Nacompetitie eerste/tweede klasse- In de eerste wedstrijd van het toetje tegen Westlandia is Valken’68 meteen een halt toegeroepen. De ploeg uit Valkenburg kon het vooral in de eerste helft niet bolwerken en keek tegen een 3-0 achterstand aan halverwege. Met het herstel na de rust was weinig mis, maar echt spannend werd het niet meer (4-1). Daarmee zal Valken’68 zich nog minimaal een jaar moeten verzoenen met de tweede klasse.
Het was niet bijster druk in Naaldwijk. Bij de grote club uit het Westland leeft vooral de zondagtak en de zaterdagtak wordt gezien als opleidingsteam. Wel waren er Valkenburgers meegereisd in de hoop dat deze nacompetitie anders zou verlopen dan na het seizoen ’17-’18. Toen kregen de geel-roden een pak slaag van Honselersdijk.
Vanaf de openingsfase werd echter duidelijk dat Westlandia zich niet wilde laten verrassen door de tweedeklasser. De thuisploeg meende dat het eigenlijk niet aan de aftrap had mogen staan. Vorige week waande het zichzelf veilig, maar in de slotminuut kreeg de ploeg een betwistbare strafschop tegen waardoor lijfsbehoud opeens weg was. Wie dacht dat dit de thuisploeg wel eens parten kon spelen, zat er naast. Valken’68 werd vastgezet en het was wachten op de 1-0. Die kwam er ook. Tim van der Voort deed de bezoekers pijn. De spits bleek sowieso een handenbinder en het centrale duo kreeg niet echt vat op hem. Vooal Joey Zandbergen speelde niet zijn beste wedstrijd in het shirt van Valken’68.
De formatie van Arie van Duijn liet zich af en toe ook wel zien, maar de bal werd te vaak te snel ingeleverd en als er ruimte lag tussen de Westlandse linies dan werd daar geen gebruik van gemaakt. Marc Langeveld schoof een keer een bal voorlangs en Jaco van der Bent kon Timo Schaap niet vinden, die anders een open veld voor zich had. Op een vrije trap van Langeveld kreeg Matthijs de Mooi zijn tenen niet tegen de bal anders was het wellicht 1-1 geworden. Het was echter vooral Westlandia dat de lakens uitdeelde. De 2-0 was bijzonder fraai te noemen, hoewel Van der Voort teveel ruimte kreeg om zijn actie te maken. Zijn uithaal mocht er echter zijn en Erwin van der Nagel, die nu echt zijn laatste wedstrijd speelde in de hoofdmacht, was volstrekt kansloos op die inzet.
Een slordige tien minuten voor rust werd het zelfs 3-0. Alweer zag de defensie van de gasten er niet goed uit en bij de tweede paal kon Dennis Verbeek de bal binnenlopen. De in het blauw gestoken bezoekers stonden erbij en keken er naar.
Pas in de slotfase moest Rowdy Janssen tweemaal serieus optreden. Met de schoten van Langeveld en Rody Redel was weinig mis, maar de sluitpost kwam als winnaar uit de bus. Zo was het halverwege al 3-0 en daarmee leek de koers gelopen.
Valken’68 liet in de tweede rondgang beduidend meer zien en won veel meer duels. Dan blijft altijd wel de vraag of Westlandia het wel geloofde want de noodzaak om door te drukken was er niet echt meer. Een snelle tegengoal zou de wedstrijd nog een andere wending hebben kunnen meegeven, maar de 3-1 kwam pas twintig minuten voor tijd op het scorebord. De assist was van Langeveld en De Mooij scoorde. Ruim voor die treffer had Selmo Kurbegovic nog een bal van de doellijn afgehaald zien worden.
Even gloorde er hoop voor Van Duijn en de zijnen, maar een minuut na de 3-1 ging Zandbergen opzichtig in de fout ten opzichte van Van der Voort en zo kon Timothy le Duc de marge weer naar drie tillen vanaf elfmeter. Daarmee was het pleit definitief beslecht en kon de conclusie worden getrokken dat Valken’68 met opgeheven hoofd het veld kon verlaten na een al met al wel kansloze nederlaag tegen een tegenstander die simpelweg beter was.
Westlandia-Valken’68 4-1 (3-0). 11. Van der Voort 1-0, 25. Van der Voort 2-0, 34. Verbeek 3-0, 71. De Mooij 3-1, 72. Le Duc 4-1. Scheidsrechter: Van der Perk. Toeschouwers: 175.
Valken’68: Van der Nagel, De Vries, Zandbergen (79. S de Mooij), Duijvenvoorde (61. De Lange), Haasnoot, De Mooij, Van der Bent, Redel, Kurbegovic (65. Van Delft), Langeveld, Schaap.
Beluister hier een vraaggesprek na afloop met Arie van Duijn en Jaco van Staalduinen.
Foto’s: met dank aan Saam de Mooij
