vrijdag, maart 29, 2024
HomeInterviews algemeenGerrit du Prie: ,,‘Als ’t kikkertje kwaakt, zing ik mijn lied"

Gerrit du Prie: ,,‘Als ’t kikkertje kwaakt, zing ik mijn lied”

-

De 67-jarige Gerrit du Prie woont in de Leidse wijk Koppelstein. Bij velen een onbekend stukje Sleutelstad en dat willen de bewoners van dit pittoreske paradijsje graag zo houden. Er is geen behoefte aan plaatselijk toerisme. De bewoners van een 3-hoekje huizen worden verwend met het mooist denkbare licht, dat wisselt gedurende de dag. Daar wonen onder anderen Ed Immink, ooit voorzitter van vv Leiden, na de fusie met FC Rijnland, een vaste bestuurswaarde bij Sporting Leiden, waar de culturen van beide verenigingen naadloos in elkaar zijn overgegaan. Daar is ook UVS’er Herman Mulder woonachtig, decennia geleden misschien wel de snelste rechtsbuiten van de Randstad.

Een bijzondere foto, de hoofdmacht van LVV Lugdunum, met teammanager Gerrit du Prie en zijn zoon Peter (centraal achterste rij)

Gerrit du Prie is van LVV Lugdunum, al 57 jaar. Immink, Mulder en du Prie aangevuld met enkele andere bewoners – voetbalkenners! – ontmoeten elkaar met een zekere regelmaat aan de buitenbar van Huize du Prie.

Aan de buitenbar van Huize du Prie schuiven de buren, allemaal voetbalkenners, regelmatig aan

Wanneer Peter, de zoon van Gerrit, ooit spelend in de hoofdmacht van Lugdunum, inmiddels afgestudeerd Sportmanager en als zodanig verbonden aan het sportaanbod van de Leonardo School, woonachtig tegenover vader Gerrit, zich bij het debatgroepje aansluit, zijn alle vraagstukken waarmee sportwethouder Paul Dirkse (D66) op voetbalgebied worstelt, in een oogwenk opgelost. Consensus. Uniek in de sportwereld van de stad? Nee, bijzonder, dat wel!

Gerrit, voor zijn computer boordevol zelfgemaakte voetbalfoto’s; de digitale snelweg heeft geen geheimen voor Gerrit.

Een club voor iedereen

Op het groene sportveldje met écht gras buitelen de klavertjes vier massaal over elkaar heen, de 10-tallen jaren oude boom levert weer de fraaiste kastanjes, die worden opgepoetst tot ze glimmen als diamantjes. ,,Hier voor de deur zijn de kinderen opgegroeid”,  vertelt de besnorde en bebrilde Gerrit.

                                                   Grapje, Gerrit legt de kikker op de barbecue

,,Ze hadden een onbekommerde jeugd. Daar teren ze een heel leven op. Waardevol hè.” Gerrit neemt uw verslaggever en zijn kompaan/fotograaf Johann Kranenburg mee naar binnen. In de hal: een eenvoudig en daardoor juist zo’n indringend schilderijtje: Lugdunum Batavorum. Wij zijn op bezoek bij een Kikker pur sang, blijkt. Er stroomt groen bloed door de aderen van Gerrit. Lugdunum, eeuwen geleden de naam van een Burcht en de afgelopen 100 jaar – zo oud/jong is de Leidse voetbalclub in 2019 – een vaste en zekere haven voor ieder die bij Lugdunum voetbalt dan wel daar als supporter of gast op bezoek komt.

Ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van LVV Lugdunum dit Ganzenbordspel uit

,,Onze kantine is een gezellige huiskamer”, zegt de gastheer. ,,Niet te groot, niet te klein, met foto’s die het rijke verleden levend houden. Een echte voetbalkantine.” Gerrit du Prie, die ons in zomerkledij ontvangt, geen wonder, het is 30+ graden: ,,Wat willen jullie drinken? Water?” Ja, Gerrit, water is leven. Grinnikend: ,,Dat kan wel zo zijn, maar water is slecht voor je schoenen.”

De kantine van LVV Lugdunum is een gezellige huiskamer. Gerrit neemt hier tijdens de Gala-avond afscheid van selectiespeler Ozan Demirbas.

