Sinds enige tijd publiceert onze redactie de Ruhrgolder van de Week. Dat is iemand van een regionale voetbalclub die in het zonnetje wordt gezet en voorzien wordt van een overheerlijk pilsje, gesponsord door een van onze sponsoren: Ruhrgold. Het kan gaan om een pechvogel, een supervrijwilliger, een prijswinnaar of anderzijds. Deze week is de keuze gevallen op Steven Apcar van FC Oegstgeest.
En wéér zit een voorste kruisband Apcar dwars, dit keer die van zijn rechterknie. Wéér wacht hem een operatie en een lange periode van revalidatie. Of de sterke verdediger nog terugkeert op de velden is op dit moment nog onzeker. ,,Gezien de voorgeschiedenis zouden mijn moeder en mijn vriendin liever zien dat ik kapte met voetbal. Ik twijfel op dit moment ook wel, maar het is zo’n verschrikkelijk leuk spelletje, ik mis het vreselijk en kan het moeilijk opbrengen langs de lijn te gaan staan, dat doet te veel pijn.”
Om de standpunten van de belangrijkste vrouwen in zijn leven (en wellicht van zijn ziektekostenverzekering) beter te begrijpen gaan we terug naar september 2011. ,,Ik scheurde mijn voorste kruisband van mijn linkerknie en kreeg een nieuwe waarbij ze tijdens de operatie een stuk hamstring hebben gebruikt”, zo vertelt Apcar. ,,Na pakweg tien tot twaalf maanden revalidatie bleek mijn knie nog steeds onstabiel. Bij een MRI-scan bleek de kruisband verdwenen. Met een nieuwe kijkoperatie tot gevolg. Dat betekende dat ik in 2013 voor de derde keer onder het mes ging voor een nieuwe kruisband in dezelfde knie. Dit keer was het een succes en kon na een (te) lange en zware periode van herstel weer gaan voetballen.”
De gifbeker was echter nog lang niet leeg voor de onfortuinlijke voetballer. ,,Het was tijdens een van mijn eerste wedstrijden toen de keeper van de tegenstander op mijn onderbeen dook, gevolg: een gebroken enkel.”
Daarna ging het jaren goed tot dit seizoen toen een enkelkwetsuur hem ruim drie maanden lang van het veld hield. Dieptepunt was de wedstrijd tegen SJC vier weken terug: ,,Ik kwam na een kopduel verkeerd terecht, kreeg een duw en verdraaide mijn knie. Hoewel aanvankelijk de schade leek mee te vallen, bleek uit een MRI toch de kruisband van zijn rechterknie aan flarden te liggen.
Wie verwacht een verbitterd, chagrijnig mens te treffen in de persoon van Steven Apcar heeft het mis. ,,Weet je, je ontwikkelt een mentale weerbaarheid, of noem het hardheid, door tegenslagen. Er zijn veel belangrijkere zaken op de wereld dan een kapotte knie of een periode zonder voetbal.”
Zijn laconieke manier van omgaan met pech heeft hij ook gekweekt tijdens zijn verre reizen, soms als backpacker, waarbij je ook vaak te maken krijgt met improviseren en aangepaste planning. ,,Reizen verrijkt je als mens door ontmoetingen met anderen. Je leert ook flexibel te zijn en om te gaan met het onverwachte.”
Dat een verrassing niet altijd negatief hoeft te zijn blijkt nu:,,Heel attent van Leidenamateurvoetbal en een fraaie verrassing in de vorm van een doos Ruhrgold. Dat wordt zeer gewaardeerd kan ik je zeggen.” Met pechvogel Apcar sluiten we het seizoen af wat betreft de rubriek Ruhrgolder van de Week. Hij vormt een waardige finale wat betreft blessureleed.
Aan het eind van het Ruhrgold seizoen een paar quotes van de ‘gelukkigen’ die getrakteerd werden op doos gerstenat:
‘De smaak is mooi in balans’
‘Een fraaie afronding van een werkdag waarop ik alles gaf voor mijn werkgever’
‘Vaak probeer ik een tweede of een derde flesje om te testen of het net zo lekker is als de eerste’
‘Ichbin ein Ruhrgolder’
