vrijdag, maart 29, 2024
HomeKagiaInterview KagiaVan de bestuurstafel bij Kagia: van Trompert naar Bakker

Van de bestuurstafel bij Kagia: van Trompert naar Bakker

-

Na zeven jaar voorzitterschap heeft Richard Trompert tijdens de algemene ledenvergadering de hamer overgedragen aan zijn opvolger Rene Bakker. Tijdens de algemene ledenvergadering werd Trompert benoemd tot erelid. Reden genoeg voor onze redactie om beide heren aan het woord te laten.

Eerst wordt er gesproken met Bakker, die nu de zogeheten hamer hanteert in Lisserbroek. Wanneer kwam de nieuwe preses in beeld? ,,Een paar maanden geleden ben ik officieel gevraagd door het zittende bestuur. Eerder speelde het al in de wandelgangen. Ik heb er een week over gedaan om mijn antwoord te geven. Uiteraard bespreek je zoiets thuis. Het was niet zo moeilijk om met een positief antwoord terug te komen. Ik ben al lange tijd betrokken bij de club en iedereen kent mij en andersom is dat niet anders. Ik ben eigenaar van een verzekeringskantoor in Nieuw-Vennep, waar ik vandaan kom trouwens, en op die wijze ook sponsor bij Kagia.”

,,Het bedje is opgemaakt, eigenlijk is het een appeltje-eitje”

Wat was de belangrijkste overweging om de handschoen op te pakken voor jou, Rene? ,,Van vrijwilligerswerk word ik gelukkig. Iets kunnen doen voor de gemeenschap, hoe mooi is dat? Daarbij kom ik in een opgemaakt bedje. De organisatie staat als een huis en de bestuursleden die samen met Richard zoveel goed werk hebben geleverd, blijven allemaal zitten. Ik ga hier echt niet als een olifant door de porseleinkast. Dat is nergens voor nodig. Op mijn veertiende zat ik al in de jeugdraad bij DIOS. Daar heb ik mijn eerste ervaring opgedaan. Bij Kagia zat ik eerder al in het bestuur. En uiteraard moet ik ook beslissingen nemen op mijn eigen bedrijf. Ik denk dat ik mag stellen dat ik snel en goed kan organiseren. Ik ben van daadkracht en doorpakken. Af en toe snap ik niet goed waarom bepaalde beslissingen uitblijven. Soms worden zaken moeilijker gemaakt dan nodig is.”

Er is toch wel iets wat je zou willen veranderen? ,,De huidige cultuur binnen de club moet behouden blijven, dan is het gewoon goed. Iedereen heeft zijn of haar taken en die worden prima uitgevoerd. Waarom zou ik daar tussen gaan zitten of opeens het roer willen omgooien? Het is eigenlijk appeltje, eitje voor mij op deze manier. Het complex is in orde, het ledenbestand is okay en er is een prima sponsorcommissie. Lisserbroek is bezig om groter te groeien en daar moeten we op inspelen. Er liggen plannen voor uitbreiding van het complex met twee nieuwe velden erbij en een verschuiving van het gebouwencomplex richting de Lisserweg. Concreet is het nog niet, maar we houden de voortgang nauwgezet in de gaten. Richard zit in de commissie en hij blijft betrokken bij Kagia dus de link is gauw gelegd. Waar ik wel voorstander van ben, is een sportzaaltje. Dat gaat nu niet gebeuren, maar mochten de bouwplannen doorgaan dan zie ik dat zeker als een extra waarde.”

Jong of oud (er), bij Kagia maakt het niet uit. Iedereen is gelijk.

Hoe zou jij jezelf willen beschrijven? ,,Als een bindende factor. Ze kennen me allemaal op de club. Wat ik mooi vind is dat ik nog voordat ik werd benoemd door een jeugdlid laatst werd aangesproken met ‘He, Rene’ en dat de jeugd altijd graag ziet dat ik mee ga op jeugdkampen. A-junioren noemen me “Bakkertje” of spreken me aan met “He, voorzittertje”. De gemoedelijkheid hier is enorm groot. En voor mij maakt het niet uit: het eerste, het vijfde, een jeugdteam, de wat oudere jeugd…iedereen is hier gelijk en niet belangrijker dan een ander. Dat was ook de zienswijze van Richard en daarin zal niets veranderen. We kennen geen rangen en standen hier. Leuk is ook dat ik meteen de vraag kreeg toen het voorzitterschap beklonken was of het biertje naar 1 euro kan in de kantine. Haha, er zijn natuurlijk grenzen in deze. Wat voor mij belangrijk is binnen de club? Ik ben liever voorzitter van een vierdeklasser waarbij de moeder van de spits bardiensten draait dan voorzitter van een eersteklasser waarbij de supporter zich afvraagt wie er eigenlijk op het veld staan. Het verloop is hier gering en jongens die van Lisse komen, voelen zich hier ook meteen thuis. Vaders en moeders van spelers komen hier ook graag en als ze dan ook nog sponsoren, hoe geweldig is dat voor een club als Kagia?”