Zichzelf serveert hij een geurige espresso. ‘De aroma komt je tegemoet,’ neuriet Gerrit. Verderop tijdens het interview wordt er gezongen, niet mooi, wel hard. Zittend voor zijn computer – met ontelbare door hemzelf geschoten foto’s – trapt Gerrit af: ,,Lugdunum is een club waar je een doorsnee van Leiden aantreft, alle rangen en standen zijn in de club vertegenwoordigd.” Dat noemt hij “de kracht en herkenbaarheid” van de club, waarvan de leden en aanhang als “kikkers” door het leven gaan. Al 100 jaar. Zou het kunnen dat Du Prie het langste lid is in de geschiedenis van de eeuweling? Gerrit weet het niet. Wat hij wel weet is, dat hij de afgelopen kleine 60 jaar maar 3 voorzitters heeft meegemaakt: Jan Breedeveld, Phil Verstraaten en Koos Keijzer, de huidige preses. Dat zegt iets over Lugdunum, meent de Koppelsteiner: ,,Ze zijn baken,  bruggenbouwer naar leden, naar instanties en de gemeente en geven op soepele wijze leiding aan het bestuur.”

Een bijzondere vondst van Gerrit. Daarover zegt hij: ‘De Romeinen waren de eerste personen, die bij de club consumptiebonnen/-munten kochten.’

Clublied

Het jubileum is en wordt nog uitbundig gevarieerd gevierd. Dat Gerrit plaats heeft in de Jubileumcommissie wekt geen verbazing. Hij heeft gedurende zijn lange lidmaatschap misschien wel alle denkbare functies vervuld die een club in de aanbieding heeft, op die van voorzitter na. Ja, Jeugdvoorzitter is hij 2x geweest.

De hoofdpersonen verantwoordelijk voor de organisatie Feestdag 100-jarig bestaan. Vlnr: André Botermans, Barry van Eyl, mevrouw Stien Pijnacker (waarschijnlijk het oudste lid van Lugdunum), Edwin Harteveld en Peter van Tongeren.

,,Dat de club 100 jaar bestaat, is zonder meer bijzonder”, meent hij. ,,Hoeveel verenigingen halen dat?’” Op de dag dat Lugdunum haar 10e kruisje haalde – 14 mei 2019 –  werd het eeuwfeest letterlijk afgetrapt. Een Leids elftal voetbalde tegen het huidige eerste elftal van Lugdunum. LAV’s Hennie Kanbier had het Leidse elftal samengesteld, een mooie mix met spelers van Football Factory, Sporting Leiden, Roodenburg en LSVV ’70. Andre clubs zaten nog midden in de finale van de competitie. Het Leidse elftal won met 0-4.

            Teun de Reede, verslaggever van de Jubileumwedstrijd LVV Lugdunum – Leids Elftal. Uitslag: 0-4

Als Spreekstalmeester trad Teun de Reede op. Er was doelbewust voor hem gekozen. Teun is de schepper van de makkelijke meezinger ‘Als ’t kikkertje kwaakt, zing ik mijn lied’. Ooit op de plaat gezet door de Gebr. Grimm en De Lenco’s. Na een repetitie van enkele minuten, kunnen de buren genieten van de vocale kwaliteiten van het trio Gerrit, Johan en Cees:  Aja aja aja aja (2x) – Ik zing mijn serenade, bij het licht der maneschijn, bij gitaarakkoorden zing ik zacht een mooi refrein, vaar ik in mijn bootje, aan de oever van de plas, als de dag weer ontwaakt en het kikkertje kwaakt, zing ik mijn lied. Over het algemeen heeft Gerrit alle reden om zingend rond te banjeren bij Lugdunum. Wanneer De Reede het accent van de tekst meer groen-wit maakt, zou dit melodietje weleens het clublied kunnen worden. Als Gerrit du Prie, al jaren Teammanager van de hoofdmacht, vertelt dat hij de grootste liefde van zijn leven op Terschelling heeft gevonden, is er geen houden meer aan, het dak gaat eraf. Wat is het weer fijn, weer fijn, weer fijn op Terschelling te wezen, wat is het weer fijn, weer fijn, weer fijn op Terschelling te zijn wordt er gezongen. Du Prie gaat voor en Johan en Cees sluiten moeiteloos aan. Ligt dit niet nog makkelijker in het gehoor als clublied? Nog nadeinend en nazwaaiend knikt Gerrit, dat betekent “ja”.

Een unieke foto Gerrit en zijn helaas veel te vroeg overleden vrouw Marianne en de kinderen van Gerrits broer. Let op de bakkebaarden van Gerrit. De gelijkenis met Barry Hulshof is frappant.

