Tweede klasse C (zaterdag)- Voorschoten’97 had twee opdrachten. Winnen van het vorige week gedegradeerde TAVV en bij voorkeur met grote cijfers. In beide missies slaagden de geel-groenen. In Ter Aar werd het liefst 0-8. A omdat Voorschoten’97 gretig was en een belangrijke stap wilde zetten richting de titel en B omdat het in TAVV een zwaar gehavende opponent trof. Het goede nieuws voor Voorschoten’97 was dat de achterstand in doelsaldo in vergelijking met DSO werd weggepoetst (verschil was drie in het voordeel van DSO), maar de 0-5 zege van die ploeg in Leiden viel Voorschoten’97 uiteindelijk rauw op het dak.
De wedstrijd werd geen wedstrijd. TAVV was al verzekerd van de laatste plaats en trainer Frenk van der Kleij moest het stellen zonder tal van basisspelers. Daardoor moest de oefenmeester werken met veel jongelingen, die nog in de groeifase bivakkeren om straks een volwaardig eerste elftal speler te worden. Wanneer je dan als degradant een zeer gedreven titelkandidaat tegenover je krijgt, wordt de uitdaging wel erg groot. DSO scoorde vorige week maar driemaal tegen TAVV en Voorschoten’97 moest in staat worden geacht om daar ruimschoots overheen te gaan.
Halverwege had een score van 0-5 niet misstaan. Bij de Voorschotense aanhang meende men dat de doelman van de thuisploeg, Edwin Pieterse, er weinig van bakte en er kon dus lustig op los worden gescoord. Aan het begin oogde de doelman inderdaad niet zeker van zichzelf, maar gaandeweg de eerste helft (en ook na rust) hield hij juist TAVV vaak op de been en voorkwam zo een grotere monsterscore. Pieterse liet daarmee zien juist een uitstekende doelman te zijn. De doelman weerde zich in veel wedstrijden dit seizoen juist heel kranig.
Toch moet hij toezien dat de 0-1 na elf minuten werd binnen gelopen na een misverstand in de Ter Aarse defensie. Ian Baggerman mocht Martijn Hogenboom bedanken voor het voorwerk. Op dat moment had DSO ook al gescoord op bezoek bij UVS en dus wist Voorschoten’97 eigenlijk al dat er niets anders op zat dan door te pakken. Er volgden veel kansen, waarbij het vooral Ronnie Verplancke niet mee zat. Een vrije trap belandde via de onderkant van de lat niet over de doellijn en een andere vrije trap ging onberispelijk de kruising in, maar de scheidsrechter van dienst oordeelde dat de vrije trap niet rechtstreeks genomen had mogen worden. Alex Iliopoulos zag een kopbal in de handen terecht komen van Pieterse en de doelman redde een keer met zijn voeten op een inzet van de spits. En zo kunnen we nog wel even doorgaan met het noemen van kansen.
TAVV probeerde compact te blijven spelen om zo niet onder de voet te worden gelopen, maar regelmatig ontstonden er scheurtjes en kon Voorschoten’97 weer een kans noteren. Voor de pauze kreeg Mitch Keijzer zo ongeveer de enige kans voor TAVV, maar zijn kopbal ging voor hem naast de verkeerde kant van de paal. Een tweede Voorschotense treffer kwam er wel. Na een handsbal mocht Verplancke aanleggen. Bij die situatie dacht heel Voorschoten tevens aan een rode kaart, maar de scheidsrechter liet het bij één straf.
Al met al had Voorschoten’97 te veel kansen onbenut gelaten en was de ploeg van André Lourens pas 1 doelpunt ingelopen op DSO, dat in Leiden halverwege nog steeds op 0-1 stond. Er moest dus wat gebeuren in de tweede helft.
Voor wie een iets te lange pauze had genomen, wees het scorebord even na rust plotsklaps 0-5 aan. Voorschoten’97 had het op de heupen gekregen en denderde nu door over het arme TAVV dat ogenschijnlijk al op het tandvlees liep. Benjamin Beumer zette Peer van Paasen vrij voor de 0-3, Nick Guijt vond Iliopoulos en de buitenspeler ramde zelf de 0-5 binnen.
Keer op keer haalden de gasten met spoed de bal uit het doel, want de honger naar goals was nog lang niet gestild. Nadat er nog geen kwartier was gespeeld, werd het halve dozijn aan doelpunten bereikt. Van Paasen scoorde zijn tweede en zou later nog zeker twee kansen krijgen op meer, maar er kwamen uiteindelijk andere doelpuntenmakers op papier. Oualid Maatoug en weer Baggerman zorgden voor de 0-7 en 0-8 en daarmee leek Voorschoten’97 uitstekende zaken te hebben gedaan. Het optimisme kreeg uiteindelijk toch een andere wending toen eenmaal de uitslag van DSO bekend werd. Die ploeg had dus ook ruim uitgehaald en dat maakt dat de spanning volgende week tot een kookpunt zal komen.
DSO en Voorschoten’97 staan gelijk in punten en ook het doelsaldo ontloopt elkaar niets. Voorschoten’97 eindigt nu thuis tegen Te Werve, dat nergens meer om speelt en na zesentwintig duels sowieso klaar is. DSO is gastheer van DoCoS. De Leidse ploeg is na deze speeldag al veroordeeld tot nacompetitievoetbal voor lijfsbehoud.
Het is nu de grote vraag hoe de tegenstanders van de koplopers voor de dag zullen komen. Dat lijkt beslissend te gaan worden en dat is eigenlijk wel jammer van de aanstaande ontknoping. Er zullen altijd kritische vragen worden gesteld na afloop. Ofwel in het Voorschotense kamp of in Zoetermeer. Wellicht moet de KNVB overwegen om vanaf volgend seizoen in te stellen dat bij een gelijke stand de onderlinge resultaten bepalend gaan worden. En als dat geen soelaas biedt dan zou een beslissingsduel meer passen bij een situatie waarin twee ploegen zo aan elkaar gewaagd zijn. Maar goed, de zaken liggen anders en als je aan het einde van de rit bovenaan staat dan ben je de terechte kampioen. Het blijft nog een weekje spannend, zoveel is zeker.
TAVV-Voorschoten’97 0-8 (0-2). 11. Baggerman 0-1, 19. Verplancke 0-2 (strafschop), 47. Van Paasen 0-3, 48. Iliopoulos 0-4, 49. Guijt 0-5, 56. Van Paasen 0-6, 65. Maatoug 0-7, 89. Baggerman 0-8. Scheidsrechter: Wagner.
Opstelling TAVV: Pieterse, Valentijn, K. van Wijk, Modderaar, Konings, Verwoerd, Mike Keijzer, Van Smoorenburg (46. Van Veen), M. van Wijk, Hoogervorst (64. Ouwerkerk), Mitch Keijzer.
Opstelling Voorschoten’97: Van Look, Simonis (47. Koek), Hogenboom, Baggerman, De Jong, Van Paasen, Beumer, Verplancke, Guijt, Iliopoulos (68.Koning), Maatoug (76. Chikhi).
NOTE REDACTIE: LATER OP DE DAG VOLGT EEN FOTOREPORTAGE EN TWEE INTERVIEWS!!