      Gezinsfoto uit 1964 met Rene Bakker op schoot van zijn vader. Een zeldzaam hecht gezin..

Tenslotte nog wat achtergrond over de opvolger van Trompert. ,,Ik ga zestig worden en ik kom uit een gezin van twaalf kinderen. Ik ben de jongste, een zus wordt bijna tachtig en is de oudste. Zeven van de twaalf hebben een eigen zaak en op verjaardagen zijn er soms wel zestig tot zeventig man aanwezig vanuit de familie. Het is dezelfde hechtheid die ik herken bij deze mooie club. Op werktechnisch gebied overweeg ik nog lang niet te stoppen. Dat is voor mij niet de oplossing. Twee broers van mij (68 en 72 jaar) en een zwager (70) werken ook nog. Vind ik mooi. Niets doen op termijn? Dat zie ik helemaal niet zitten. Verder loop ik elke week hard, zo’n 20 tot 25 kilometer. Ook mag ik graag meedoen aan de halve marathon van Leiden. Mijn vrouw loopt wel sneller, maar dat hoef je niet op te schrijven hoor.”

Waar Bakker de hamer oppakt, heeft Trompert dus afscheid genomen als ‘kapitein’. Maar wie denkt dat de altijd goedlachse ex-voorzitter Kagia de rug toekeert, zit er volstrekt naast. ,,Ik sta niet meer op de voorgrond, maar Kagia is en blijft mijn cluppie en ik blijf me graag inzetten voor deze prachtvereniging. Wat er nu op mijn pad komt? Het sleutelbeheer, ondersteuning van de penningmeester, fluiten en zelf weer voetballen. Dat heb ik jaren niet gekund, omdat ik van mening was dat ik als voorzitter zoveel mogelijk aanwezig moest zijn op de club, bij thuis-en uitwedstrijden. Mijn mening is dat dit hoort als preses. Nu krijg ik meer ruimte en omdat ik fysiek nog in orde ben sluit ik mij na de winterstop aan bij Kagia 7. Ik ben na mijn actieve carrière als voetballer gewoon spelend lid gebleven dus ik kan de draad weer oppakken.”

                   De titel is binnen. Seizoen 2018-2019; onvergetelijk voor Kagia en de ex-voorzitter.

Was het niet raar om bij de eerste bestuursvergadering niet meer aanwezig te zijn? ,,Absoluut. Het is even wennen omdat ik er zeven jaar bovenop heb gezeten. Maar zoals gezegd is het niet zo dat ze me hier niet meer zien.”

In zeven jaar tijd is er veel neergezet en de club heeft onder jouw bewind flinke stappen gemaakt. Waar ben je het meest trots op? ,,Vooropgesteld, we deden het samen. Met een fijn bestuur en veel fantastische vrijwilligers. Al met al ben ik erg trots op de verduurzaming van de club. We zijn in het bezit van 146 zonnepanelen en we hebben overal LED-verlichting op het complex.  Trots ben ik ook op de inzet die er door betrokkenen is getoond. Daardoor hebben we veel kunnen bereiken. Vorig seizoen was natuurlijk, sportief gezien, top vanwege de titel en het unieke seizoen. Bij mijn eerste jaar ging het in de finale mis tegen SEV, maar uiteindelijk is het dus gelukt om naar de tweede klasse te gaan. Jaren lang hebben we er naar gestreefd om een stabiele derdeklasser te zijn, maar nu ligt de lat wat hoger. We willen nu een stabiele factor zijn als club in de tweede klasse. En wat ook heel mooi is: de club heeft een goede beoordeling ontvangen als het gaat om de gestelde liquiditeitseisen.”