Taptoe

Wie de website van Lugdunum bezoekt – dat is trouwens een aanrader – kan lezen welke spelers, leiders en bestuurders in de loop der jaren zijn onderscheiden. Daar staan namen bij van mannen die nog steeds volop actief zijn binnen de club: Koos van Egmond, Frans Montanus, Koos Mooten, Kees Sloos en Koos Keijzer. Het is ondoenlijk iedereen te noemen. Gerrit du Prie ontbreekt niet, natuurlijk.

Gerrit, de trotse opa van prachtige kleinkinderen

Hij wuift bescheiden dat eerbetoon weg: ,,Wanneer je mijn naam ook noemt, mag dat alleen wanneer je ook schrijft dat een man als Hans van As een Gouden Medaille verdient.” Niet alleen de Kikkerpolderclub heeft de Leidenaar in het zonnetje gezet, ook de KNVB deed dat, met de KNVB Speld Zilver. Gerrit: ,,Weet je, plezier in wat je doet is het belangrijkste, dat inspireert en leidt altijd tot iets positiefs.” Dat klopt zeker voor wat betreft de Commissie(s) die het overladen programma rond het Eeuwfeest organiseert. Een mammoetklus die juist zo slaagt door de onderlinge saamhorigheid, de samenwerking en het enthousiasme. Zo zal heel Leiden tijdens de Taptoe op 2 oktober verrassend geattendeerd worden op de Eeuweling. Gerrit loopt dan voor de 30ste keer mee, trouwens ook bestuurs- en commissieleden….en een lange stoet van leden. Vorig jaar won Lugdunum de 3e Prijs tijdens de Taptoe. De club gaat nu voor minimaal Zilver.

Hier de drie rakkers. Pitstop in de wijk Koppelstein. Vlnr: Siem, Marit en Ties. Kleinzoon Duuk was destijds in de maak.

Fusies

Het onderwerp fusie kan niet onbesproken blijven. ,,Het is oorverdovend stil rond de fusies van Leidse voetbalclubs. Dat zal wel met vakanties te maken hebben”,  vermoedt Gerrit. Is er sprake van een samengaan van UVS en Lugdunum, zoals het Leidsch Dagblad suggereert? Du Prie kent niet alle ins + outs en hoewel hij niet aanzit bij bestuursvergaderingen, meent hij te weten dat er geen gesprekken tussen beide clubs hebben plaatsgevonden. Voor zover hij weet gebeurt er niets momenteel en staan er geen gesprekken op het programma. Over fusies in het algemeen heeft hij een duidelijke mening: ,,Kijk, je hebt 4 lege flessen, de inhoud daarvan gooi je in een emmer. Wat heb je dan? Niets! Nu wordt er maar gedacht: we laten verenigingen fuseren en alles is opgelost. Dat is naïef denken. Fuseren is geen garantie voor een gezonde continuïteit. Wees maar blij wanneer 2+2 al 3 is.”

                     Gerrit als Kerstman

Tijdens de bijeenkomsten aan de bar voor de deur bij Du Prie, komt het voetbal in Leiden uiteraard vaak ter sprake. De meningen zijn eensluidend en Gerrit verwoordt die als volgt: ,,Voetbal in Leiden is moeilijk. Leidenaren zien graag een wedstrijd en komen vooral opdagen bij derby’s. Maar verder hoef je geen beroep te doen op ze. Dat geldt helaas ook voor het bedrijfsleven in de stad, ondernemers zien niets in voetbal, dat is al tig-jaren zo.”  Hoe komt dat? ,,Er is geen zwart geld”,  luidt zijn verklaring. ,,Leiden is anders dan de Duin- en Bollenstreek, waar bedrijven met grote bedragen clubs als Quick Boys, Katwijk, Noordwijk, VVSB en FC Rijnvogels steunen.” Wie en hoe betaalt Lugdunum haar spelers dan? ,,Lugdunum betaalt niemand, geen enkele speler, ze krijgen geen knaak, betalen zou de genadeklap betekenen.” Ligt er een taak voor sponsors om Lugdunum financieel flink te spekken en de weg omhoog te vinden? Gerrit denkt na, zucht en zegt: ,,Sponsors, je moet zo oppassen. Je kent het gezegde: Wie betaalt, bepaalt. Hier schuilt een groot gevaar, de te grote vinger in de pap die ze willen hebben. En wat is er over van de club wanneer hele grote sponsors afhaken?”

