de Nederlandse bevolking in al zijn verscheidenheid is terug te vinden had een mooi en helder signaal gegeven kunnen worden. Het mocht niet zo zijn helaas.