Jouw opvolger spreekt van een ‘opgemaakt bedje’. Hoe zit jij daarin? ,,Dat is een groot compliment voor het bestuur van de afgelopen jaren. Ik denk dat alles ook goed staat. Dat neemt niet weg dat je vervolgens de boel kan laten versloffen. Maar in die zin heb ik er alle vertrouwen in dat Rene en het bestuur de ingeslagen weg vervolgen. Dat schijnt ook de bedoeling te zijn. De club heeft een richting gekozen en die zal worden vervolgd.”

Zijn er zaken die je achteraf anders had willen of moeten doen? ,,Zoals bij elke club is er altijd wel iets wat verbeterd kan worden, maar dat zijn zeker geen grote dingen geweest. En we zochten altijd naar oplossingen en vonden die ook. Natuurlijk waren er wel eens meningsverschillen, maar dat is prima. Zolang je de cultuur van de club maar kunt bewaken en je allemaal respectvol met elkaar blijft omgaan. Het is verder altijd tussen vier muren gebleven en dat is ook een voordeel van een doprsclub.”

Trompert, ondertussen 47 jaar verbonden aan de club nadat hij als zevenjarig ‘broekie’ startte bij oranje en wit, blijft dus gehecht aan de club aan de Kikkerbeetstraat. ,,Er verandert op zich ook weer niet heel veel. Wel is het zo dat ik misschien op een zeker moment minder aanwezig zal zijn in het weekend. Drie jaar geleden heb ik op een goede manier afscheid genomen van de Rabobank, met een prima regeling, en ik ben mij aan het oriënteren wat ik de rest van mijn werkzame leven wil doen. Ik ben niet meer op zoek naar een zware functie in elk geval. In de eerste jaren als voorzitter was het met mijn pittige baan als manager best zwaar. Zestig tot zeventig uur werken en dan ook nog voorzitter zijn van een club. Nu is mijn  leven dus totaal anders ingericht. Als voorzitter zijnde wilde ik niet meer in het weekend werken, maar nu zou dat op zich weer kunnen als het een job betreft die mij aanstaat. En als dat niet nodig is of het wordt niet zo’n baan waarbij je ook in het weekend werkt, zal ik gewoon lekker bij Kagia blijven komen op de zaterdag.”

Trompert: ,,Kagia is en blijft mijn cluppie. Prestaties, sportiviteit, plezier en gezelligheid gaan hier hand in hand”

Als bewoner van Lisserbroek heb je inspraak bij de gemeente en bij de ontwikkelingen van het dorp. Dat lijkt gunstig voor Kagia. ,,Dat kan het zeker zijn. Maar ik wil me überhaupt inzetten voor de sport in het dorp. Lisserbroek telt nu ongeveer 3500 mensen en dat worden er rond 2030 pakweg 12.000. Meer dan een verdrievoudiging dus. Kagia heeft nu 500 leden, dat is best veel in verhouding. Mochten dat er 1500 worden dan is dat wel erg veel dus er zullen tal van faciliteiten moeten komen voor de sport in het algemeen. Ik ben daar bij betrokken en dus zijn er ook korte lijntjes met Kagia.”

Het afscheid als voorzitter leverde het predicaat ‘erelid’ op. Een mooie beloning, Richard! ,,Zeg dat wel, ja. Dit had ik oprecht niet verwacht. Veel voorzitters voor mij zijn het ook geworden, maar die zijn allemaal een stuk ouder dan ik. Ik vind de benoeming niet enkel leuk, maar ook een eer.”

Tenslotte, zou je de club Kagia willen beschrijven? ,,Da’s niet zo moeilijk. ,,Het is sowieso een sociale club. Een eigentijdse vereniging waar plezier, prestaties, sportiviteit en plezier hand in hand gaan. De club heeft ook een sociaal maatschappelijke rol en de toegang is laagdrempelig. De contributie is het laagst in de regio. Mooi toch dit alles? En ik wil nog eenmaal woorden gebruiken die zo passen bij dit Kagia: respectvol met elkaar omgaan.”

Heren, dank voor jullie tijd en inbreng.

Hennie Kanbier
Hennie Kanbier
Alle activiteiten, hoofdredacteur en eigenaar van Leidenamateurvoetbal.nl sinds 2011. Voetbalgek, dol op voetbalstatistieken. Tevens journalist bij Leidsch Dagblad, Hennie@leidenamateurvoetbal.nl

Must Read