Hoe ziet de toekomst van de Kikkers er volgens jou nu uit, wat denk je? ,,Met goede trainers, trouwe sponsors, een goede jeugdopleiding en groep echte clubmensen, zie ik Lugdunum een stabiele tweedeklasser worden.”

Gerrit du Prie verwacht dat LVV Lugdunum zich in de toekomst ontwikkelt tot een “stabiele 2e klasser”

Allesdoener

Terug naar de vele verdiensten van Du Prie voor de club: Hij is teammanager van de hoofdmacht. Dat houdt in dat hij voor een rimpelloze organisatie rond de selectie zorgt, de logistieke zaken regelt, overleg voert met de tegenstander en de KNVB, en het maken en nakomen van duidelijke afspraken. Verder geeft hij mede invulling aan verschillende randactiviteiten binnen de club. Een voorbeeld: De Pupil van de Week, dat is een succes. ,,Dat is ee heel ritueel en een onvergetelijke ervaring voor elk jochie”,  weet Gerrit. ,,Hij is aanwezig bij de voorbespreking, draagt de bal wanneer spelers en arbitrage het veld opkomen en wordt na afloop in de bestuurskamer ontvangen waar hij een Oorkonde en foto’s krijgt en nog kan genieten van een frissie en een patatje.”

                        Gerrit: ‘De pupil van de week, een geweldige ervaring voor zo’n jochie.’

Tijdens de unieke “Voetbal Gala Avond” binnen de club worden de beste spelers, de topscorer en het talent van het jaar gekozen. Dat idee komt mede uit de koker van Du Prie. De spreker heeft meer, veel meer gedaan: dat begon al met de toto, die hij op donderdag liep. Later werd hij leider en trainer bij de jeugd. Wat zijn actieve voetballoopbaan betreft, laat hij weten “nooit het hoogste” te hebben gehaald. Hij moest het van zijn inzet hebben en die bleek onvoldoende om in de selectie te worden opgenomen. Hij heeft gejudood. Geblokt als hij van jongs af aan is geweest, zegt hij grappend: ,,Tegenstanders liepen al in sneltreinvaart weg wanneer ze me zagen aankomen.” Du Prie is een meedenker, hij heeft zo zijn ideeën over het voetballen in het weekend: ,,Eerst moesten we van zondag naar zaterdag, want spelers wilden op zondag een wandelingetje met hun partners maken. Toen ging het weer van zaterdag naar zondag. Op zaterdag gezellig naar de stad. Om nu aan dat heen- en weergedoe een einde te maken stel ik voor om “in het weekend” te spelen. Met andere woorden: bij voorbeeld op vrijdagavond en altijd in overleg met de tegenstander. Een dergelijke afspraak kan ook met de oudste jeugd worden gemaakt. Bij die jeugd speelt – heb ik begrepen – het feit dat zij op zaterdag willen bijverdienen, vakken vullen bijvoorbeeld.”

En dan nog iets: Zo weet Du Prie dat er verenigingen zijn die in de kantine geen kasgeld meer willen hebben en clubpasjes uitgeven. ,,Onzin”, noemt hij dat. ,,Waarom die achterdocht jegens vrijwilligers die in de kantine werkzaam zijn? Betalen per kas of met de pinpas. Punt uit.”

Voor het eerst in het 100-jarig bestaan van LVV Lugdunum bestaat het bestuur niet alleen uit mannen. Kristel van Kruisbergen, Kim van Dijk, Reanne van Kleef (vlnr) versterken het bestuur en geven de club de nodige nieuwe impulsen.

Na ruim twee uur vindt Gerrit du Prie het welletjes, goed interview, vindt hij; vruchtbaar, vindt hij ook. Nog iets tot besluit: ,,Bij Lugdunum hebben wij drie jonge vrouwen in het bestuur. Een gouden greep, geen enkele club heeft dat. Kijk, wanneer zij namens Lugdunum ergens binnen stappen, komt er wel een afvaardiging binnen, die goed opgeleid is en zowel verstand van zaken als van voetbal heeft.’

Foto’s: Collectie Gerrit du Prie

Actuele foto’s: J.P. Kranenburg

Note redactie: Binnenkort komt deze 100% ‘kikker’ ook nog voorbij in de LAV Seizoengids!

Must Read